Kicia [Krofka] wlasnie od wczorajszego wieczora ma juz staly dom!!!
Mieszka sobie u mojego Taty [zarowno Tata, jak i ja, mieszkamy na tym samym co osiedlu, co wacka]. Moj Tata zakochal sie w kici z miejsca, urzekla go od razu nie tylko przepieknym wygladem [te wszystkie czarne latki
i sliczne oczka], ale tez - hm... a w zasadzie szczegolnie - swoim niezwyklym usposobieniem: to niebywale pogodne, pelne zycia kociatko.
Dzisiaj bylam przed poludniem odwiedzic kociaczka w nowym domu [hm... jak sadze, to wizyty te beda regularne] i okazalo sie, ze Tata wrecz szaleje za malenstwem - zabawy, rozpieszczanie [ulubiony Taty fotel juz nie jest "tylko jego"
]. Przywitalo mnie tam wesole kociatko, najedzone, z zakroplonymi Tobrexem oczkami, pomrukujace i wygladajace na bardzo zadowolone. W nowym miejscu kicia odnalazla sie juz wczoraj, a dzis zachowywala sie tak, jakby chciala powiedziec: "no przeciez jestem u siebie!", po czym glosnym mruczeniem stwierdzila, ze jest zadowolona.
Przy czym jakkolwiek mojemu Tacie imie Krofka sie podoba, to upiera sie bardziej przy imieniu Zuzia [nie powiem, hm... ale z twarzy to kicia wyglada calkiem "Zuziowato"
]. Wiec poki co to Zuzia-Krofka chyba bedzie.
Inna sprawa, ze hm... wprawdzie o tym, iz kicia bedzie mieszkac u Taty wiedzialam, bo byl to niejako plan, to ujrzawszy kociatko nie moglam sie oprzec temu, by jednak zamieszkala u mnie... Jednak po intensywnym namysle jednak sie powstrzymalam... [chociaz serce mi sie do kici rwalo, a perspektywa powiekszenia rodziny byla kuszaca]. Mieszkaja bowiem u mnie juz trzy koteczki [13 lat, 8 mies. i 7 mies. - wszystkie przygarniete, a jedna koteczka z dosc smutna historia]. Uwazam, ze Zuzia-Krofka potrzebuje troche wiecej spokoju i uwagi [szczegolnie wlasnie teraz], niz te bardziej zdrowe koty, a te moje mlodsze, to istne ofutrzone szatany [zwlaszcza Zabka] i biorac pod uwage fakt, ze Zuzia-Krofka jest malutka i ciagle zdrowieje, to ich zapedy do zabawy [chwilami dosc agresywnej zabawy] nie bylyby najlepsza rzecza na chwile obecna... Gdyby kicia miala nie 2 mies., ale tak z 4-5 [bylaby rozmiarowo wieksza, a zatem jednoczesnie silniejsza], to kto wie, kto wie...
Tak czy siak Krofka-Zuzia ma juz wlasny dom, otoczona jest opieka, a przede wszytkim sercem i cieplem.
Ciesze sie, ze kolejny kot ma dom... Pozdrawiam wszystkich.
Chcialam rowniez podziekowac bardzo wacce za to, ze zajela sie tym kotkiem, ze dolozyla staran, by kicia wyzdrowiala.
Takich ludzi powinno byc wiecej, o wiele wiecej! Nieraz spotykam sie z tym, ze ktos, kto ma warunki domowe na kota, pojeczy i pouzala sie, ze "oj, takie biedne te bezdomne zwierzaki, ja bym wziela, gdyby..." i tyle... na takim jeczeniu sie skonczy... Tych zas, ktorzy zamiast tak jeczec, po prostu wezma kotka, chociaz na przechowanie, jest wciaz znacznie mniej... Ale sa. Na szczescie. Jeszcze raz dzieki, ze serce dla tej malej kici.
Tak samo nie moge tu nie wspomniec pani Eli ze sklepu zoologicznego [od niej wlasnie dowiedzialam sie o Zuzi-Krofce]: rowniez wielkie dzieki, takze w imieniu kici
.
Postaram sie w nastepnym tygodniu pozyczyc od przyjaciela aparat cyfrowy i sfotografowac Zuzie-Krofke w nowym domu. Fotki z pewnoscia trafia tu, na Forum.
BTW-2: A tak w ogole, to katalog-galeria trzech kotek, ktore u mnie mieszkaja [i ktore chetnie przestawie urbi et orbi], do obejrzenia pod tym linkiem:
http://manta.univ.gda.pl/~mdyk/my_kittenz/
Pusia - lat 13 i pol [zodiakalny rak]; Zabka - ok. 8 miesiecy; Rybka - 7 miesiecy.
Ale fajnie, że Krófka ma już domek 
Koleżanka mówi "co się martwisz zaraz będzie pewnie następny kot" 
!