Kot Rufus-chory, nie porusza się:(proszę o rady [*]

Zaglądam z niepokojem

Colora logowała się dzisiaj w nocy i nic nie napisała

**Adopcje: 11 >>**

Też mam złe przeczucia. Oby nie sprawdziły się.

Nie odzywałam się bo nie potrafiłam. Caly czas probuje dojśc do siebie ale to wraca do mnie.
Okazało się, że przez miesiąc Rufusik był leczony zupełnie nie na to co trzeba:((
Cały czas nas trzymano w przeświadczeniu ze to nic takiego:[ tak naprawdę to dopiero WY uświadomiliście mi jak poważny jest stan.
I kiedy zadzwoniłam do dr i zapytałam wprost czy jest zagrożenie życia, to mi odpowiedziała że tak.
Czujemy sie tacy oszukani, a nasz kotek tak zaniedbany, tak pozostawiony przez lekarzy sam sobie.
A my?ja mam takie poczucie winy wielkie, że mogła go zabrać gdzieś indziej, coś wyczuć, ale on sie tak zachowywał ... nie wiem, ja nie potrafiłam wyczuć że cierpi fizycznie. To straszne wszystko jest:(
Dopiero na ostatniej wizycie zrobiono mu testy, a my czekaliśmy przy tel. jak na wyrok.
Okazało się, że miał Fiv, i na 90% hemobartonelozę.
Musiał mieć chyba tego wirusa od urodzenia, bo nie było możliwości aby sie zaraził jakoś przez te 9 lat z nami.
Ostatniego dnia miał czerwone krwinki na poziomie 1,5...
a białe 1,0.
zero odpowiedzi immunologicznej i taka anemia.
Nie ma Go już z nami. Pozostała pustka
ale i piękne wspomnienia, bo to był wspaniały, dumny do końca kot. WYjątkowy, kochany, mój czarny braciszek.

Dziękuję Wam wszystkim, macie wielkie serca.

Strasznie mi przykro,nie obwiniaj się bo często jakieś sygnały widzimy jak jest za późno.
Przytulam.Dla Rufusa/*/

**Adopcje: 11 >>**

Przykro mi starsznie .Przytulam.
Nie obwiniaj się. Idzie się do weta a nie do rzeźnika choć czasem mam inne wrazenie.
Brykaj kocie za TM [*]

Zaskarż lekarza jeśli to da ci jakieś uspokojenie. Napisz do Izby Lekarskiej.
Ja spraweę wygrałam.

Colora tak strasznie mi przykro :cry:

Wierzyłam, że uda się Rufiego uratować :cry:

Śpij spokojnie Koteczku [*]

Colora, bardzo Wam współczuję

Bardzo mi przykro...
:cry:

(*)

Czytałam ten wątek.
Dzisiaj wchodzę, a tu taka smutna wiadomość :cry:

Ogromnie współczuję.

Rufus [*]

Bardzo mi przykro :cry:

Rufusku [i]

nie umiem sie z tym pogodzić.
w ciągu dnia wiele razy mam odruchy, takie zachowania, które były wspaniałą kocią rutyną.
idąc do domu patrzę w okno, aby zobaczyć moje kochane futrzane Słonko, kiedy jestem wieczorem w łóżku wyczekuję aż do mnie przyjdzie.kiedy idę do kuchni patrzę mimowolnie na parapet i mam taką wielką chęć aby go przytulić.
nic mnie tak nie cieszy jak wcześniej. muzyka która byla moją miłością mnie nie cieszy.
Tata mój od półtora tygodnia w ogole muzyki nie słucha, a to jego życie praktycznie.
Jest mi tak źle, w sercu taka pustka...
Oglądam zdjęcia kotów, małych kociaków, ale one dla mnie mają oczy które nic do mnie nie mówią. Jedyne oczy jakie do mnie mówią to mojego Rufusika.
Strasznie tęsknię, tak strasznie tęsknię. I tak mi szkoda mojego kotka, tak mi ciężko sobie uświadomić ze takie radosne pełne energii życie, takie piekne życie już nie istnieje,
to takie niesprawiedliwe.
chyba już zawsze będę mieć taką ranę w sercu, nie umiem sobie wyobrazić że się z tym godzę albo że zapominam.
Jak sobie z tym wszystkim radzic?

Dziękuję Wam za slowa otuchy i pożegnania dla mojego Kocurka

Bardzo mi przykro:(
Nie obwiniaj siebie.
To kto inny miał rozpoznać co się dzieje.

Co Ci mam powiedzieć, poza tym, że normalne jest to, co przeżywasz...
Kiedyś przyjdzie taki dzień, że spojrzysz w górę i uśmiechniesz się do Rufuska, wspominając piękne chwile razem, choć dziś wydaje Ci się to niemożliwe.
Kiedyś kocie oczy przemówią do Ciebie. Potrzebujesz po prostu czasu.

Kot Rufus-chory, nie porusza się:(proszę o rady [*]

Kto przegląda forum