Jak z brzydkich kaczątek wyrastają łabędzie

Piszesz "Niestety byłam wtedy w poczekalni".
Chciałaś chyba napisać na szczęście:))

A ta łapka bardzo mu przeszkadza?
Moze jeszcze dać jej szanse. Moze gimnastyka, rehabilitacja.
Nasza Maleńka musiała mieć amputowana lapkę ze względu na rozszerzające się wciąż mimo leczenia niegojace sie rany. I ma spory problem z utrzymaniem równowagi. Wiem, że jest już wiekowa, bo ma 14 lat i w tym roku tę łapke straciła, ale to takie smutne kiedy próbuje sie drapać za uchem tym maluśkim kikutkiem. Wiem, żyje i z tego należy sie cieszyć, ale czasem bardzo mi smutno kiedy kuśtyka i marnie daje sobie radzi:(

Szenila pisze:Chichot- w maju przyczołgał się do jakiegoś domu na wsi. Zaniki mięśni, jedna tylna łapa bezwładna, w drugiej czucie zachowane, ale bez mięśni to chodzić za bardzo się nie da. Świerza ran na dziąśle, złamana szczęka,wybite zęby,znaczne zaburzenia równowagi. Miłosierny wet, do którego ludzie zabrali kocurka orzekł,że najlepiej uśpić. Niestety byłam wtedy w poczekalni.

25.maj

05.listopad.

Ale on wie, że już jest i tak lepiej, bo dzięki Tobie on żyje, nawet, gdyby stracił łapkę

Lidka pisze:Piszesz "Niestety byłam wtedy w poczekalni".
Chciałaś chyba napisać na szczęście:))

A ta łapka bardzo mu przeszkadza?
Moze jeszcze dać jej szanse. Moze gimnastyka, rehabilitacja.
Nasza Maleńka musiała mieć amputowana lapkę ze względu na rozszerzające się wciąż mimo leczenia niegojace sie rany. I ma spory problem z utrzymaniem równowagi. Wiem, że jest już wiekowa, bo ma 14 lat i w tym roku tę łapke straciła, ale to takie smutne kiedy próbuje sie drapać za uchem tym maluśkim kikutkiem. Wiem, żyje i z tego należy sie cieszyć, ale czasem bardzo mi smutno kiedy kuśtyka i marnie daje sobie radzi:(

nie nie nie, ta łapka jest z okropnymi przykurczami, szans na rehabilitację nie ma bo nie ma w niej nawet odruchów nie mówiąc o czuciu, jest zgięta w stawie i zakrzywiona w stronę drugiej łapki i przez to Chichot biega wolniej od moich sparaliżowanych kotów

( bo drugą, sprawną łapką musi "omijać" tą niesprawną), zaczepia się nią wychodząc np. z kuwety. Przeszkadza mu ewidentnie, bez niej będzie mu lżej i wygodniej.

Przeglądam właśnie zdjęcia. Znalazłam zdjęcia Bena z marca (2,5 kilo wagi, niedowład tylnych łapek, ogólne osłabienie po długim leczeniu po wypadku)

Obrazek

i porównałam z dzisiejszymi (dorodne 4,5 kilo kota, jaki niedowład?)

Obrazek

Może nie jest to jakaś super wielka przemiana ale jak patrzę na te zdjęcia, to wiem, że warto było go wyciągnąć ze schroniska i zobaczyć w jak cudownego kota się zmienił. Choć może źle się wyraziłam - on zawsze był cudowny

Sliczny

I jakiego mial farta

Tak, ma dużo szczęścia, że w ogóle żyje. Do nas trafił po ponad półtoramiesięcznym leczeniu. Nie robiłam wcześniej zdjęć, bo wyglądał okropnie. Opuchnięta głowa, krwawienie z oczu, uszu, pyszczka. Właściwie na początku nie dawał zbytnio oznak życia. Nie wierzyliśmy, że przeżyje. Ma szczęście i olbrzymią wolę życia. No i trafił w schronisku na wetki, które o niego zawalczyły, nie zraziły się ciężkim stanem, choć same nie bardzo wierzyły, że się uda

No chłopak ma zupełnie inną minę na tych zdjęciach :1luvu:

niesamowite ;-)

jak dobrze poczytać coś tak pozytywnego :ok:

Biały miziak umierał na klatce schodowej w bloku na osiedlu, miał bardzo silną anemię spowodowaną prawdopodobnie hemobartonellą. Aktualnie jesteśmy już w dolnej granicy normy. :wink:

Poza tym miał pchły i świerzb w uszach.
Biały przede wszystkim przytył i prawie się już domył. Przed nim jeszcze kastracja i remont paszczy (niektóre zęby do usunięcia). Zdjęcia są wykonane w odstępie ok. miesiąca, za kilka dni kończymy antybiotykoterapię.

