Robię co tylko mogę ........ Bardzo Was potrzebujemy

Co się stało ? Przykro bardzo

O Boże co się stało

Zwykle rozmawiam z kotami -podczas karmienia.Dzisiaj było inaczej.Zrobiłam to w biegu.Nikt ani nic-nie jest w stanie mnie ukoić.Moją jedyną myślą-jest zapaść się pod ziemie.Nic nie czuć.Nie widzieć.I nie słyszeć.

Nie wiem jak i kiedy sobie z tym, poradzę.

Codziennie muszę chodzić lub mijać miejsca gdzie karmiłam kotkę.Bo przychodzą tam też inne koty.Jedzenie chcę czy nie-muszę zostawić.

Nikt w domu mnie nie wesprze.Wiem to.

Jak tylko kotka pojechała-zabrałam sie za jej kenel.Wymieniłam kocyk na inny-położyłam kokon-aby było jej wygodnie leżakować.

Około 10.45 zadzwoniłam do Wetki.I dowiedziałam się rzeczy niedobrych.Ale najgorsze przyszło potem.Po około 20 minutach- do mnie oddzwoniła.Zanim otworzyłam telefon-powiedziałam-Boże tylko nie to.

Kotka pojechała przede wszystkim nie na sterylizację-choć jej nie wykluczaliśmy-jeśli byłoby to mozliwe.Ale celem wykonania biochemii i morfologii.Gwałtownie schudła i pomimo dobrego-obfitego posiłku i dostępu do niego non stop-nie nabierała wagi.Oprócz tego jak już pisałam była apatyczna.

Tak wiec nie wykluczone że to ja zle ją odczytałam.Może to wcale nie było tak-że mi zaufała-tylko męczyła ją choroba i szukała pocieszenia w ostatnich dniach.

Całym sercem byłam z nią-i chciałam jej pomóc.Stąd pomysł badań.

Stało się inaczej.Nieświadomie skróciłam jej życie-i zadałam sobie ból nie do opisania.

Kotka po obejrzeniu w klatce iniekcyjnej-miała podaną najmniejszą możliwą dawkę narkozy-w celu pobrania krwi.Po takiej dawne powinna sie szybko wybudzić.Bo juz wtedy Lekarka-wiedziała ze sterylizować nie można.

Kiedy pierwszy raz dzwoniłam czyli ok.1045 Wetka powiedziała ze powoli się wybudza.Jednak ciężko oddycha.Po 20 minutach zadzwoniła i powiedziała ze niestety kotka odeszła-mimo prób reanimacji z ich strony.

To czego sie wczesniej dowiedziałam-niewykluczone że jakieś zmiany hormonalne dały bardzo szybkie przerzuty.Pisałam Wam ze cos wyczułam ale potem sie to zmniejszyło.Wychodzi na to ze choroba postępowała w ogromnym tempie.Poszło to na serce-być moze płuca.Nie wyklucza sie też wady wrodzonej serduszka.Podobno takie koty najczęściej choruja pomiędzy 2 a 3 rokiem życia.A Wetka oceniła ze kotka ma około 3 lat.

Jestem totalnie rozbita.Nie pamiętam kiedy miałam taka traumę ale było to bardzo dawno.W tej sytuacji zrezygnowałam z badań.Poproszę aby Szymkowa podała mi numer konta i przeleje pieniazki Darczyńcom-którzy wpłacili na badania.

Tego bólu który teraz czuję nie da się opisać.Rano ja jeszcze wygłaskałam.Wywaliła brzuszek.Pomrukiwała.

Jest mi tak zle-że nie wiem co mam z sobą zrobić.Sąsiadka dała mi nawet lek na uspokojenie-ale nie wiedziałam co będzie-a musiałam iść nakarmic koty.

