Choroby kotów wywoływane przez pasożyty zewnętrzne
Świerzb kotów
Podstawowe fakty
- wywoływany przez stawonoga, świerzbowca Notoedres cati
- choroba wysoce zaraźliwa, przenosi się przez kontakt bezpośredni lub za pośrednictwem przedmiotów
- charakteryzuje się bardzo silnym świądem
- wygląda tak:
Objawy
- samica drąży kanały w naskórku i składa tam jaja
- skóra staje się pokryta grudkami, bezwłosa, grubieje, marszczy się, fałduje, pokrywa żółtoszarymi strupami
- ma miejsce silny świąd, koty drapią skórę, w tych miejscach często dochodzi do wtórnych zakażeń
- rozkład zmian jest charakterystyczny, zazwyczaj są one symetryczne: zaczynają się przy brzegu małżowiny usznej, rozszerzają na cała małżowinę i czubek głowy
- zmiany mogą się pojawiać na kończynach i kroczu, zapewne jako wynik przeniesienia pasożyta w czasie wylizywania
- w rzadkich przypadkach może dojść do objęcia przez zmiany całej powierzchni ciała
- pasożyty zazwyczaj są liczne i dośc łatwo je wykazać w badaniu zeskrobiny
- świąd powodowany przez świerzbowca kociego słabo reaguje na terapię glikokortykosteroidami, dobrze na leki przeciw pasożytom zewnętrznym
Leczenie
- iwermektyna 0,2 mk/kg masy ciała doustnie lub podskórnie dwukrotnie w odstępie dwutygodniowym lub 0,4 mg/kg masy ciała podskórnie jednokrotnie (iwermektyna nie jest zarejestrowana do użytku u kotów!)
- amitraz rozcieńczony z wodą 1:250, miejscowo na zmiany, nie więcej niż 1/3 powierzchni ciała smarowana za jednym razem, używać 1-2 razy w tygodniu do ustąpienia zmian (amitraz nie jest zarejestrowany do użytku u kotów!)
- z preparatów gotowych dobrze sprawdza się Stronghold
- zwalczanie wtórnych zakażeń - antybiotyki, leki dezynfekujące skórę
- należy leczyć wszystkie koty, które miały kontakt z chorym osobnikiem
- leczenie trwa do czasu ustąpienia zmian lub stwierdzenia braku występowania pasożytów w zeskrobinie
Świerzb uszny
Podstawowe fakty
- powodowany przez stawonoga Otodectes cynotis
- jest to roztocze pasożytujące na powierzchni skóry w przewodzie słuchowym zewnętrznym i w jego okolicy na skórze głowy u kotów i psów
- odżywia się złuszczonym naskórkiem
- wygląda tak:
Objawy
- obecność kruchecgo, brązowoczarnego wysięku w przewodzie słuchowym
- u kociąt zazwyczaj silny świąd
- u dorosłych kotów może przebiegać bezobjawowo
- świąd jest najprawdopodobniej powodowany prze reakcję nadwrażliwości na świerzbowce i może prowadzić do samouszkodzeń skóry przez koty - mozliwe są zakażenia wtórne i krwiaki, zwłaszcza na powierzchni grzbietowej małżowiny usznej i na skórze głowy
- czasami możliwe zmiany w miejscach nietypowych, w wyniku przeniesienia pasożtów podczas czyszczenia, np. na ogonie
- rozpoznanie na podstawie objawów klinicznych oraz stwierdzenia obecności pasożytów w zeskrobinie naskórka
Leczenie
- preparaty złożone, o działaniu przeciwbakteryjnym/przeciwgrzybiczym/przeciwzapalnym/przeciwpasożytnicznym, np. Oridermyl, Panolog
- iwermektyna 0,2 mk/kg masy ciała doustnie lub podskórnie dwukrotnie w odstępie dwutygodniowym lub 0,4 mg/kg masy ciała podskórnie jednokrotnie (iwermektyna nie jest zarejestrowana do użytku u kotów!)
- amitraz rozcieńczony z wodą 1:250, miejscowo na zmiany, nie więcej niż 1/3 powierzchni ciała smarowana za jednym razem, używać 1-2 razy w tygodniu do ustąpienia zmian (amitraz nie jest zarejestrowany do użytku u kotów!)
