Hera i Dorinka cz.2. Odświeżam zdjęcia.

[smil]

A tak, to jest znana strategia
U nas świetna jest w tym Pikaśka, siądzie i się gapi, nawet nie jakoś wymownie, ale taktyka jest skuteczna.
Balbiśka tak nie umie, jej puszczają nerwy, warczy, buczy i zamiast wykurzyć konkurencję, sama ucieka

[Wojtek]

U mnie obie tak potrafiły.

[Dorota]

Wyruszamy na pierwszą wyprawę do rodziny:

Jaki kompromis

[Wojtek]

W niebezpieczeństwie zapominały o niesnaskach.

[Wojtek]

Dzisiaj ostatnie zdjęcia wspominkowe.

Wypełniamy PITy:



A wyjaśnienie tego fenomenu jest proste: Hera mocno spała gdy Dorinka kładła się obok niej.
Sielanka trwała 20 minut, potem Hera obudziła się i zdegustowana opuściła fotel.
Hera przyjęła tu pozycję, która bardzo mi się podobała: tyle łapki wyprostowane i przyciągnięte do główki przednimi.

[zuza]

Dziewczynki ksiegowe, no no

[Birfanka]

Sliczne!

[Wojtek]

Do druku: http://www.hera.evbox.pl/for/kalendarz_ ... zesien.jpg

[zuza]

Slodki zwijasek.

[Birfanka]

Slimaczek

[Wojtek]

Wczoraj minął rok od śmierci Hery.
Wydawało mi się, że już się z tym pogodziłem, a tymczasem jakieś 2-3 tygodnie temu śniło mi się, że ją sklonowałem ze starego wąsika. Okazuje się, że gdzieś głęboko Hera wciąż tkwi we mnie, mimo że na co dzień o tym nie myślę.

[zuza]

Wspolczuje Mysli sie o tym, oczywiscie. Opieka nad innym kotem pomaga...

[Wojtek]

Do druku: http://www.hera.evbox.pl/for/kalendarz_ ... iernik.jpg

[Maryla]

zdjęcia śliczne

Wojtek, jak Ty dajesz radę bez kotów?

[Wojtek]

Całkiem nieźle. Na co dzień, gdy pracuję lub mam inne zajęcia, to nie myślę o ich braku. Ale, jak pisałem niedawno,
kiedyś śniło mi się, że ożywiłem Herę - sklonowałem ją ze starego wąsika, czyli gdzieś w głowie koty wciąż tkwią we mnie.
Dzisiaj zacząłem przygotowywać kalendarz Dorinki na przyszły rok i też rzewnie mi się zrobiło.