Kot w każdej szafie. Szkielecik poronił.

dorcia44 pisze:pomyśl ,bo jedzonko typowe dla małych kociąt .
Niebieska Zdzira je Intenstinala ,a o kociętach na razie nawet nie myślę .

Dobre, gdyby to zależało od myslenia :ryk:

, to ja nigdy bym ich nie miała. :wink:

Ok, jak zobaczę, że biorą się za suche, to się zgłoszę. Dzięki.

**Adopcje: 9 >>**

Biedne maleńtasy. Masz rację, zima jest okrpnie dołująca.A przyrodzie pomechrało się wszystko z rozrodem kotó łącznie.
Tylko deczko pogody, coś tam sie obsunie a już koty z brzuchalami chodzą.

Trzymaj się Agnieszko. Nie ma wyjścia.

Suche u nas zamarza.Trzeba zmieniać codziennie.Znika tak szybko,że czasu nie staje na uzupełnianie mich.I wodę ciepłą lać.

Zima jest okropna

Jak sobie pomyślę o tych wszystkich bidulkach marznących... W mojej torebce zawsze mam parę saszetek, jakbym w drodze do pracy mijała jakąś bidkę. Zostawiam też jedzenie w śmietniku, który mijam. Mignęły mi tam kiedyś futerka.

ASK@ pisze:Biedne maleńtasy. Masz rację, zima jest okrpnie dołująca.A przyrodzie pomechrało się wszystko z rozrodem kotó łącznie.
Tylko deczko pogody, coś tam sie obsunie a już koty z brzuchalami chodzą.

Trzymaj się Agnieszko. Nie ma wyjścia.

Suche u nas zamarza.Trzeba zmieniać codziennie.Znika tak szybko,że czasu nie staje na uzupełnianie mich.I wodę ciepłą lać.

Jak to suche zamarza?????
Może zamaka? Stoi bez osłony?
Do karmików sypię pełne michy suchego i jest ok.

**Adopcje: 9 >>**

Prakseda pisze:
ASK@ pisze:Biedne maleńtasy. Masz rację, zima jest okrpnie dołująca.A przyrodzie pomechrało się wszystko z rozrodem kotó łącznie.
Tylko deczko pogody, coś tam sie obsunie a już koty z brzuchalami chodzą.

Trzymaj się Agnieszko. Nie ma wyjścia.

Suche u nas zamarza.Trzeba zmieniać codziennie.Znika tak szybko,że czasu nie staje na uzupełnianie mich.I wodę ciepłą lać.

Jak to suche zamarza?????
Może zamaka? Stoi bez osłony?
Do karmików sypię pełne michy suchego i jest ok.

Część dzikunów ma ukryte miski w dziwnawych miejscach i tam jest ok.Jedno stanowisko jest jednak przy płocie parkingu. Płot betonowy, taki szczebelkowy. Michy są osłonięte "od podwórka" dokładnie. Jednak od strony parkingu trudno coś zmontować. Ludzie sprzątają każdą osłonę. Ci co stawiają blisko auta odśnieżając je wsypują śnie za sztachetki. Panowie odgarniający śnieg z parkingu przerzucają go nie patrząc,że tam stoja miski.Budki są odsunięte wgłąb.Ale by wsypać tam jedzenie gdzieś dalej trzeba przez sztachety brykać do środka.Nie mam teraz odwagi tego robić.Więc zamaka jak snieg sypie lub deszcz chlapie. Tam dostają bardzo dużo mokrego a suche tylko dla spóźnialskich jest.

U mnie w pracy "sekscesy" trwają. Nawet dorodny rudzielec z okolicznych domków jednorodzinnych przylazł. Pewnie tez go "jajka swędzą".
Tak sobie myslę, co zrobię jak wejdzie mi w klatkę. Wykastrować czyjegoś kota? Chyba tak.
W końcu kot poza terytorium własnego domu, bez obroży czy adresówki ma status kota bezdomnego.

Maleńtasy zadowolone z nowego lokum - podusia, ciepełko, pełny brzuszek.
Przeciągają się na kołderce, przysiadają przy kaloryferze.
Suchego RC nie jedzą jak na razie, wąchały z zainteresowaniem, ale nie próbowały. Pewnie nie znają tego wynalazku. Chłopaczek śmieszny, ciekawski. Chodzi za człowiekiem, zwiedza, obserwuje, wącha.
Wieczorem szalał z jakąs myszką czy piłeczką.
Siostrzyczka z pozycji "pod łożkiem" zerka z zaciekawieniem ale boidupka. Podczas jedzenia warczy jak bestia, no bo tyle innych pysków wokół, może któremuś przyszło by do glowy jej zabrać zdobycz.