Bardzo mi przykro.
Już pisałam w tamtym wątku, tu powtórzę - nie zwracaj mi pieniędzy. Wykorzystaj według uznania.

ja tez nie chce zwrotu, niewiele tego bylo, ale wykorzystaj jako zaliczenie na rachunek za Szarusia, czy cos tam

Roki - 16.08.2012

Bardzo mi przykro. Izo, serdecznie przytulam.
Wczoraj oglądałam film, na którym Buba, siedząc w kontenerku, odwraca główkę i patrzy na nas.

Buba [']

P.Mirek-przywiózł mi kotkę.Piękne lśniące futerko.Nosiłam ją na rękach-chyba z pół godziny.Jakbym chciała żeby ożyła.......Ja po tej kotce wpadnę w depresję.

Chciałam dać jej lepsze życie.Po to pojechała na te badania.Pokazałam jej rano-jej kociaczki-mówiąc im że potem -mama wróci do nas.Zakładałam nawet taką opcję-że u nas zostanie.

Teraz pozostał ból-ogromny żal i tylko ten filmik.

Ona nie powinna dostać wogóle narkozy-nawet tak minimalnej dawki.Jesli tam były jakieś przerzuty a krew po pobraniu-okazała sie tak gęsta-to naprawdę nie było już ratunku?

Damian mówi ze ludziom się podaje coś na rozrzedzenie krwi.Może sie jakiś zator zrobił.

Nie mogę sie z tym pogodzić.Po prostu-nie mogę.Mam teraz żal do siebie.Zal do wetki-że widziała w jakim stanie jest kotka a pomimo to ją znieczuliła.Nie wiem juz co mam myśleć......

Wczoraj z nia rozmawiałam przez telefon.Prosiłam-że ta kotka jest moim oczkiem w głowie i niech robi tak aby jej niczym nie zaszkodzić.

Przepraszam ale jest mi tak żle -że juz nie wyrabiam.

Czuję sie teraz tak-jakby mi ktoś odebrał całą radosć z opieki nad kotami.

Iza, tak miało widać być. Buba[*] biegaj zdrowa za TM.

Serdecznie przytulam. Buba ['] :cry:

Kotusia musiała być bardzo chora jeśli nie przeżyla małej narkozy. Zrobiłaś wszystko co w Twojej mocy żeby jej pomóc, ale czasami niestety się nie udaje

Wetka powinna ocenić realnie-czy podanie nawet tak małej dawki narkozy-nie będzie zagrożeniem jej życia.Na pewno kotka była bardzo chora.Stąd ta anemia.Teraz żałuję że dała mi się tak bezproblemowo zapakować do kontenerka.Moim celem nie była eutanazja a wykonanie badań.Bez tych badań-pożyłaby sobie jeszcze trochę.A tak zostałam z niczym-choć nie -zostałam z ogromnym bólem-którego nie jestem w stanie w żaden sposób ujarzmić.

Nic wczoraj nie zjadłam.Dwie mandarynki wieczorem i o 22.00 padłam.Czułam sie jak przekłuty balon.Wiedziałam ze dzisiaj kolejny dzień z którym nie będe umiała sobie w żaden sposób poradzić.

Iza71koty - z tego co piszesz to kotka nie miała anemii. Brunatna, ciemna krew nie świadczy o niedokrwistości. Jeśli u kotki nie doszło do zatrucia paracetamolem (wtedy krew przybiera charakterystyczną ciemnobrązową barwę) to działo się coś innego, ale wpływającego również bardzo źle na właściwości i możliwości krwi. No chyba że kotka była bardzo odwodniona, ale czy wtedy wetka użyłaby określenia że krew jest brunatna i byłaby zdziwiona jej kolorem?
Zrozumiałam również że wetka próbowała pobrać krew i zbadać kotkę bez narkozy ale się nie udało. Nie dałoby się też zastosować odpowiedniego leczenia bez badania krwi. A karmiony, zaopiekowany kot chudnący gwałtownie, ewidentnie osłabiony - wymaga diagnostyki. Skoro kotka czuła się źle, Tobie udało się ją złapać i dostarczyć do wetki - to naturalne że chciała ona koteczce zbadać krew. Gdyby leczyła w ciemno i kotka by umarła, lub jej stan się pogorszył bo użyłaby leku niewskazanego w danej przypadłości - miałabyś słuszny żal że jej krwi nie zbadała. Nikt nie podaje kotu w poważnym stanie w ciemno (bez ważnych wskazań i nie znając stopnia krzepliwości) leków przeciwkrzepliwych! Kotka mogła przecież cierpieć z powodu jakiegoś przewlekłego podkrwawiania lub mieć obniżoną krzepliwość krwi. Po takim leku mogłaby się wykrwawić.
To była sytuacja patowa

