Jednakże zerwałam się na równe nogi gdy usłyszałam głebokie, gardłowe warczenie, ni jak nie pasujące do drobniutkiego kota.
W ciemnościach zobaczyłam olbrzymią postać kota siedzącego na parapecie okna i coś znacznie mniejszego, długiego i rozpłaszczonego. A cha-przemknęło mi przez głowę-znowu kot sąsiadów przelazł po gzymsie i wlazł przez uchylony lufcik. Ale za chwilę uprzytomniłam sobie że przecież ja nie zostawiam uchylonego lufcika nigdy
. Zapaliłam światło, pomrugałam i potrzepotałam rzesami, aż wzrok padł na scenkę naokienną i wyostrzył obraz.
Na oknie działa się scenka jak z dramatu Szekspirowskiego, jedno na dole drugie na górze i dyskusja. Na parapecie siedziała Tyśka, napuszona, nadymana i naprężona jak jesienna purchawa, dwa razy większa niż zwykle, a przed nią rozpłaszczyła sie młoda norka amerykańska.
Gdy zrobiłam krok w kierunku okna, norka zwinnym ruchem, odwinęła się i zniknęła w szparze oberluftu. Tyśka powiodła wzrokiem za gryzoniem i powolutku spuszczała powietrze, wracając do naturalnych kształtów i wielkości. Dobrze że nie była to dorosła samica. Od tego czasu śpimy przy
zamkniętych oknach.
Norka amerykańska stała sie plaga Polskich lasów, tępiąc wszystko co się w nich rusza, a co jest wielkości takiej jak on, mniejsze lub ciut większe. Na skutek jej działalności na terenie Kampinosu, zniknęła nasza rodzima norka europejska. Zagrożone są koszatniczki, sikorki, dzięcioły itp, a nawet dobrała się do polskich kurników siejąc postrach wśród kur (zagryzając je). Jest również zagrożeniem dla wolno żyjących kotów podwórkowych, gyż bardzo dobrze zaadoptowała się na podwórkach i wielkich blokowiskach, toczac śmiertelną walkę z kotami. Są zwinne, żywotne, inteligentne, wcisną się wszedzi nawet przez malą szczelinę. Czy zjedzą nas szczury?
