Kot w każdej szafie. Szkielecik poronił.

[']
Aga ,przytulam.

**Adopcje: 11 >>**

przykro mi [*]

Agnieszko-tak mi przykro, tak żal maleństwa :cry:

Mam nadzieję,że też się załapie do grona tych, które Cię podziwiają i szanują!
Bo podziwiam i szanuję Cię bardzo i niezmiennie!

Agneska pisze:Agnieszko, ja do Twojego klubu zapiszę się bardzo chętnie. Bez względu na pozycję.

I ja rowniez sie zapisze, szczegolnie , ze ja tez z Mokotowa i bardzo bliziutko Morskiego Oka.

Bardzo mi smutno z powodu smierci malutkiej Kici :cry:

Malutka [*]

Czesio 6.04.2015 [*]

Ja też się zapisuję do klubu. Jestem zbulwersowana tym, co czytam na KŁ.
Bardzo Ci współczuję z powodu śmierci kici.

Zapisuję się do Koła Fanów Praksedy.
Czynię to na klęczkach. :201494

Jeżeli uznacie to za potrzebne, zachowam tę pozycję i później.

Iwonko - jeżeli będziesz miała szczęście wygrać w totolotka, to prosiłabym Cię o samochód z kierowcą. Ostatecznie mogę zrezygnować z samochodu... A kierowca ro raczej żeby był blondyn...

Żegnaj koteńko.
Sepsa........ Ona zabiła moją mamę

mziel52 pisze:Agnieszko, nie przejmuj się tymi sierotami po komunizmie, które wszystkich i wszystko chciałyby kontrolować - na razie mamy jeszcze wolność wyboru i decyzji!

Dokładnie tak samo myślę jak Ty, Marto. I niezależnie od tego, kto co tu będzie wypisywał, jeśli tylko będę mogła pomóc kotom, ktore Agnieszka spotyka na swojej drodze, pomogę.
Ja już od dawna jestem adoratorką Praksedy. Cieszę się, że dane mi było Ją poznać. Bo jest wyjątkowa.

Miuti pisze:Iwonko - jeżeli będziesz miała szczęście wygrać w totolotka, to prosiłabym Cię o samochód z kierowcą. Ostatecznie mogę zrezygnować z samochodu... A kierowca ro raczej żeby był blondyn...

Masz to jak w banku. Bo ja lubię spełniać marzenia. :1luvu:

U mnie niewesoło. Trzy staruszki uparcie wybierają się na tamten świat, jeden młodziak chory (koci katar? zapalenie gardła? - chyba po antybiotyku trochę lepiej!). Muszę się trzymać. :201461

Miuti pisze:Muszę się trzymać.

"Trzymaj się".....
Łatwo powiedzieć.......
:ok:

za koteczki.

I ja się dopiszę do "klubu". Odkąd pamiętam, nie znam nikogo, kto powiedziałby złe słowo na Praksedę. Zawsze było "każdemu pomoże", "sobie zabierze, drugiemu da", "nigdy nie odmawia", "nie wiem, jak ona sama to wszystko ogarnia". Jesteś niesamowita i dajesz z siebie wszystko, każdy to wie.

Poradźcie Dobrzy Ludzie.

Jakis miesiąc temu zabrałam z pogranicza parku kociaka - kk, wysoka gorączka, odwodnienie. Po kilku dniach od tego wydarzenia spotkałam znajomą, która tez w tej okolicy podkarmia koty. Zadeklarowała wzięcie małego do siebie na leczenie, akurat miała dłuższe zwolnienie i sporo czasu. Kociakiem zajęła się bardzo dobrze (pod okiem weta oczywiście) - wydobrzał, utył, nabrał "blasku". Pani ta postanowiła zatrzymać kocię u siebie na stałe. Miała już kiedyś koty, dożyły u niej sędziwego wieku. Kobieta inteligenta, prawnik, z empatią dla ludzi i zwierząt. Nie maiłam wątpliwości, że kot będzie w dobrych rękach. Ale kilka dni temu zdarzyło się coś, co zmąciło mi umysł.
Kot podobno nieco stracił apetyt, więc Pani ta uznała, że to z braku powietrza i wzięła go na spacer. Nie wiem nawet w czym, czy na rękach bezpośrednio, teraz to nie ważne. Kot jej uciekł.
To, że czasem koty dają dyla, to się zdarza. Ale "powaliła" mnie taka mentalność. Przecież jak kot traci apetyt to idzie się z nim do weta, nie wyprowadza na spacer.
Podobno kocio pokazał się już w miejscu, skąd został wzięty. To dobrze, znaczy trafił. Radzi sobie. W normalnych warunkach należałoby go tam zostawić. Ale miejsce to jest przeznaczone pod apartamentowiec. Na wiosnę ruszają wykopy. Dlatego kociaka (ma obecnie ok 4 miesięcy) trzeba złapać i "przeflancować" pozostałe dwa koty, które tam bytują.
I teraz pytanie: czy jak go złapię, mam oddać tej kobiecie. Ona rozpacza, chodzi tam, nawołuje go, chce go zabrać znowu.
Zawiodła swym naiwnym myśleniem. Myślę, że chyba tego błędu już nie powtórzy. Ale...
Co robić?

**Adopcje: 11 >>**

Agnieszko , może moje zdanie kiedyś się zmieni, ale na obecną chwilę nie oddałabym kota. Ale ja kobiety nie znam. Chwila zamroczenia? Bezmyślności? Znasz ją jako tako. Może wyciągnie nauczkę , może rozmowa wystarczy...Nie wiem ale na pewno pogadaj z nią . W takich wypadkach ( a niestety, znam takowe) obawiam się ,że sytuacja się powtórzy za jakiś czas tylko ze wstydu kota szukać nie będzie i nie poinformuje. Patrzę na tą sprawę z tego punktu widzenia.

ASK@ pisze:Agnieszko , może moje zdanie kiedyś się zmieni, ale na obecną chwilę nie oddałabym kota. Ale ja kobiety nie znam. Chwila zamroczenia? Bezmyślności? Znasz ją jako tako. Może wyciągnie nauczkę , może rozmowa wystarczy...Nie wiem ale na pewno pogadaj z nią . W takich wypadkach ( a niestety, znam takowe) obawiam się ,że sytuacja się powtórzy za jakiś czas tylko ze wstydu kota szukać nie będzie i nie poinformuje. Patrzę na tą sprawę z tego punktu widzenia.

Właśnie obiektywny punkt widzenia mi potrzebny.

Jeszcze jakieś opinie????

Nie masz żadnej gwarancji, że nie powtórzy głupoty. Bo to i głupota i brak wyobraźni.
Spróbuj są wyedukować ją tak, jakby nigdy nie miała żadnego kota, może nie jest przypadkiem beznadziejnym. Bo jeśli nie ten kot, to znajdzie innego i znów powtórzy się historia.
A tego nie wiem, czy bym jej oddała.

ja bym jej nie skreślała
nie znam jej -ale może po prostu głupio pomyślała
pytanie =jak teraz się na to zapatruje i czy widzi, że źle zrobiła

w przypadku mojego psa -rzeczywiście spacer pomaga na apetyt
może coś jej się pomyliło

Kot w każdej szafie. Szkielecik poronił.

Kto przegląda forum