April ( Mania) , nieprawdopodobna historia!!!!

[Katia K.]

No to kciuki za łapankę Kitki.
Masz racje, takie domy, to skarb. Szczęściara z tej April, może miała marzenia...? (wiesz, co mam na myśli )

[ewar]

Nie dziękuję! Głaskałam Kitkę wczoraj, ale była za siatką, muszę ją jakoś wywabić.
Bardzo martwiłam się o April.Bardziej niż o moje białaczkowce.Im jest dobrze, są szczęśliwe, dostają dobre jedzonko, mają czysto, mają zabawki i mizianek ile dusza zapragnie, a ta bieda w lecznicowej klatce.Spać nie mogłam.W dodatku ona jest wyraźnie domowa, "łóżkowa", otwarte drzwi sprawiają,że ucieka w głąb mieszkania, nie chce wolności, chce mieć człowieka obok siebie i już.

[ewar]

Niestety, to nie była Kitka, ale kotka wolnożyjąca podkarmiana przez kogoś.Kitka nadal poszukiwana.Myślę,że ona jednak jest bliżej swojego domu, tam jej należy szukać.Pójdę dziś wieczorem.

[ewar]

Byłam, wyprztulałam, wymiziałam.Tak kotka jest spragniona miłości.Tak bardzo żałuję,że nie mogę jej wziąć do domu.Jest taką śliczną kluseczką.A jaka mądra! Ona sama otwiera sobie drzwi łazienki, gdzie jest kuwetka.Dzisiaj ładnie się bawiła, wywalała brzuszek do miziania.Jest już czyściutka, bielutka, tylko potwornie się leni.Miałam granatową bluzkę na sobie

[ewar]

Niestety, April szuka domu.To taka cudna, przemądra koteczka, spragniona miłości.Jest taka grzeczna, czyściutka.Pięknie kuwetkuje, nawet do krytej kuwety wchodzi, sama otwiera sobie drzwi łazienki.Rozumie "nie wolno".Jej wadą jest to,że nie jest kociakiem wskakującym na kolana.Do mnie przychodzi, wtula się, bo wie, że ją bardzo kocham.No cóż, robię zdjęcia i ogłaszam.

[Katia K.]

Bardzo to przykre Niech się w końcu tej kotce powiedzie, trzymam kciuki za to!

[ewar]

To będzie długi post,ale nie mogę inaczej.Wczoraj napisałam tekst ogłoszenia, dzisiaj zrobiłam parę zdjęć, aby kotkę ogłosić i z Kasią pojechałyśmy do lecznicy zaszczepić April.Niestety ( albo raczej "stety") była kolejka.Wetka usypiała bardzo chorego kota, Duża bardzo to przeżywała, płakała, chciałam ją "zagadać".To mi wychodzi, paplałam równo i do rozmowy włączyli się ludzie z kolejki.April grzecznie siedziała w torbie.Była tam dziewczynka, 13-letnia z pieskiem, szczeniaczkiem.Słyszała historię April, którą opowiadałam i powiedziała,że jej zginęła taka kotka.Coś mnie tknęło i wyjęłam April.Dziewczynka zaczęła płakać.Poznała swoją kotkę!!!Nie wiedziała jednak, czy jej mama zgodzi się wziąć kotkę z powrotem, bała się też,że możemy jej kotki nie oddać.Dałam jej swój numer telefonu i obiecałam, że kotka do niej wróci, a jeżeli mama się nie zgodzi to i tak kotką się zajmiemy.Ledwo podjechałyśmy pod dom , Natalka zadzwoniła,że tak,że oczywiście mama chce kotkę.April, a właściwie Mania natychmiast została tam zawieziona.W domu od razu poczuła się świetnie, maszerowała z ogonem do góry.To już nie była ta wycofana, biedna April, ale Mania, wyluzowana, spokojna kotka.Dziecko płakało, powtarzało "moja Mania", paluszki się jej trzęsły, kiedy szukała zdjęć kotki w telefonie.Biedna, chciała nam udowodnić,że to na pewno jej kotka.Kasia była tam jakiś czas temu ( mieszka blisko) i wszystko jest w porządku.Kotce zostało urządzone posłanko na pralce, bo to jej ulubione miejsce.Piesek ją zaczepia, ale Mania nic sobie z tego nie robi.Happy end po prostu.
Nie chciałam dziecka dręczyć pytaniami, bo było roztrzęsione, ale kotka zniknęła kilka miesięcy temu, kiedy jeszcze mieszkali niedaleko mnie ( niedawno się przeprowadzili).Okoliczności nie znam, była nie wychodząca, nawet bała się wychodzić.Miała problemy z nerkami, była leczona.Szukali jej, były porozwieszane ogłoszenia, ale nikt na nie nie odpowiedział.
Gdyby nie egzamin Kasi, w lecznicy byłybyśmy wczoraj.Gdyby nie kolejka, nie opowiadałabym o April.Gdyby nie problem ze szczeniaczkiem, Natalka nie byłaby w lecznicy.Strasznie dużo tych "gdyby", prawda? Tak się cieszę ze względu na kotkę i to dziecko.Właściwie to płakaliśmy wszyscy, bo i ja i Kasia również.Możecie sobie wyobrazić szczęśliwsze zakończenie?

[panda5]

Rzeczywiśie super szczęsliwe zakończenie

[ewar]

Dostałam maila od Natalki.Mania zniknęła rok temu w kwietniu.Co się z nią działo? Jak przeżyła ciężką zimę? Trudno nawet sobie wyobrazić, co przeżyła.Już bezpieczna, spała z Natalką, bawiła się z pieskiem.Zdrowa, na szczęście.Historia Mani dowodzi,że cuda się zdarzają, że zawsze jest nadzieja.

[ewar]

To już niejako koniec, dobra okazja, aby podziękować wszystkim za pomoc, za empatię.Dziękuję Kasi, dziękuję Jej Babci, która pomimo tego, że nie bardzo mogła dogadać się z kotką, zgodziła się ją tymczasować dopóki nie znajdzie domku i bardzo o nią dbała.

[Katia K.]

Aż trudno uwierzyć Niesamowite, splot zbiegów okoliczności i takie szczęśliwe zakończenie
A ile nowych znajomości zawarłaś przy okazji
Bardzo bardzo się cieszę, też ze względu na Ciebie Ewa.

[ewar]

Dzięki Mania podobno boi się podchodzić do okna, do drzwi.Co się z nią działo przez ten czas? Musiała dobrze jeść, bo jest tłuściutka.Przed zniknięciem była leczona na nerki, dostawała renal.Teraz wygląda na zdrową.Same znaki zapytania.

[Conchita]

Ojej, dopiero doczytałam ten wątek Ale się niesamowicie skończyło

[ewar]

Prawda? W dodatku Natalka pisze do mnie maile, robi zakupy w sklepie, gdzie ja też kupuję karmę.Pani sprzedawczyni zna Dużych Maniusi od dawna.Poza tym chodzimy do tej samej wetki, będę więc miała informacje o kotce.