Pewnie wiedząc jaki był finał tej historii wetka podjęłaby inne kroki - ale wiedzieć tego nie mogła

Pytanie - czy to cokolwiek by zmieniło i o ile nie ma ogólnie problemów z pobieraniem krwi oraz doborem anestetyków i reakcją w razie kryzysu - co mogłaby innego/inaczej zrobić i czy to by w czymś faktycznie pomogło.

Wiem że żal przez Ciebie przemawia i rozpacz, ale gdybyś kotkę w tym stanie zostawiła bez weta i pomocy - umierałaby wkrótce być może przez kilka dni, w cierpieniu i agonii, możliwe że ukryta gdzieś w krzakach. Naprawdę uważasz że to byłoby dla niej lepsze?

No, teraz jest zimno, może to by przyspieszyło sprawę. Przy odrobinie szczęścia osłabiona i cierpiąca może wpadłaby pod samochód albo dała dorwać jakiemuś psu i odeszła szybko...
Kiedyś znalazłam taka umierającą samoistnie koteczkę, latem. Mrówki ją zaczęły konsumować za życia.
To wcale nie jest dobre umieranie

W przypadku tej kotki to już nic nie zmieni, gdyby tylko o nią chodziło to bym tego nie pisała rozumiejąc Twój ból.
Ale bardzo bym nie chciała by jakiś inny kot pozostał bez pomocy lekarskiej - bo Buba bardzo źle zareagowała na narkozę i umarła

Dla niej wizyta w tym momencie choroby skończyła się fatalnie

Ale dla innych kotów fatalnie może skończyć się nie udzielenie im pomocy

No widzisz dziwne jest to -że ta kotka właśnie-w bardzo złym stanie przetrwała ogromne mrozy.Chyba pisałam na wątku-ona mi zaginęła na dwa tygodnie.Chodziłam szukałam-nawet prosiłam ludzi o otwarcie komórek.I kiedy się pojawiła nie mogłam uwierzyć że to ona.Taka słaba była.Pierwsze co mi przyszło na myśl-że była gdzieś zamknięta i jest zagłodzona.Ze ją odkarmię i nabierze sił ciała jak wcześniej.Nabrała-ale nie tyle ile oczekiwałam.

Ta kotka była w dość bezpiecznym miejscu.Nie przemierzała ulicy.Była obok mojego podwórka-tuz za murem.Miała tam w szopce schronienie i legowisko.3 dni temu wyszła z mojej altany na działce.Ona nigdzie nie odchodziła.Pod względem psów -też raczej nie było zagrożenia-bo miejsce gdzie jej zrobiłam schronienie-to pustostan.Nikt tam się nie kręci.Gdyby miała odejsć-lub jej stan uległ dramatycznej zmianie na gorsze-była cały czas pod ręką.

Muszę dopytać o coś Wetkę -bo to nie daje mi spokoju.Muszę ją dopytać czy przed narkozą cokolwiek-robiła-osłuchała ją.Bo mówiła ze kotka miała słabę tętno i prawie nie czuła bicia serca.

