Śląsk, pilne dom dla kota lub Fundacji Kociej Śląsk

Nie ma powodu do stresu.
To nie jest agresja. Kot chce pewnie kontaktu i boi się jednocześnie; usiłuje się z tobą skomunikować, ale pewnie z jego doświadczenia wynika że ludzie czasem reagują agresywnie, więc I się obawia.
Nie rób gwałtownych ruchów, bądź dla kota przewidywalna. Jak warczy to dobrze, usiłuje jakieś granicę zakreślić i patrzy czy ty łapiesz warczenie, czy raczej nie.
Bo jak ktoś łapie warczenie, to łatwiejsza komunikacja, niż jak ktoś łapie tylko gryzienie i drapanie, jako oznaczanie granic

Wygląda jak Budda, czyli zmierza do ideału kuli?

A załatwia się do kuwetki?
Moja Micia wiele razy mnie ugryzła i też ktoś mógłby powiedzieć że bez powodu, a powód był. Nie chciała już być głaskana a ja nie zarejestrowałam jej mowy ciała. Ugryzła, tzn złapała zębami, ja ją jeszcze przepraszałam że nie byłam zbyt uważna i po sprawie.

Trzeba uszanować właśnie to wyznaczanie granic, zwierzę nie powie " nie rób tak czy tak bo mnie wnerwiasz", ale próbuje nam to pokazać. To lubię a tego nie. Tego się boję. Kot ma prawo czegoś nie chcieć, mieć dość ( nie tylko kot, każde stworzenie), a jeśli ktoś tego nie chce zrozumieć to są konflikty. Może poprzedni właściciel nie bardzo chciał kota zrozumieć?

Tak właśnie sądzę, nie wiem przejmowałam się trochę tą łatką jaką mu nadali, ale kot normalny chodzi sobie , ciekawy, otrze się, niestety ojciec mój się dowiedział w niefortunny sposób, że kot kolejny jest w domu, i awantura, że mam go wynosić w tym momencie, i wtedy zobaczyłam jaki ten kot jest przerażony, co on mógł tam znosić, teraz mam większy problem, myślałam że przeżywam kota, ale chyba jednak reakcja taty, to było to czego się bałam bardziej niż kota, teraz nie wiem co będzie, gorzej jak tryb pilny żeby go oddać eh

Ojej, ten kot już tyle przeżył... Spróbuj go jakoś zatrzymać wbrew awanturom ojca.

Spróbuję, ale gorzej , że okropnie się go boi, ale nie się niektórym przetłumaczyć, łatwiej było jak nie wiedział że jest pod jednym dachem z nim, a kot super się wydaje jak na razie nie zapędzając,

Pisałaś, ze macie też kotkę. Ojciec ją akceptuje? Nie boi się?

no wściekł się że przyniosłam kolejne zwierzę do domu, bo on już nie chce więcej zwierząt poniekąd to rozumiem bo to ich mieszkanie, kota się mojego pierwszego nie boi, są już dwa kanarki, mieszkanie jest nie za duże, ale no sytuacja ciężka raczej będzie, nie ukrywam że w domu są dwie osoby chore, trochę nieodpowiedzialnie zrobiłam, ale musiałam tak zrobić, eh nie wiem jak to będzie dalej, ostatnio miałam tylko ataki niepokoju i paniki, w ogóle temu kotu nowemu jakoś dziwnie sierść drga, z tyłu pleców, jeszcze się nie spotkałam z czymś takim, ogólnie to przepraszam że tak nieskładnie ale tak się czuję ostatnio okropnie, mnie też psychicznie nerwica lękowa i ataki paniki wróciły,

To ile jest kotów w sumie? Rozumiem, że dwa - kotka i nowy kocur? Moim zdaniem najważniejsze jest, jak się koty dogadają między sobą. Czy kotka wchodzi do Twojego pokoju? Jak jest akceptowana przez rodzinę?
Jeśli kot może być w pokoju tylko z Tobą, to powoli dojdzie do siebie, może rodzina też się przyzwyczai. Jeśli kocur i kotka się zaakceptują, to obecność kota może nie być bardzo widoczna i nie będzie przeszkadzał?
Tylko pamietaj, że kot będzie odczuwał Twoje zdenerwowanie i strach, może to źle na niego wpływać. Koty są bardzo wrażliwe, wyczuwają nastrój opiekuna.

Może jednak zrób mu zdjęcia i wystaw ogłoszenie na OLX?

Co słychać?

Śląsk, pilne dom dla kota lub Fundacji Kociej Śląsk

Kto przegląda forum