ŁAKOTKA =^.^= Komu, komu piękną kotę?/Łakotka zostaje!!!

Chyba mamy różną definicję "dzikości".Dla mnie kot, który daje się głaskać nie jest dziki.Przestraszony, nieufny, a dziki to różne pojęcia.Złapałyśmy trzy kotki i kocurka z działek, dzikie, tam urodzone, złapane zostały na sterylkę i miały po niej wrócić na działki.Jedna kotka już była w ciąży.Na działki nie wróciły i nie wrócą, Miziakami nie są i być może nigdy nie będą, ale są łagodne, dogadują się fantastycznie z innymi kotami.Ludzi lubią mniej, ale czy każdy kot musi pakować się na kolana? Jedna już w fantastycznym domku, jest towarzyszką miłego kocura.

Cindy pisze: KAZDEGO KOTA DA SIE OSWOIC

To jest nieprawda.
Znam liczne przypadki domów, w których mieszkają nieoswojone koty, nawet takie, które były zgarnięte z ulicy w wieku 3 miesięcy.
Nie widzę też powodu, żeby każdego kota oswajać w sytuacji, w której na ulicy jest mnóstwo kotów domowych już oswojonych.

Ale dyskusja robi się absurdalna, bo w przypadku Łakotka nie wiadomo jeszcze, jak będzie reagował na oswajanie.
Szczerze życzę, żeby zareagował dobrze. :ok:

I przepraszam za OT.

mimbla64 pisze:Nie widzę też powodu, żeby każdego kota oswajać w sytuacji, w której na ulicy jest mnóstwo kotów domowych już oswojonych.

To jest ogólnik w rodzaju "mnóstwo jest głodnych dzieci, więc po co dokarmiać koty".
A tu decyduje się los konkretnego kota, na który chcesz wpłynąć.

Rozumiem, że jako dt wolisz łatwe adopcje od trudnych. Ale może załóż wątek pt. "Czy warto oswajać dziczki, gdy tyle jest wywalonych oswojonych?" Wtedy więcej osób podzieli się swoimi przemyśleniami na ten temat.
Ja jestem zdania, że dziczka, który należy do kreślonego stada, zaopiekowanego przez karmiciela, można spokojnie wypuścić, bo on tam czuje się u siebie.
Samotny kot natomiast, przebywający w miejscu, które nie było jego miejscem, nie ma najmniejszej chęci, żeby tam wracać, nawet jeśli jest dzikawy.

Walczymy

Jeszcze syczy.
Gryzie, a właściwie kąsa, tak symbolicznie, jakby delikatniej.
Nie zabieram ręki, wtedy odpuszcza.

Chciałby wyjść z klatki, ale kastracja (i testy: białaczka, FIV) dopiero w poniedziałek.

eeeeeeeeee tam

patrzę na zdjęcia i widzę, że to ściema z tą dzikością

dziki kot by rękę do kości rozorał, a nie dał się dotknąć. Dzikie koty u nas w fundacji są nie do obsłużenia bez rękawic i dociśnięcia ich w transporterku do ścian klatki. Zresztą pod obecność człowieka w ogóle nie wychodzą z budek

Ten to za tydzień/dwa będzie w łóżku spał

Super, że dałaś mu szansę na życie

A teraz to się zgodzę, skoro dotykać go możesz i rękę masz całą, to będzie dobrze.

Ale to w ogóle nie jest dziki kot.
Jakby był dziki, to byś go nie mogła dotknąć.
Mam w domu dzikusa, z FIVem, kiedy żył na wolności, przy jedzeniu dawał się pogłaskać.
Siedzi w domu od dwóch miesięcy, kiedy się do niego zbliżam - syczy i ucieka i to jest dziki kot.

**Adopcje: 10 >>**

mziel52 pisze:Dziki kot, zwłaszcza taki młody jak ten, będzie szczęśliwie egzystował w domu.

mimbla64 - czemu zniechęcasz ludzi, zamiast wzmacniać ich w działaniu? Nie rozumiesz, że jeśli wmówisz dzikiej rucie, że "kot jest nieoswajalny", to upewnisz ją, że nie ma co nawet próbować, wywalamy kota i mamy spokojne sumienie.
Tymczasem podejście do kota przekłada się na sukces w oswajaniu. Kto z góry się uprzedza, że się nie da, to może przestać się zajmować kotami.

wybacz ja tak tego nie zrozumiałam. Kot nie osowojony powinien może wrócić "na swoje" . Nie piszę tutaj o tej sytuacji. Ale DT musi liczyć się z tym ,że jeśli kot nie osowi się to zostanie rezydentem i będzie dobrze funkcjonował w domu. Takiemu domu szukać trudno ale nie jest to niemożliwe. Z reguły takie koty doskonale nadają się na dokocenie.
Wszystko zależy od kota . Od danej sytuacji.

