około rok temu poprosiła o pomoc panie portierki jednego z budynków jednej z lubelskich Uczelni (która - nota bene - daje mi chleb
). Dwie z pań zakochały się, reszta - lepiej nie mówić... ("Wyrzućcie tego kota!! sanepid, ptasia grypa!!!). Właściwie Poli ma porządną michę i pieszczoty tylko na zmianie pani Joasi (pracują tam: dzień - 24 h wolne - noc - 72 h wolne - dzień...). Bardzo garnie się do ludzi: już po pierwszej minucie naszej znajomości miałam taaakie mruczando i porcję akrobacji na kolanach 
Szuka domku z ogródkiem (najlepiej w Lublinie), gdyż raczej nie jest kuwetkowa
i odpowiedzialnych opiekunów. Jeśli nie jest wysterylizowana (choć wiele na to wskazuje, środek maja, a brzuszek jeszcze nie urósł 
) - zaradzimy... 
). A Poli boi się huku i nagłych sygnałów (kiedyś na portierni przez przypadek włączył się alarm i Kicia wylądowała na kracie pod sufitem 
nie kaprysi przy jedzeniu (no cóż, na co dzień żywi się "niewiadomoczym", tylko raz na kilka dni rozpieszcza ją p. Joasia), jest naprawdę wyjątkowa; domu szukam jej już od miesiąca, niestety, bez skutku... choć w tym tygodniu wydawało się, że już już, to jednak nie... 
ale może to dobrze, jak się okazało, pani, która miała ją wziąć na wieś, straciła ostatnią swoją kotkę - samochód 
największy kłopot w tym, że Poli jest jak najbardziej wychodząca, a taki - dobry - dom trudno znaleźć. Decydują się teraz pewni ludzie, ale oni najprowdopodobniej będą chcieli kociaka(i). Ale Poli też jest jeszcze młodziutka, bardzo czysta... może jednak ktoś ją zechce...
); Ksenia z wątku 
