Okruszek - dobrze nie jest :(

[kwinta]

Żegnaj Okruszku

[Meteorolog1]

[Marzenia11]

Do zobaczenia..

[bea3]

Bardzo Wam współczuję bardzo.

[ankacom]

Bardzo współczuję

[kocka]

[milva b]

Bardzo mi przykro

[Blue]

Nie ma już Okruszka, odszedł bardzo spokojnie, uwielbiał naszą Doktor, nawet nie zdążył się zestresować, los był dla niego choć na tyle łaskawy że oszczędził mu wszelkich niemiłych atrakcji podczas eutanazji - to był dla niego bardzo spokojny spacer przez Tęczowy Most...
Jak to powiedział nasz syn - Okruszek nie umarł, on będzie żył wiecznie w naszych sercach.
Dokładnie tak.

Dzisiaj po południu do kolekcji objawów dołączył dziwny zapach ciała, śmierci i mocznika, nie do opisania.. w drodze do lekarki doszło do porażenia pyszczka.
Wczoraj wieczorem pojawiły się co jakiś czas dziwne wzdrygnięcia. Mruczenie zmieniło ton, powodowało problem z oddechem.
Przyszły w międzyczasie kolejne wyniki.
Ani śladu nadziei.
Choćbym nie wiem jak oszukiwała swoje przeczucia towarzyszące mi od początku - nic nie chciało dać nadziei

Bardzo Wam dziękuję za to że jesteście.

[lilianaj]

Blue, brak słów... Puszczasz jutro syna do szkoły?
Okruszku (*)

[zuzia96]

Cholerna choroba Okruszku śpij spokojnie [*]

Blue, przytulam Was...

[LimLim]

Tulkam całą Waszą Rodzinkę

[OKI]

Przytulam

Okruszku [']

[Blue]

liljanaj - puszczam - dobrze się tam czuje, siedzenie w domu i rozmyślanie, widzenie co chwila czegoś co mu będzie Okruszka przypominało - byłoby pewnie trudniejsze. A i tak będzie tego miał dużo przez najbliższe dni
Wypłakał się, rozmawialiśmy, pewnie jeszcze popłacze, zaraz zrobię mu kąpiel z dodatkami by go trochę zrelaksować - i życie musi płynąć dalej
Wychowawczyni (jest na wszystkich lekcjach) zna sytuację, gdyby było coś nie tak, zauważy, to super pedagog - i da znać.

Choroba szkaradna, koszmarna, bezsensowna
Jak znam życie, przez najbliższe pół roku będę wypatrywać u pozostałych kotów objawów. I oby tylko na mojej fobii się skończyło

[lilianaj]

Dwa lata temu umarł nasz Maurycy. Julek rozpaczał. Wysłałam go do szkoły, żeby nie siedział w pustym domu, żeby miał zajęcie. Nie odzywał się przez dwa dni do nikogo w szkole, a przerwy spędzał płacząc w toalecie. Nie był w stanie się uczyć. Nauczycielka wiedziała, co się stało. Rodzice innych dzieci do mnie wydzwaniali. Dziś myślę, że powinnam była wtedy zostać z nim te dwa dni w domu.
Ale widocznie nie miałam takiej możliwości i musiałam pójść do pracy.

Ale każdy człowiek jest inny i moje rozwiązanie wcale nie musi być dobre dla kogokolwiek innego.

[magicmada]

Bardzo mi przykro.
Okruszku, [']