sama mam kotkę złapaną w wieku ok 12 tygodni i po okresie dobrze rokującym odmówiła współpracy. Była zima. Jak przyszło ocieplenie nikt nie miał sił ją "wyciepać" . Znała tylko życie w domu. Została u nas jako rezydent bo nikomu dzikiego kota nie wcisnę. Nie jest kłopotliwa ale niedotykalska. Jedyny kot co dopiero po 3 latach pobytu dał się nam dotknąć. Jej leczenie to podbierak i głupi jaś. Masakra. Kocham ją i szanuję jej charakter ale gdybym miała wybór i obecna wiedzę...Dobrze żyje z naszymi wszystkimi kotami i tymczasami ale nas potrafi zaatakować jak naruszę jej granicę. A dzieckiem była trafiajac do nas. mam nawet fotki jak na kolanach mi zalegała.
Zawsze mam dylemat co zrobić z kotem 3-4 miesięcznym. Z maluszkami nie. Ale miałam i takie ,co trafiły do nas jako 4-ro tygodniowe maluszki i nigdy miziakami się nie stały.
I mam kota co 8 lat żył na wolności jako dziki dzik a teraz jest kanapowcem i kocha barankowanie i całuski.

Każdy kot ma swój charakter i on zdecyduje co i jak. Granica jest płynna i w każdym przypadku nie ma reguły. Jednak to DT poniesie konsekwencje swojej decyzji a nie my.
My sobie gdybamy. Każdy ma jakieś swoje doświadczenia na pewno różne od innych. Życzę by kot osowił się i był pociechą.

Popołudniowa sesja oswajania.

Asystentka Fredzia zawsze służy pomocą

Wszystko co zostało napisane jest prawdą.
Czas pokaże jakim kotem będzie Łakotek.
Nie musi być miziakiem, ważne, żeby był zrównoważony.
Mój Fikander nie jest nakolankowcem, ale dla mnie to ideał kota.
Życzyłabym sobie, żeby czarny był chociaż w 50% taki jak on i już będzie dobrze :ok:

Nie wiem, czy podjęłam słuszną decyzję i nie wiem, czy nie będę żałować.
Zrobiłam to, co uznałam za konieczne.
I zgadza się, to ja poniosę konsekwencje tego działania.

Pluszata i Fikander.
Czy wkrótce dołączy do nich Łakotek?

No więc o to chodzi. Każdy kot jest inny, zawsze istnieje ryzyko zostania z dzikusem, ale dla dzikusa i tak dom jest lepszy niż "wolność", gdzie łapanie na leczenie odbywa się zwykle, gdy kot jest już w żałosnym stanie. A poza tym nawet największe miziaki bywają "nieobsługiwalne" w zakresie leczenia.

Ten tu czarny/czarna na dzikusa nie wygląda, tylko na kota w niekomfortowej sytuacji. Byle do poniedziałku, a potem mam nadzieję pójdzie z górki. :ok:

Małymi kroczkami idziemy do przodu.

Cieszy mnie, że załatwia się do kuwety, nie ma biegunki, ma apetyt i je w mojej obecności, pije wodę, nie drapie się, ma zdrowe oczy, myje się, akceptuje koty, i co ważne psa również.
Poznaje dotyk ludzkiej ręki (którego chyba nie znał) i widzę, że sprawia mu to przyjemność.

Teraz jest w klatce, więc sytuacja dla niego rzeczywiście niekomfortowa - stąd te miauki.
Nie wiadomo co będzie jak z niej wyjdzie?
Wszystko przed nami.

Dziękuję, że z nami jesteście

i dziękuję za wszystkie sugestie.

Dzisiaj zaczął się remont elewacji z drugiej strony budynku.
Na prawo od podestu wiszącego, za krzaczkiem, pod balkonem (tego nie widać na zdjęciu) stawiałam jedzenie Łakotkowi.
Cieszę się, że zdążyłam go złapać przed tym remontowym zamieszaniem

To super uczucie, kiedy kota zdąży się zgarnąć przed kataklizmem. :ok:

Muszę zacząć przyzwyczajać Łakotka do innych pomieszczeń.
Na razie zna tylko łazienkę i jeden pokój.
Dzisiaj odkurzałam i nie chcąc go stresować wystawiłam klatkę do drugiego pokoju.
Bardzo się przeraził zmianą miejsca.

Moim zdaniem to miziak i już.

ŁAKOTKA =^.^= Komu, komu piękną kotę?/Łakotka zostaje!!!

Kto przegląda forum