Martwię się moimi staruszkami: Albinowi podskoczyl mocznik, Misiek i Ramzes coś markotni, trzeba badania porobić. Niewidoma Malwinka ma permanentną biegunkę od 2 tygodni. Na razie karma Intestinal ani żadne leki nie pomagają.

Prakseda pisze:U mnie w pracy "sekscesy" trwają. Nawet dorodny rudzielec z okolicznych domków jednorodzinnych przylazł. Pewnie tez go "jajka swędzą".
Tak sobie myslę, co zrobię jak wejdzie mi w klatkę. Wykastrować czyjegoś kota? Chyba tak.
W końcu kot poza terytorium własnego domu, bez obroży czy adresówki ma status kota bezdomnego.

Jedna moja znajoma tak robi...

Za starutków :ok:

A jak malutki?
Nie mogę capnąć persiczki. Mamy DT, super, z persami. Kotka może już zaciążyła?
A niech sie te mrozy skończą nareszcie!!!
Moja klatka wróciła cała pogięta, niesprawna, powiązana sznurkiem... :cry:

Tekst piosenki
Redakcja: Tak jak kot
Bo nikt nie kocha
Mocno tak jak kocha kot
Nawet ja sam
Nie potrafię kochać tak
Czy to nie wstyd
Że zwyczajny, mały kot
Ma serce większe od najlepszych z nas?

I nawet biskup, premier, stanu mąż
Choć o miłości rozprawiają wciąż
I siwy guru z hasłem: peace and love
Nie mają startu, kiedy, kiedy kocha kot

W porządku jesteś, choć nie tak jak kot
Ty kochasz za coś, a bez warunków on
Z każdej godziny wyspowiadasz mnie
A on nie pyta, po co, z kim i gdzie.

Czy to nie absurd, że zwykły, mały kot
ma więcej uczuć niż poetów stu?
I lepsze wiersze układa co noc
Taki mruczący, zwykły, mały kot

Autor tekstu: Dariusz Dusza

Sama prawda w słowach tej piosenki. Jak one kochają!!!
Nikt mi nie powie, że zwierzęta nie mają uczuć wyższych. Miłość, przyjaźń , zazdrość, współczucie tak samo są udziałem zwierząt jak i ludzi.
Ostatnio miałam zapalenie oskrzeli, dwa tygodnie praktycznie nie wychodziłam z domu. Domowe koty były przeszczęśliwe. Szalały, „pomagały” mi w sprzątaniu, pieszczotom nie było końca. Dawno nie byłam tak wylizana, wyfafluniona , wytarmoszona.
Taki Ramzes na przykład, kot zakochany we mnie po uszy. Wiecznie mnie adoruje, szuka kontaktu wzrokowego, coś gada, pcha się na kolana, na ręce i tak czule patrzy mi długo w oczy, że po prostu wymiękam. Ileż w tym wzroku uczucia.
Koty u mnie mają więcej posłań, legowisk, poduszek niż ich samych. A mimo tego muszę co noc „walczyć” o skrawek mojej poduszki. Bo to przecież najlepsze na świecie miejsce. Kładą się na niej tłumnie, każdy chce być jak najbliżej mojej twarzy. A te ułożone trochę dalej wyciągają przynajmniej łapkę, by choć mnie dotykać przez sen.
Białas śpi z nosem w moich włosach. Psitkę nazywam moją styliska, bo wciąż liże i przegarnia mi włosy, rano wstaję uczesana w stylu „ jakby piorun w miotłę strzelił”.
Wiecie jak to jest, jak jednocześnie mruczy stado kotów?

[color=#800040]Wiem niewiele, lecz powiem, co wiem,
choć nie będzie to pewnie myśl złota:
Najpiękniejszą muzyką przed snem,
jest mruczenie szczęśliwego kota.

(Franciszek J. Klimek)[/color]

Cudne.
Mnie się wydawało, że to moja zmarła Piglunia była wyjątkowa ze swoją bałwochwalczą miłością do mnie, bo to była jedyna kotka, jaką miałam przed obecną czwórką.
W tej chwili tak samo kocha mnie Rysio. Tosia dojrzewa, zajęło jej to prawie dwa lata.
Na Ogrynię i Babunię wciąż czekam, chciałabym móc się doczekać.
Wszystkie koty to dzikuski, tyle że Tosia i Rysio to młodziaki, te starsze są mocno leciwe.
Ale ja jestem anielsko cierpliwa, poczekam.

Pozdrawiam :1luvu:

Wiele przykrych spraw ostatnio dzieje się u mnie.
Nowotwory i nerki zabierają mi koty. W ciągu ostatniego miesiąca odszedł Misiek i Bambaryła.

