Mia w nowym domu :)))

Wręcz doczekać się nie mogę, kiedy to znów poprosimy Monikę o tekst do ogłoszeń :mrgreen:

Trzymamy mocno :ok:

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Rozmarzyłam się o wiośnie .....

ANATOLEK [*] 25.03.2000 - 18.02.2015.

EWA jeszcze tylko troszeczkę. Najgorsze chyba już za nami

Zabrałam dziś Mię ze schroniska. Ona jest taka przerażona

Ma lekką gorączkę, trochę łzawi jej oko, pojawił się świerzb. Ale najgorsze, że jest taka przerażona

Dałam jej troszkę suchego royala (do miski nie podeszła, dałam jej na podusi). Zjadła trochę, i nawet główkę zaczęła podnosić z zainteresowaniem. Mruczała. Ale przerażona jest okropnie.

Popracujemy nad nią, poobserwujemy, wyleczymy. Dziś niech odpoczywa.
Tu więcej dzisiejszych zdjęć Mii: https://www.dropbox.com/sh/zi80et5la9tvfig/g-MK9JbbMv
Jak wszystko pójdzie dobrze, za jakieś 2-3tyg znajdziemy jej dom. Jest już nawet jeden potencjalny (choć jeszcze o tym nie wie :mrgreen:

). To dom, który zaadoptował kulawą kicię z lecznicy, a dziś przyszli dopytać o jakąś kolejną biedę na dokocenie. Na razie jeszcze Mii im nie pokazaliśmy, bo najpierw musimy mieć pewność, że wszystko z nią w porządku. Że się dźwignie.
Ale :ok:

możemy już trzymać. Za całokształt :ok:

Widziałam na pomocowym i tam pisałam, a tu dodam tylko :ok:

Kacperek [*] 02.12.2016 r.

Julio, zobaczysz jutro :ok:

Mokate też był zestresowany

ANATOLEK [*] 25.03.2000 - 18.02.2015.

Czas i cudowna Duża zrobią swoje, Mia przekona się, że może być dobrze

Mia

Trzymamy paurki niezmiennie :ok:

Nowa_Sztno :1luvu:

malutka ma bardzo przerażone te swoje śliczne ślipięta. mam nadzieję, że uda się i w końcu zaufa Człowiekom. mocne kciuki za to :ok:

Miejmy nadzieję, że przekona się do ludzia :1luvu:

Przekona, na pewno!!! Trzymamy kciuki za dziewczynkę i Julię oczywiście :ok:

Trzymajmy kciuki za Mię, ja jestem dużą dziewczynką i dam sobie radę, dziękuję :wink:

Mia przerażona nadal. Może już nie aż tak jak w schronisku, ale nadal bardzo płochliwa. Przyszłam do niej, pogłaskałam, zaczęła ugniatać łapkami podusię, na której leży. Mruczała też. Ale wzięta na ręce źle się czuła i zaraz uciekła z powrotem do klatki. W zamknięciu czuje się lepiej, więc nic na siłę. Zjadła trochę suchego royala. W nocy pewnie wstawała do miski, bo wszystko było zjedzone, ale w dzień nie rusza się z poduszki. Trudno, Mokate karmiłam pod kołdrą to i Mię mogę karmić na poduszce :wink:

Mia zdenerwowała się i zaczęła syczeć, a potem całkiem się wycofała, jak leżąca na jej klatce kotka (przed sterylką) posiusiała się i jakoś to bokiem skapało do klatki Mii. Posprzątałam jej klatkę i wymieniłam poduszkę, ale po tym znów znieruchomiała w klatce. Mogłam ją głaskać, ale wciąż była tym przerażona.
Sporo jeszcze czasu upłynie, zanim się otworzy. Nie wiem też, czy będzie się na dokocenie nadawała, czy raczej lepiej, żeby była jedynaczką. Zobaczymy, za wcześnie jeszcze na jakiekolwiek plany. Na razie musi się wziąć w garść. Musi CHCIEĆ otworzyć się i zaufać. Jest szansa, tylko cierpliwości potrzeba i czasu :ok:

Tu Mia dzisiejsza, słabe to zdjęcie, bo robiłam je po ciemku telefonem, podczas gdy drapana za uszkami, łapkami przebierała

Biedactwo malutkie :cry:

A wiesz jak ona trafiła do schroniska? Może została skrzywdzona przez człowieka i dlatego tak bardzo się boi?
Julia- ja wierzę, że Twoja cierpliwość i miłość zaowocuje i to wkrótce. Zanim się obejrzysz będziemy szukać jej domku i za to trzymam ogromne :ok:

piękna Kota, czas i Twoja obecność zrobią swoje:)

Mia w nowym domu :)))

Kto przegląda forum