Swieto...

[Salice]

Z jednej strony smutne (bo juz ICH nie ma), ale z drugiej - radosne (bo tyle mam milych wspomnien). Dzis mysle sobie nie tylko o ludziach, ale tez o Naszych Skarbach Czterolapn ych, ktorych juz nie ma.

Moj kochany Wincenty - Wicek dla przyjaciol przeyl 21 lat z moim tata, ze mna - 13; fotki rzecz jasna na honorowym miejscu, w pamieci pozostanie na zawsze; kochany, madry, jedyny w soiwm rodzaju kociak;
przytulam Cie skarbie moj

[Anka]

Moze dopisz, ze to wspomnienia?

Sierotek - byla u mnie tylko 5 dni, nie udalo sie malutkiej uratowac. Ale zawsze bede ja pamietac - sliczna, delikatna, niesmiala koteczke.
Sierotku, zawsze bedziesz w moim sercu.

[Magija]

gruby i maly, nasze kochane, schorowane niestety szczurki
odeszly wlasciwe jeden po drugim na poczatku lata, najpierw gruby w czerwcu, maly 1,5 miwsiaca po nim, spoczywaja obok siebie w przedblokowym ogrodku

Mikesz, kociatko znalezione w lipcu, chore na panleukopenie, porzucone na jednej z lodzkich ulic, zaadoptowane przez moja mame, mial domek i milosc przez kilka dni, nie starczylo mu sil do walki, odszedl na jej rekach

Duff, moj ukochany pies, odszedl 10 lat temu na pokleszczowe zapalenie mozgu, najkochanszy pies, wierny i przyjacieski, prwdziwy psi powiernik

dzis mysle o nich wszystkich i wiem, ze teraz juz nie cierpia

[moś]

1.5 roczny Jasiu i zaledwie 3 miesięczny Johny- umarły na tę samą chorobe,chyba najbardziej zagadkową i okrutną- FIP.Pare lat wcześniej-Tytus-nasz pies wpadł pod samochód będąc na smyczy ze swoim panem/smycz sie urwała/ pamiętam o nich

[Kocurro]

Mój Pierwszy Kot - wspaniały, dumny, pewny siebie, uzależniony od nas emocjonalnie, wściekły agresor, pogromca weterynarzy, najgłośniejszy mruczek, jakiego słyszałam...
co myśmy z nim mieli...

[Corn]

Ja wspominam moje działkowe, których nie udało mi sie uratować albo odeszły nie dając znaku choroby Były ze mna dłuzej lub krócej ale wszystkie kochane i wdzięczne: Rojber, Jęzor, Łysol, Kocilla, Czarek, Dziadek, Duo

[Anja]

Moj pierwszy sp. Kot zwany Kotem alias Puckiem. Przywieziony z podkieleckiej wsi, zarobaczony na 100 sposobow. Pregowany szary tygrys o zielonych oczach, madry i niezwykly, taki koci czlowiek. Zostal otruty przez sasiadow z dzialki, gdzie wyjezdzal z moimi rodzami na wakacje. Odszedl kilka m-cy ponziej z powowdu zupelnej niewydolnosci uszkodzonych nerek. Musialam go uspic po bezskutecznej walce . Bardzo mi go brakuje. Myslalam, ze nie bede juz mogla miec po Nim kotow, ale wytrzymalam tylko 4 m-ce. Kot nazanaczyl wyraznym kocim pietnem moje zycie. Dzieki niemu jest w domu Trio. Brucek kontynuuje madre tradycje Kota.

[Iwona]

Hipolit, był prawie całe moje wczesne dziciństwo. Otruto go, gdy miałam 11 lat. Po nim nie było właściwie żadnego zwierzaka.
Daisy, mój pierwszy dorosły kot. Piękna, słodka i odważna.
Odkurzacz, z jego powodu wpadłam w depresję. Znaleziony 1 listopada, odszedł cztery tygodnie później.
Nikuś, pierwszy pies. Po nim miało już nie być żadnego. Ale zostawił po sobie tak głęboką potrzebę kontaktu z psem, że dwa lata później pojawił sie Rambo (i jest do dziś).
Były jeszcze inne koty. ale te były wyjątkowe.
Elza, świnka morska mojej córki, odeszła z powodu nierozpoznanej tężyczki. Mogło ją uratować podane choćby podskórnie wapno. Ale głupek wet "rozpoznał" zatrucie. I córka Elzy Wyskrobka (miały być tylko dwie, ale jeszcze sie troche wyskrobało i wyszła trzecia). Wyskrobka odeszła z przyczyn naturalnych.
Był szczurek Augustyn, łagodny i przyjazny wszystkim, chodził do świnek na siusiu i kupkę. Zabrał go nowotwór węzłów chłonnych.

