Strzygi, smoki i troll - Popiołek w DS :)

Do zdjęcia kubraczka podchodziłyśmy kilkakrotnie - za każdym razem po uwolnieniu Pulpet natychmiast zabierała się za prucie szwów :twisted:

Odpuściłam jej dopiero we wtorek wieczorem, bo rana tak ładnie się goi, że już sobie nie zaszkodzi :roll:

Resztki szwu wyjmie dziś (miejmy nadzieję - nie jest pewne, czy rekonwalescentka zechce współpracować :wink:

) pan doktor.

Jak się sprawił przy operacji, widać na tym obrazku:

Szwy zdjęte, rekonwalescentka ma się dobrze, moje ręce gorzej... :roll:

Jest jeden pozytywny skutek jej problemów zdrowotnych - była przez jakiś czas na tyle osłabiona, że nie protestowała, kiedy Ptasiek układał się koło niej na posłanku. A potem chyba jej się spodobało

Ptasiek to w ogóle jest niesamowity kot - dogaduje się ze wszystkimi, wszyscy go lubią i szanują - i młodzież i starsi. Nie mam wątpliwości, że dokocenie Ptaśkiem przebiegnie bez kłopotów, ale też nie mam wątpliwości, że Ptasio nie mógłby być jedynakiem...

Po latach życia pod jednym dachem ze strzygami-złośnicami obecne stadko tymczasów jest dla mnie źródłem nieustającej frajdy: uwielbiam obserwować, jak ze sobą współpracują, jak się tulą i wzajemnie wylizują, jak wreszcie bawią się ze sobą...

No właśnie - jednym z naszych rytuałów jest wieczorna zabawa wędką z piórkami. Na i przy łóżku melduje się co najmniej piątka: Ptasiek, Pablo, Miśka, Paloma i Ekler. Pierwsza trójka gania piórka, skacząc po łóżku i sobie nawzajem - wyjątkowo zgodnie, każde czeka na swoją kolej. Paloma czai się przy łóżku - raz na jakiś czas, jak się ośmieli, łapie wędkę z wielką zaciętością, ale potem znów się wycofuje...Najbardziej nieśmiały jest Ekler, na ogół zadowala się obserwacją, czasem tylko złapie piórka w ząbki...

Mniej więcej co drugi dzień tuż obok poduszki układa się jeszcze Mańka - i czeka aż tornado się skończy, żeby odebrać należne głaski

Luśka i Pulpet tylko czasem zaglądają do sypialni - ale nie uczestniczą w zabawach :roll:

Po zakończonej zabawie gaszę światło a wędkę chowam pod poduszkę. Dziś w nocy mali komandosi postanowili wykraść Graala i wyciągnęli mi wędkę spod głowy :lol:

Po przebudzeniu zobaczyłam Miśkę trzymającą piórka w zębach siedzącą przy łóżku, z żałosną miną, czekającą, aż piórka znów zostaną wprawione w ruch :mrgreen:

Rekonwalescentka dała popalić, co? :roll:

Przedsiębiorcza ekipa :lol:

ale Miśka za mądra to chyba nie jest

alix76 pisze:
ale Miśka za mądra to chyba nie jest

Jak to powtórzy, zacznę w nią wątpić :twisted:

Edit:
Paloma wprowadziła zabawę piórkami na nowy poziom: koty łapią w zęby piórka, a ona w tym czasie łapie ogon tego, który złapał piórka :twisted:

Co ciekawe, nikt się nie sprzeciwił - smoczyca ma silną pozycję w grupie

Łysy ma w łazience nowego kolegę: przyjechał do nas Popiołek z tego wątku: viewtopic.php?f=1&t=166145&hilit=Popio%C5%82ek
Pięknie zainstalował się w klatce, pojadł, popił, posikał i zaliczył już pierwszą wymianę uprzejmości z Sierżantem - pyski i tyłki obwąchane, obyło się bez łapoczynów.

Przed nami jeszcze trochę smarowania rany, chłopak też troszkę kicha - ale to już drobiazg w stosunku do tego, co przeszedł :ok:

Feniks nie Popiołek :wink:

Jest miziasty i grzeczny - oj, będziemy robić casting na DS :1luvu:

Tak, tak teraz Feniks... już powstał z popiołów.

Dziękuje

Zawsze można nadać nowe imię na nowe życie :wink:

Leeann, to dzięki Tobie przetrwał najgorsze

Smoczyca rządzi :mrgreen:

już po izolacji :roll:

Wypuściłam chłopaka z klatki, żeby po smarowaniu i podawaniu leków rozruszał się trochę w łazience (na tylnych łapkach i ogonku najbardziej widać długotrwałe ograniczenie ruchu - sierść jest wytarta, mięśnie osłabione). Feniks - Popiołek przeturlał się z radością w wilgotnej umywalce, a potem wziął się za wylizywanie futerka (spryciula

), następnie poszedł powyjadać Sierżantowi z miski, wlazł do jego kuwety a potem skorzystał nieśmiało z drapaczka...
Zostawiłam ich na trochę samych, nasłuchując, czy się nie biją...Cisza...No to poszłam sprawdzić, czy wszystko ok -i czmychnął mi zbój na pokoje! :mrgreen:

A jest w nim tyle radości z odkrywania nowych miejsc i nowych kotów, że żal mi go pakować z powrotem do klatki...Biega po mieszkaniu ze świergotem, Ptasiek za nim, reszta na wszelki wypadek pozajmowała miejscówki na wyższych kondygnacjach i przygląda się tym harcom z bezpiecznego dystansu...

Tu mały zajrzał do mnie na chwilę, ale zaraz musiał lecieć dalej :mrgreen:

Na noc będę musiała mu znowu ograniczyć przestrzeń życiową, żeby sobie jednak nie naruszył rany...

Z Popiołka, to przystojniak nieprzeciętny

Wspaniałe wieści. :ok:

Jakoś tak od początku miałam przeczucie, że będzie z niego cudny kot.

Cudny, cudny, tylko mu różki szybciutko wykiełkowały :twisted:

Kotek już jest zdrowy i nie potrzebuje żadnego smarowania - głośno protestuje, kiedy próbuję go przytrzymać :roll:

oj coś mi się wydaję, że muszę wpaść z wizytą. najbardziej lubię takie łobuziaki

Jak im szybko rogi rosną, popacz tylko :roll:

Oj tam

Zasiedziała się chłopina w klatce dwa miechy to musi teraz ćwiczyć mięśnie.

Rogaty Feniks Diabollo-Popiollo, przytrzeć mu różki o pręty klatki. :twisted:

oj, ćwiczy, ćwiczy! :roll:

Przed snem trzeba sobie kotka złapać - więc ja też ćwiczę :mrgreen:

Diabollo-Popiollo - bierę :smokin:

Romi85 pisze:oj coś mi się wydaję, że muszę wpaść z wizytą. najbardziej lubię takie łobuziaki

Wpadaj, wpadaj

Diabollo jest świetny :1luvu:

Strzygi, smoki i troll - Popiołek w DS :)

Kto przegląda forum