Miau.PL

I do tego słodziak

Cudny widok, Pucio w pościeli.

Jestem z Wami odkąd pojawił sie Putek...
Ale metamorfoza nie do poznania...
do lozka.... do poscieli

Przepiękny KOCUR!

Kilka dni temu obudziłam się z paskudnym, migrenowym bólem głowy. Usiłowałam zebrać się jak co dzień do pracy, ale tym razem złe samopoczucie wzięło górę i zmusiło mnie do pozostania w domu .
Zażyłam silniejsze tabletki od bólu głowy i koło południa poczułam się na tyle dobrze, by wreszcie wstać z łóżka.

Kropka, Frodo i Putek spali w najlepsze, zmęczeni swoimi porannymi wyprawami w teren. Milka, która zwykle przeczekuje fazę aktywności Puta, by sobie swobodnie połazić, gdy ten wreszcie odpoczywa, powitała moje „zmartwychwstanie” z niekłamaną radością:
- O, wstałaś w końcu! Nie za dobrze wyglądasz... A wiesz, że na ból głowy najlepsze jest świeże powietrze? Pójdziemy na spacer?
Pomyślałam, że może to całkiem niezły pomysł i poszłyśmy sobie połazić dookoła domu. Wzięłam ze sobą aparat, żeby uwiecznić Milkę podczas tej wycieczki:



















Było co prawda słonecznie, ale o tej porze dnia jeszcze dość chłodno i po dobrej godzinie spaceru, Milka zaczęła zmierzać w stronę domu.

Na ganku poniuchała jeszcze zapachy marcowych kocich zalotników:




I wróciłyśmy

Chyba przyniosłyśmy na sobie niezwykle interesujące zapachy, bo nie minęło pięć minut, gdy Kropka, Frodo i Putek zaczęły kręcić się u moich nóg.
- To z nią spacerowałaś, a z nami nie pójdziesz? My też chcemy z tobą połazić. To dobre dla zdrowia, a podobno boli cię głowa...
- No dobrze, miśki, pójdę z wami.
- Ale dalej niż koło domu?
- Ok, pójdziemy na łąkę i do lasu

Ale fajna wycieczka!



Byłaby fajniejsza, gdyby Put był bardziej do niej przekonany...


No chodź, nie pękaj!


Mówię ci, Kropka, straszna ciamajda z niego


Chodźmy, Putek, czas ucieka!


Las jest straszny! Jesteście nienormalni!


Wytarzaj się w piachu, zamaskuj i nic ci się nie stanie


Namawianie trwało i trwało. Szliśmy kawałek i odpoczywaliśmy, czekając, aż lamentujący za domem Putek dołączy, by znów pójść dalej i znów czekać .
Zeszło ze dwie godziny, kiedy Put powiedział:
- Kategorycznie dalej nie idę!


- No to jesteśmy uziemieni przez tego głupka


Zarządziłam powrót, a Frodo i Kropka zmuszeni byli zgodzić się z moją decyzją. Nie są aż tak odważni, by samotnie spacerować po polach.
Zmęczyli się jednak porządnie, bo z kotów to jednak marni piechurzy i po powrocie do domu zaszyli się w swoich kocykach.

Na to wstała Milka, która akurat zdążyła wypocząć
- Dalej boli cię głowa? Pójdziemy znowu razem na spacer?
- A co mi tam, Mila, chodź













I tak zleciała kolejna godzina w terenie...

Ledwo zdążyłam ugotować jakiś prosty sos do makronu, a już Michał przyjechał z pracy.
Po obiedzie zaproponował:
- Może przejdziemy się z kawą po ogrodzie?
Wiedziałam, że po dniówce w drukarni, to bardzo dobry pomysł, więc nie mogłam mu odmówić.
Tym razem dołączyli do nas Kropka i Putek:








I znów zleciała godzina na łonie natury.

Wieczorem Michał zapytał:
- Asia, a może ty się chcesz przejść przed snem? Tak mizernie rano wyglądałaś
- Misiu, mnie już dawno nie boli głowa... Za to nogi dosłownie wchodzą mi do ...

Zazdraszczam z całego serca tych spacerów z kotami!
W dawnych, normalnych czasach na działkach uwielbialam chodzić z kotami wkoło działek. Potem już zrobił się niemiły klimat i trzeba było zejść z kotami do podziemia ...
Teraz znów jakby normalniej, tylko kotów chętnych na spacery brak - te spacerujace poodchodziły. Na razie "wdrażam" nowego młodziaka, już potrafi przejść ze mną kilkadziesiat metrów

Cudna relacja

U mnie Kropka i Frodo to prawdziwi entuzjaści spacerów. Putek zakotwiczył w domu i nie czuje potrzeby oddalania się poza ogrodzenie.
Milka drugi rok kontynnuje swoje dziwactwo pt. "wychodzę, ale tylko koło domu i wyłącznie pod opieką"

siedzę i się zachwycam....

czarno-czarni pisze:siedzę i się zachwycam....

U nas jeszcze ździebko jesiennie , ale jeszcze ze dwa tygodnie i będzie wiosna. Na pewno

Milka ma całkiem dorodny fartuszek

No i fogle jak zwykle niezwykle przepięknie
Putek już się wyszlajał w swoim życiu i nic lepszego, niż miejscówka na Waszej kanapie nie mogło go spotkać, więc z jego punktu widzenia odbija Wam z tymi spacerami

Kot.B. chadza swoimi drogami, a ja celowo nie uczę go spacerów ze mną, żeby nie przyszło mu przypadkiem do łebka pójść za mną do szosy. I bez tego zapuszcza się coraz dalej

AYO pisze:Milka ma całkiem dorodny fartuszek

STARSZYM kotom chyba taki fartuszek się robi, bo ona raczej nie ma nadwagi...
Nie chcę myśleć o niej w tych kategoriach wiekowych, ale chyba nie ma rady

AYO pisze:Putek już się wyszlajał w swoim życiu i nic lepszego, niż miejscówka na Waszej kanapie nie mogło go spotkać, więc z jego punktu widzenia odbija Wam z tymi spacerami

Pewnie tak

AYO pisze:Kot.B. chadza swoimi drogami, a ja celowo nie uczę go spacerów ze mną, żeby nie przyszło mu przypadkiem do łebka pójść za mną do szosy. I bez tego zapuszcza się coraz dalej

A przed moimi nie ucieknę. Jeżeli chodzi o spacery, mają siódmy zmysł.
Jeszcze dobrze nie opuścimy ogrodu, a już maszerują za nami, wietrząc atrakcje .
Mordy czasem zaspane jak nie wiem co, ale IDĄ

Ale mialas coaching, jak ta lala sielanka tam u Was

Chat pisze:Ale mialas coaching, jak ta lala sielanka tam u Was

A wiesz jak sobie obiecywałam, że w taki nieoczekiwanie wolny dzień NIC, ale to absolutnie NIC nie będę robić!
Wieczorem leciałam z nóg

Ale przeciez nic nie robiłaś
A już na pewno odpoczęłaś psychicznie

Avian pisze:Ale przeciez nic nie robiłaś

"Nic" oznacza dla mnie zapadniecie się z książką w głębokim fotelu pod kocem, a nie łażenie po krzorach za kotami