- należy leczyć wszystkie koty, które miały kontakt z chorym osobnikiem
- leczenie trwa do czasu ustąpienia zmian lub stwierdzenia braku występowania pasożytów w zeskrobinie
Inwazja pcheł
Podstawowe fakty
- powodowany przez pchłę kocią, Ctenocephalides felis
- pchły to brązowe, małe, spłaszczone bocznie owady
- dorosła samica pasożytuje na kocie, ssąc jego krew. Złożone przez nią jaja spadają na ziemię, gdzie odbywa się ich dalszy rozwój
- nie wszystkie pchły żyją na kocie, większość znajduje się w środowisku, przedostając się na źywiciela jedynie w celu pobrania pokarmu
- dość trudno je znaleźć na nosicielu, najczęściej na stronie brzusznej i w pachwinach
- nie znalezienie pcheł nie oznacza ich braku, wtedy wystarczy znalezienie ich odchodów w sierści kota
-choroba wysoce zaraźliwa
Objawy
- problemem nie jest zazwyczaj sama obecność pcheł ile nadwrażliwośc kota na ich ślinę
- alergia na ślinę pcheł prowadzi do silnego świadu i zmian zapalnych
- może dochodzić do przeczulicy grzbietu, powodujacej napadowe skurcze skóry w tej okolicy, którym towarzyszy gawłtowne lizanie i miauczenie
- możliwe też ogniska łysienia w okolicy ogona (wyglądające jak ściernisko, z licznymi połamanymi włosami - wynik samouszkodzenia), róznego stopnia symetryczne łysienie, pojawianie się pokrytych strupami grudek (prosówkowe zapalenie skóry)
- często dochodzi do wtórnych zakażeń w wyniku samouszkodzeń skóry
- u młodych kociąt zdarzają się inwazje na tyle intensywne, że urata krwi prowadzi do powstania anemii i w rezultacie do śmierci z wycieńczenia
- pchły są żywicielami pośrednimi tasiemca Dipylidium caninum, po stwierdzeniu pchlicy można mieć pewność, że doszło do inwazji tego tasiemca
Leczenie
- standartowe leki przeciwpchelne,np. Frontline czy Stronghold
- w przypadku wystąpienia świądu należy podac glikokortykosteroidy długodziałające w celu zablokowania świądu i zapobieżenia dalszym samouszkodzeniom skóry
- w razie zakażeń wtórnych antybiotykoterapia i leki dezynfekujące na uszkodzoną skórę
- równolegle należy przeprowadzić terapię przeciwrobaczą, dwa razy w odstępie dwóch tygodni
- należy pamiętać o obecności pcheł w środowisku - należy starannie odkurzyc mieszkanie, po nim wyrzucić worek od odkurzacza i filtry, wygotować lub wyrzucić posłanie, na którym spał kot, mieszkanie spryskać dostępnymi w sklepach z artykułami dla zwierząt preparatami przeciwko stawonogom, np. Beaphar.
Inwazja wszy
Podstawowe fakty
- wywoływana przez wesz Felicola subrostratus
- najczęściej atakuje młode zwierzęta, ale zdarzają się inwazje również u zwierząt dorosłych
- jest ściśle związana z gospodarzem, cały cykl rozwojowy przebiega na skórze kota
- zakażenie głównie drogą bezpośrednią, ale możliwe też pośrednie, np. poprzez posłanie
Objawy
- ukąszenia i ślina owada powodują świąd, który może prowadzić do samouszkodzeń i w rezultacie do zakażeń wtórnych skóry
- możliwa anemia, objawiająca się bladością błon śluzowych i osłabieniem
- najczęściej występuje na głowie, pachach, stawach łokciowych, pachwinach i kroczu
- na włosach widoczne liczne białe jaja, wraz z łuszczącym się naskórniem dają obraz silnego łupieżu
Leczenie
- jak w przypadku inwazji pcheł
Chejletieloza
Podstawowe fakty
- powodowane przez roztocza Cheyletiella spp.
- bytują one w naskórku, poruszają się w tunelach, drążonych przez nie w warstwie zrogowaciałej naskórka, czesto nie powodując żadnych objawów klinicznych
- często pojawiają się zmiany u ludzi
- jest to choroba wysoce zaraźliwa, łatwo szerząca się, zazywczaj poprzez kontakt bezpośredni, choćjest również możliwe zakażenie pośrednie
- są ściśle związane z żywicielem, ale dorosłe mogą przeżyć do 10 dni w środowisku
Objawy
- najczęściej atakują młode zwierzeta
- u dorosłych przebieg często bezobjawowy
- dochodzi do nasilonego łuszczenia skóry, miernego suchego łupieżu, silnego świadu, łysienia, zapaleń skóry
- roztocza poruszając się w kanalikach w naskórku powodują poruszanie się łusek, tworząc charakterystyczny obraz "ruszającego się łupieżu" lub "łupieżu wędrującego"
Leczenie
- iwermektyna 0,2 mk/kg masy ciała doustnie lub podskórnie dwukrotnie w odstępie dwutygodniowym lub 0,4 mg/kg masy ciała podskórnie jednokrotnie (iwermektyna nie jest zarejestrowana do użytku u kotów!)
- amitraz rozcieńczony z wodą 1:250, miejscowo na zmiany, nie więcej niż 1/3 powierzchni ciała smarowana za jednym razem, używać 1-2 razy w tygodniu do ustąpienia zmian (amitraz nie jest zarejestrowany do użytku u kotów!)
- należy leczyć wszystkie koty, które miały kontakt z chorym osobnikiem
- leczenie trwa do czasu ustąpienia zmian lub stwierdzenia braku występowania pasożytów w zeskrobinie
- z preparatów gotowych dobrze sprawdza się Stronghold
- zwalczanie wtórnych zakażeń - antybiotyki, leki dezynfekujące skórę