Maja [*], Gucio [*], nowy rozdział: Luśka i Tygrysek

Kciuki, ogromne!

Znowu je. Kolejne podejście :1luvu:

A przed chwilą zrobił normalną (że się tak wyrażę zdrową) kupę

To chyba już mogę iść spać.

felin pisze:O kurka, trzymajcie się

Ja właśnie siwieję do reszty przez Lucusia

To trzymamy kciuki i za Lucusia!

Brawo Gutek tak trzymaj!

Regata pisze:To chyba już mogę iść spać.

Pod warunkiem, że z Guciem

casica pisze:
Regata pisze:To chyba już mogę iść spać.

Pod warunkiem, że z Guciem

Gucio nas olał (no, nie dosłownie, to nie w jego stylu). Poleżał kurtuazyjnie trochę pod kołdrą, ale jak przyszła Maja i uwaliła się na memłonie , zdecydował, że co za dużo, to nie zdrowo i zajął duży pokój. Rano zastałam zmierzwiony kocyk na sofie, otwartą szafę i zawartość mojej półki z bluzkami na podłodze.

Przyszedł na śniadanie, pojadł chrupek, wylizał sosik z saszetki (z probiotykiem), popił wodą. Cały ranek towarzyszył mi w kuchni, kilka razy podchodził do michy, posiedział na kolanach i pogadał :1luvu:

A potem wrócił do szafy - tym razem na najwyższą półkę, do której dostał się z "dachu" szafy :-)

Przyszedł wynik badania reticulocytów. Nie znam się, ale mieści się w normie :ok:

Żeby to teraz tylko utrzymało.

Brawo Gutek, trzymaj ten kurs!

Kciuków nie puszczamy!

Nie piszę, ale cały czas czytam, martwię się i trzymam kciuki. Mocno!!!
:ok:

Dobre wieści, ale na wszelki wypadek tfutfutfu i koniecznie przez lewe ramię

No i nieustajace :ok:

za Gucia, żeby już było tylko lepiej

Tak, kciuki cały czas aktualne, bardzo prosimy :ok:

Dziś po południu kolejna wizyta.

Jest OK. Oby to się utrzymało. Jutro kolejna kontrola.
Gutek ma apetyt i siłę do skakania po szafach. I znów jest sobą. Jeszcze się tylko z Mają nie ganiają i nie tłuką.
Czekamy.

Opowiedziałam swojej mamie o tym, jak Gutek w zeszłym tygodniu udawał przede mną, że nie może chodzić z wenflonem i oczekiwał noszenia do michy i kuwety, i o cudownym ozdrowieniu po moim wyjściu.
W rewanżu mama przypomniała, jakim to aktorem okazał się kiedyś jej kot Miluś (ten wielki, 11-kilogramowy). Do rodziców trafił w złym stanie, znaleziony na jakimś parkingu, wychudzony, kulejący i chory. Leczenie trwało jakiś czas, większość chorób zostało wyleczonych, ale kot ciągle kulał. A jakie emocje wywołuje biedny, kulejący, chudy kotek? Wiadomo! "Kiciuś biedny, mały, choć do pańci / pańcia, taaak, na rączki... może byś coś zjadł?" itd.
I zdarzyło się parę razy, że któreś z rodziców zbudziło się z drzemki nie czyniąc żadnych ruchów, i spostrzegło, że kotek chodzi sobie całkiem dziarsko i równo. I biega... Ale natychmiast po zorientowaniu się, że człowiek nie śpi nóżka znów zaczynała utykać... Taki to był spryciulek.
Przestał kuleć, jak zrozumiał, że nikt go nie wyrzuci, żarcia i rąk do miziania nie zabraknie :-)

Bardzo sie ciesze Guciulku, ale kciukow nie puszczam

Dobre wieści :1luvu:

ale kciuków nie puszczam, aż będzie pewność, że wszystko poszlo precz!

A co do symulantów :roll:

Mój kolega miał charcika włoskiego, który symulował zawal :strach:

Gdyby to się zdrzyło raz, pomyślałabym, że kolega konfabuluje, ale nie.Piesek symulował z zazdrości o małe siostrzenice kolegi

Gdy przychodziły z wizytą uwaga dorosłych skupiała się na nich, a nie miała prawa, na nim wyłącznie miała się skupiać :lol:

I tak, za każdym razem jechali na sygnale do weta i za każdym razem okazywało się, że to symulant. Ale cel osiagał, wszyscy zajmowali się nim i wyłącznie nim

Kciuki nadal potrzebne!

Mój ojciec miał wujka, którego wyżeł ciężko chorował, kiedy tylko wuj szykował się do wyjazdu na polowanie. Cudowne ozdrowienie następowało wraz z oddalającym się dźwiękiem wujowego samochodu.
Inne wycieczki uwielbiał. Mądry piesek :-)

Maja [], Gucio [], nowy rozdział: Luśka i Tygrysek

Kto przegląda forum