Re: MOJE KOCIE BIEDY. Laluś - wodogłowie. Potrzebujemy karmy
Napisane: Pon lip 28, 2014 19:59Każdy ma schronienie, codziennie jedzenie, w razie potrzeby leczenie czy weterynarza, są kochane... Niby wszystko mają, ale chciałabym je wszystkie wziąć, ale gdzie? 
Szpieg na dworze stronił od ludzi, mnie się tylko po głowie pozwalał głaskać... A gdy dostał silnego kataru, przyszedł prosić o pomoc, przytulał się, w zasadzie sam wszedł do transportera... Nie wiem, czy każdy chciałby do domu, niektóre są dzikie, niedotykalskie, ale większość to megamiziaki, nawet na ręce pozwalają się brać... Pandziak na wolności był agresywny do kotów, wtedy miałam mniej ich w domu, chciałam wziąć, ale bałam się, że będzie atakował. Gdy zachorował, nie można było go zostawić.. W domu okazał się bardzo spokojnym kotem, w ogóle nie wchodzi w konflikty, taki grzeczny staruszek. Puszka ślepaczka się boi, nigdy nikogo nie uderzy - chyba że człowieka 
Bałam się, że będzie musiał po leczeniu wrócić na wolność, ale na szczęście jego zachowanie diametralnie się zmieniło.. Strasznie mi ich jest żal w zimę,jak wali śniegiem,jak nagle wszystko zamiera...już nie wspomnę o świętach -Wigilia...to taki magiczny czas ,wtedy jak od nich wracam to płaczę...tak żal...
Szpieg na dworze stronił od ludzi, mnie się tylko po głowie pozwalał głaskać... A gdy dostał silnego kataru, przyszedł prosić o pomoc, przytulał się, w zasadzie sam wszedł do transportera... Nie wiem, czy każdy chciałby do domu, niektóre są dzikie, niedotykalskie, ale większość to megamiziaki, nawet na ręce pozwalają się brać... Pandziak na wolności był agresywny do kotów, wtedy miałam mniej ich w domu, chciałam wziąć, ale bałam się, że będzie atakował. Gdy zachorował, nie można było go zostawić.. W domu okazał się bardzo spokojnym kotem, w ogóle nie wchodzi w konflikty, taki grzeczny staruszek. Puszka ślepaczka się boi, nigdy nikogo nie uderzy - chyba że człowieka Bałam się, że będzie musiał po leczeniu wrócić na wolność, ale na szczęście jego zachowanie diametralnie się zmieniło.. Strasznie mi ich jest żal w zimę,jak wali śniegiem,jak nagle wszystko zamiera...już nie wspomnę o świętach -Wigilia...to taki magiczny czas ,wtedy jak od nich wracam to płaczę...tak żal...
Bardzo ich tam dużo, aż nie do uwierzenia, że aż tyle... Ja w moim Bytomiu prawie nie widuję bezdomnych kotów, przynajmniej tu w centrum, lecz wiem, że gdzieś są bo w nocy słychać jak albo ktoś się marcuje, albo -częściej- jeden na drugiego wlezie i są krzyki okrutne 
Zawsze wtedy biegnę do okna patrzeć czy to nie jakiś zwyrodnialec dłubie oko, no ale raczej nie, bo krzyki są do wtóru zazwyczaj, a tu też są domy i mieszkają w nich koty wychodzące. Ogólnie to raz czy dwa widziałam kota, jeden był faktycznie bezdomny, ale dokarmiany, a drugi siedział w bramie. Trudno stwierdzić czy taki w bramie jest bezdomny, skoro nie przesiaduje tam tylko był raz. Na pewno na działkach prędzej są bezdomniaczki. A tak na co dzień bezdomnych kotów zwyczajnie brak. 
] to w porządku.
Futerka są przeszczęśliwe 
Dzięki dobrym duszom z forum mam jedzonko do rozdania biednym kotom. Niestety taką mam sytuację; w odstępie 4 mies. do mojego domu doszły dwa nowe koty - umierający staruszek Szpieg i chory Laluś. Do tego co jakiś czas dochodzą nowe bezdomniaczki, o które trzeba tak samo dbać jak o domowe...
i suche bytówki jw. Szpieguse ma jeszcze trochę Calma, którego jakiś czas kupiłam, żeby się odstresował, ale on tylko w surowym siedzi. Jak jest więcej pieniędzy, to kupuję wszystkim trochę wędliny, szynki - niezdrowe, ale czasami nie zaszkodzi 