I Marysia.
Moja miłość.
Moja klęska.
I wyrzut sumienia.
Najukochańsza, słodka, śliczna, łagodna.
Choroba zmieniła ją nie do poznania.
W jej duszy zagnieździł sie obcy. Zabrał jej słodycz i łagodność.
I w końcu zabrał jej duszę.

[szaszthi]

dzisiaj jest dzien wspomnien, dzisiaj pamietam nie tylko o bliskich, ale rowniez o zwierzetach ktore stracilam....chwila one tez mi byly bliskie...
zapalilam juz lampke na grobach, teraz jest chwila nostalgii wspomnien, chwila uronienia lzy.
tesknie straszliwie za Kora, swoja piersza suczka, sznaucerem. wychowalam sie z nia, gryzlam ja po lapach jak zabkowalam, wyjadalam jej z miski jak rodzice nie widzieli. chodzilam spac do niej na poslanie...koruniu dalej jestes w moim serduszku.
tesknie za Pacankiem i Paszczakiem, ktorych stracilam jeden po drugim. koty wspaniale, niewiarygodne, zakochane we mnie a ja w nich. oj jak mi brakuje mruczenia tych stworzen.
tesknie za Herbatka, suczka ktora wpadla pod samochod, wspanialy pies, wiecznie wesoly, kochajacy ludzi, gdyby potrafila mowic, kazdemu powiedzialaby dobre slowo. Herbatko, mam nadzieje, ze dobrze bawisz sie w wiecznie zielonach lakach.
tesknie za kiciami dzialkowymi, ktore juz mnie nie witaja. ktore sie nie ciesza na widok miski pelnej jedzenia i odrobiny czulosci.
teskni za swoimi swinkami morskimi, ktorych radosne kwiczenie budzilo mnie co rano i przypominalo, ze ktos tam w klatce czeka na kawalek marchewki i poglaskanie.
tesknie za Zabka i Lusia, kochanymi koteczkami, ktore odeszly ode mnie tak nagle i tak tragicznie. Lusia kochana piekna panienka, co rano zakradajaca sie do mnie na kolana z mysla ze dostanie kawy. Zabka, mala papuzka nie opuszczajaca kolana na ktorym siedziala, jak tylko miala okazje.

tesknie za wszystkimi ktorych stracilam i ktorych juz nie odzyskam, mam nadzieje, ze dobrze im jest po drugiej stronie Teczowego Mostu.

[Dorota]

Moje kocice: Świnia i Balbina.

I kociczka schroniskowa, która miała być moja - Marysia - a która
nie zdążyła być moja.

Żal.

[Fraszka]

Ja bardzo, bardzo tęsknię za Zuzią, pierwszym moim kotkiem, z którą przeżywałam radości i smutki przez 10 lat. Nie potrafię jeszcze zdystansować się do faktu jej odejścia, a każde o niej wspomnienie wywołuje u mnie potok łez.

[Tika]

Mój Pierwszy Kot - NEKO - kochałam Go bardzo. To dzięki niemu tak bardzo pokochałam koty. Żył 16 lat.
Miał wygłąd królewicza - smukły i zniewalający, królewskie maniery - był delikatny i cierpliwy, był mim Prawdziwym Przyjacielem. Zdawał się rozumieć wszystko, co do Niego mówiłam. Bardzo mi Go brakuje i często o Nim myślę.

Demon - umarł na panleukopenię w wieku zaledwie 5 miesięcy. To świeża rana, bo straciłam Go 30 czerwca i nie ma dnia, żebym o Nim nie myślała.
To było cudowne, wesołe, ciekawe wszystkiego i kochające kociątko. Tak pusto jest w domu bez Niego.

[Kasia D.]

Moje najwieksze kocie miłości: Kubuś, Mucha 1, Kajtek 1, Masza, Kacperek i, pochowana 1,5 m-ca temu, Kicia...
I jeszcze maleńka Pixie...

[Mysza]

Boruta i Puma....
Moja zeszłoroczna forumowa para kociąt. Upragnione, ukochane, piękne...
Puma- siostra Budrysa. chyba zawsze będę się zastanawiać, co by było gdyby...
Boruta- dużo by pisać. Tak jak Marysia Iwony- moje zwycięztwo i porażka.

I jeszcze wcześniej Bunc i Zula... gdybym wiedziała to co wiem teraz...