Fundacja KOT pisze:Przed nim jeszcze kastracja.

Pojawiły się kocurze smrodki- dowód na to, że chłopak zdrowieje :mrgreen:

Roznica jest wspaniala :1luvu:

viewtopic.php?f=1&t=134812

Po śmierci męża pani Franciszka miała się przeprowadzić do domu opieki, problemem było jej siedem kotów, które trzeba mogły trafić do schroniska... jednym z nich był pingwinek Mały, kot 5-letni, piękny, ale bardzo nieśmiały, nieufny, w zasadzie nieadopcyjny... gdyby trafił do schroniska, pewnie szybko popadłby w depresję i pobiegł za TM

b]Pingwin Mały[/b] tylko jedno jego zdjęcie bo się chował, musi zaufać, ma 5 lat, jest śliczny

u weterynarza:

Przyjechał do mnie na dt, niestety był zupełnie wycofany, niedotykalski... przytłoczony stadem kotów, psami... mnie też traktował z ogromnym dystansem, nie dawał się przekonać... Nazwałam go Znikotem, bo chował się pod rogówkę albo na szafę, wychodził jedynie w nocy... i tak kilka miesięcy... załatwiał się poza kuwetą...

halbina pisze:A co to za kot? kto zgadnie?

godzina coś 4.30 nad ranem...

i znów minęło kilka miesięcy... prawie bez postępów... i kiedy już traciłam nadzieję na ds. dla niego i w ogóle... nadeszła ta wiadomość:

halbina pisze:Trzymajcie kciuki za Znikotka! Oby nie wywinął numeru z kupą gdzie popadnie... Jest bardzo dobrze zapowiadający się dom dla niego w Zabrzu

Państwo wybrali Znikotka, bo... stracił swój dom i właścicieli!
Napisałam im: "Witam, Znikotek jest do adopcji, ale to kocurek bardzo nieśmiały, wymaga dużej cierpliwości i spokoju, być może nigdy nie będzie szukał kontaktu z opiekunem w sensie głaskania czy siedzenia na kolanach. Mam jeszcze innego kocurka, młodszego, ale umaszczonego w sposób, który uważany jest za zwykły, trywialny, przez co nie ma chętnych na niego. Cholonek jest biało-czarny, już wykastrowany. Proszę o odpowiedź. Pozdrawiam!"

Odpisali: "Podtrzymujemy naszą decyzję o adopcji ZNIKOTKA.
Już mieliśmy podobnie nieśmiałego kotka i w końcu przywiązał."

No to kciuki! W piątek przeprowadzka

Znikotek-Pingwinek w Domu!

i po przeprowadzce:

halbina pisze:Państwo tacy po 60-stce, dojrzali, świadomi i wrażliwi. Uprzedziłam ich o tym, że Znikot nie jest towarzyski, że jest strachliwy i wycofany i że wiele czasu i cierpliwości mu potrzeba... I nie zniechęcili się. Uprzedziłam, że mogą też wystąpić roblemy w korzystaniem z kuwety i mimo to kot ma u nich dom. Całe życie mieli znajdy z ulicy i różne już przypadki widzieli. Więc się trafiło Znikotowi to, co może być jego szczęściem największym: dom z osobami spokojnymi, starszymi i cierpliwymi no i niezakocony! Niestety pierwsza kupa poza kuwetą... Heh... Kciuki potrzebne nadal!

Potem przyszły wieści... otwierałam email z drżeniem serca, spodziewałam się zwrotu...

halbina pisze:Przyszły nowe wieści i zdjęcia z domu Znikotka. Zdjęcia wrzucę później, a oto wieści: "Dzień dobry !

Kotek jest już zadomowiony. Jego główną przyjaciółką jest moja żona a najulubieńszym

miejscem łózko. Już zwiedza całe mieszkanie. Ja z synem jeszcze nie zostaliśmy całkowicie zaakceptowani. Ma apetyt,korzysta z kuwety i bardzo lubi patrzeć na gołębie siedzące na balkonie.

Załączam ostatnie zdjęcia kota.

Pozdrawiam"

halbina pisze:
MalgWroclaw pisze:A zdjęcia Znikotka?

kazałam się Wam naczekać, ale chyba warto było?...

Udało się! Oto Znikotek, a raczej Mruczuś dziś:

halbina pisze:

i filmik~!!! https://docs.google.com/file/d/0B8qgMYg ... R4ZG8/edit

Znikotek teraz Mruczek. :1luvu:

A oto, co pisze jego opiekun, pan Tadeusz: "Dzień dobry !

Przesyłam zdjęcia kotka zrobione jakieś miesiąc temu.

Jak widać to już pan domu.

Mówimy z żoną ,że wstąpił w niego duch poprzednika ,Donalda, bo zachowuje się identycznie.

Pozdrawiam"