Kotka była bardzo apatyczna.Więc na moje oko jakby miała anemię.Miała bardzo spowolnione ruchy.Jeśli w takim stanie Wetka podała narkozę-to nic dziwnego ze kotka temu nie podołała.I masz rację-mam ogromny żal.Bo to była wcześniej -3 razy obgadana dokładnie wizyta z wszelkimi za i przeciw.

Wetka-przed chwilą rozmawiałam-mówi ze kotka miała silną niewydolność krążeniową.Według Niej-spowodowana-wadą serca.Nie dała rady jej zbadać-ani też pobrać krwi.Kotka się broniła.Podała jej-głupiego jasia-czyli minimalną dawkę narkozy.Kotka po pobraniu krwi zaczęła sie powoli wybudzać i nagle zaczęła ciężko oddychać-jakby nie mogła złapać powietrza.Próbowały reanimować-masaż serca.Kotka po chwili ciężko westchnęła.

To była kotka której nie powinnam ruszać z miejsca.Powinna zostać tam gdzie była.Być zaopiekowana-karmiona i dożyc ile potrzeba.Dlatego wybrała tak spokojne miejsce.Ten stan nie pojawił się z dnia na dzień.Jakoś sobie dawała rade z tą przypadłością.Potrafiła wskoczyć bez problemu na dach.Uciec- jeśli słyszała kogoś obcego.Tulić sie do nóg podczas karmienia i drapać drzewko.Moze nie tak spontanicznie-ale drapała z radością.

Wetka powiedziała ze jak kotka jadła-a jadła-mogłaby pożyć jeszcze kilka tygodni.

W jej oczach pozostanę zła.Dałam jej co mogłam a potem to zabrałam.

Nie wybaczę sobie że nie mogłam z nią pojechać.Pytałam Wetkę czy cos by to zmieniło?Ona twierdzi -że był to dla kotki tak duży stres-że mogłaby zejść bez podania leku znieczulajacego.

Moze byłaby jednak spokojniejsza-albo po prostu bym ją stamtąd zabrała bez żadnego badania-to juz pytania bez odpowiedzi.

Pytałam też ile to trwało-kiedy próbowały bez nieczulenia.Powiedziała że było jedno podejście.Nie wiem może coś wczoraj żle zrozumiałam-bo byłam w szoku.Podobno puls był wysoki.

Dodam jeszcze w kwestii wyjaśnienia.P.Mirek zawozi mi kotki do Weta -albo na zabiegi -albo na leczenie.Potem odbiera po pracy- albo jak załatwi swoje sprawy.Widząc zachowanie kotki przy mnie-nie zakładałam tak czarnego scenariusza.Karmiąc i będąc u niej-nawet po 3 razy dziennie-nie robiłam tego w pospiechu.Bo lubiła moje towarzystwo i chciała trochę kontaktu.Nie zauważyłam -aby był jakiś problem z oddychaniem.-typu dusznosć-astma.

Omówiłam kwestię tej kotki dogłębnie przez telefon 3 razy.Opisując krok po kroku co i jak.Wetka zasugerowała badania.Ja też chciałam wiedzieć czy coś wyjdzie-więc uznałam ze to dobry pomysł.Decyzja o sterylce miała zapaść podczas wizyty.

Przedwczoraj uprzedziłam Wetkę -że p.Mirek przywiezie w środę kotkę około 9.30-10.00.Nic nie było z marszu.Wszystko zaplanowane drobiazgowo.

Wetka twierdzi ze właśnie przy niewydolności-krążeniowej-chorobie serca-koty mogą być takie apatyczne.Ja niestety szukałam problemu chyba gdzie indziej i stąd przystałam na badania.

Bardzo Ci współczuję...

Jest takie powiedzenie
"Jakby człowiek wiedział, że się przewróci, to by się położył"
Po prostu nie da się przewidzieć wszystkiego...

Robię co tylko mogę ........ Bardzo Was potrzebujemy

Kto przegląda forum