Misio to staruszek z Powązkowskiego Cmentarza Wojskowego. Typowy macho, łajdus i powsinoga. Wiele przeszedł – wypadek samochodowy, skopanie przez meneli, walki z innymi kotami. Praktycznie nie miał uszu – poobrywane, poszarpane. Misiek trafił do mnie zimą na prośbę karmiącej go kwiaciarki, gdy miał silne zapalenie płuc. Po wyleczeniu miałam go puścić w jego rewirze. Ale, że mróz był wtedy minus 20, postanowiłam przetrzymać go do ocieplenia. W sumie przesiedział u mnie 2 miesiące. Na początku kwietnia zawiozłam go na cmentarz w jego miejsce. Otworzyłam transporter lecz Misiek nie chciał wyjść. Obeszłam więc z transporterem pokazując mu jego teren. Zaczął przeraźliwie miauczeć. Wyjęłam go na siłę. Obleciał, obwąchał i wpakował się znowu. Podjęłam kolejne próby – to samo. Patrzył mi w oczy i płakał. Wróciliśmy do domu. Misio od razu poszedł na swoją ulubiona poduszkę i rozmruczał się.
Ten brzydal i łajdus miał dla mnie szczególne znaczenie. Utwierdził mnie w przekonaniu, że ta okrzyczana kocia „wolność” jest w większości wypadków mitem. Koty są dzikie dopóki nie zaznają miłości i troski ze strony człowieka, dopóki nie poznają głaszczącej ręki, domowego ciepła i pełnej miski. Jasne, że bywają wyjątki ale w końcu 95% kotów w moim domu to dawne dziczki.
Misio mimo łajdackiej przeszłości był dżentelmenem. Zanim wpakował się do mnie do łózka zawsze czekał na zgodę. Stawał obok i pomrukiwał cichutko. Wskakiwał dopiero na moje „No chodź!” Uwielbiał pieszczoty, zwłaszcza drapanie pod szyjką.
Misiek był dość grubym, dorodnym kotem, po wyleczeniu z zapalenia płuc był u mnie jeszcze 3 lata, nie chorował, gdy nagle zaczął kasłać. Poszliśmy do weta. I………….. wet wymacał w brzuchu guza wielkości małej cytryny. USG to potwierdziło. Nowotwór uciskał na płuca i stąd duszność. Zaczęliśmy przygotowywać go do operacji, chociaż bez większej nadziei. Misiek nie dożył już operacji. Pomogliśmy mu odejść, bo cierpiał. Nowotwór postępował w zawrotnym tempie. Mam wyrzuty :oops:

, ze nie zauważyłam nic wcześniej. Ale funkcjonował zupełnie normalne, prawie do końca jadł.

Kochany Misio [‘]
:cry:

Bambaryłka to duży 7 kg kocurek w średnim wieku. Odkąd trafił do mnie był okazem zdrowia. Wzięłam go jako osierocone kociątko. Dwa razy wracał z adopcji, bo nie umiał żyć poza większą grupą kotów. Przestawał jeść i pić. Został rezydentem. Był we mnie „zakochany po uszy”. Grubas, któremu się zdawało, że jest motylkiem. Wskakiwał mi na kolana z wysokości robiąc mi na nogach siniaki. Przyjacielski wobec otoczenia. Radośnie witał wszystkie nowe tymczasy, matkował maluszkom z wielką czułością. Dlaczego ten dorodny kot zapadł tak nagle na nerki. Żadne leczenie nie zbiło poziomu mocznika. Odszedł spokojnie we śnie.

Kochany Bambaryłek [‘]
:cry:

Obydwa te kocury przysporzyły mi wielu wzruszeń, bardzo ich brak……….

Obecnie boję się o Lunę, bo ma nieoperowalny nowotwór ucha. Co prawda żyje z nim już 1,5 roku, ale zaczęła chudnąć mimo jedzenia i słabiutka.

Kolejny nowotwór to sprawa Albina. Biały jak śnieg kocur. Niedawno wymacałam mu grudkę na boku pod skórą. Biopsja wykazało tłuszczako – mięsaka złośliwego. Wczoraj przeżywałam chwile grozy pod salą operacyjną. Bo doktor sugerował taką opcję: otworzy jamę brzuszną i jak nie będzie przerzutów, to zoperuje guza. Jak będą, to uśpi na stole. Guz rósł bardzo szybko i prawdopodobnie bolał, bo Albin stracił całkiem humor. No i szczęśliwie nie ma przerzutów. Rtg wykazało, że płuca tez ok.

Albinek pocięty ale mam nadzieję, że jeszcze pożyje.
:1luvu:

Proszę o dobre myśli dla Luny i Albina.