Historia cudu odnalezienia...Kleksio FeLV+bardzo chory;( [']

[Miodalik]

Fiona - Aranesp jeszcze nie dziala - potrzeba 7-10 dni Zelazo tez jest podawane jeszcze za krotko aby byl efekt. Na szybko - choc krotko - pomaga tylko transfuzja...

[fiona.22]

Kleksio poddał się.
Siadło krążenie, ciśnienie było bardzo niskie.
On już dłużej nie chciał, żalił się, płakał...
Odszedł o 8.45
Bardzo dziękuje wszystkim zaangażowanym w walkę o Kleksika za wszelką pomoc.
Powiem Wam tylko jedno...Kleks chciał być rysiem i mieszkać w lesie.
Może ktoś z nas jeszcze kiedyś go spotka...

[Erin]

Fiona, bardzo Ci współczuję
Kleksiuniu, śpij spokojnie

[Gem]

Żegnaj, Kleksiku [*]

Gdy odchodzą koty tak niezwykłe jak Ty, można mieć tylko nadzieję, że wrócą - w innym futerku. A jeśli nie, to za Tęczowym Mostem będzie czekał na Ciebie, Ilona.

[Alyaa]

Ilonko, współczuję

Kleksiku [*]

[Ja-Ba]

Smutno bardzo, przykro. Przytulam, a dla Niezwykłego Kleksika światełko na drogę..

[Femka]

Nieczęsto się zdarza, że odejście Kota z innego miasta tak bardzo mnie dotyka, jak w przypadku Kleksika. On był dla mnie bardzo ważny, bo dzięki Kleksowi być może dotknęłam czegoś, co jeszcze nie jest ogarnięte ludzkimi zmysłami, jeszcze nie podlega wytłumaczeniu, ale to coś jest i potrafi łączyć ze sobą istoty odległe od siebie i gatunkowo i terytorialnie.

Ilona, jeśli masz rację z rysiem, to Kleks dał nauczkę i Tobie i mnie i jeszcze wielu ludziom, którym się zdaje, że znają koty. Wierzę, jestem pewna, że Kleks wiedział, co robi, gdy wyruszał w ostatnią swoją drogę.

Myślałam, że ten niezwykły Kot ma jeszcze dużo czasu przed sobą. Widać, w kocim niebie też jest zapotrzebowanie na takie Istnienia.

Dziękuję Ci, Ilona, za możliwość poznania Kleksa, za wielką przygodę, ogromne emocje. Za wszystko.

[Miodalik]

Bardzo mi przykro. Nie wiem co napisać... wierzę, że jeszcze kiedyś się spotkacie - w innym życiu, innym futerku, za TM lub w niebie.
Ważniejsze jest iż kot był i mogliśmy go poznać niż to że musiał odejść, prawda?

[kussad]

Kleksiku[*] Ilonko bardzo mi przykro i współczuję

[delfinka]

Kociaku miły,
nigdy Cię nie dotknęłam,
nie utuliłam,
nie znam miękkości Twojego futerka,
nigdy nie patrzyliśmy sobie w oczy.

Ale znam Cię.
Znam Cię inaczej.
I jestem wdzięczna Losowi, że mogłam Cię poznać.
Jesteś już wolny, lecz w mojej pamięci pozostaniesz na zawsze.
A gdy się spotkamy opowiem Ci jak bardzo byłeś dla mnie ważny.

Jesteś niezwykłą istotką, która znakomicie wypełniła swoją misję.
Oboje się spisaliście. I Ty i Fionka.
Dotąd Ona opiekowała się Tobą,
teraz Ty będziesz Jej Aniołem. Bądź nim.


Fiona, przytulam Cię mocno.
I dziękuję, że go tak doskonale rozumiałaś i kochałaś, iż go usłuchałaś.
Życzę Ci spokoju.
Zaufaj Kleksikowi.