Śródborów czyli JOKOT w lesie

Za kciuki dziękujemy, potrzebne bardzo.

Asiu, mam coraz więcej takich złych dni. :roll:

Nie widzę końca ludzkiej niefrasobliwości. Przecież to tylko kot...

Agneska pisze: Przecież to tylko kot...

a nie pieczołowicie zadbany WARTOŚCIOWY tablet / smartfon czy alufelgi

no nic - daj znać, jak ten z mieszkania się ma.

**Adopcje: 11 >>**

Agneska pisze:Za kciuki dziękujemy, potrzebne bardzo.

Asiu, mam coraz więcej takich złych dni. Nie widzę końca ludzkiej niefrasobliwości. Przecież to tylko kot...

Jest zimno, ciemno, brzydko a ludzie mądrzy inaczej są w naszym życiu obecni ... gotowa recepta na doła.

Przytulam

Kicia po alkoholiczce ma jakiś stan zapalny i nieco trafioną wątrobę. Do odkarmienia, zaopiekowania, obserwacji i kontroli.
I chyba spokoju i cierpliwości jej potrzeba.

Biedna kicia po alkoholiczce jest wciąż upiornie zestresowana.

Początkowo dała się bez problemu obrobić u weta, głaskać, wtulała w ręce.
Potem schowała się pod łóżkiem, boi się spojrzenia nawet.

I to nie kotów się boi, tylko człowieka.

Obawiam się, że jej dom nie był spokojnym, przewidywalnym dla kota miejscem.

Muszę obserwować fizjologię, podawać coś na wzmocnienie watroby - to musiałam ją zamknąć do klatki wystawowej. I tak sobie biedna siedzi w kąciku wystraszona. :cry:

ehhhh

a nasz Bogdan zarył się pod łóżkiem, które uprzednio zasikał moczem kocura i siedzi...

Widziałam Bogdana na blogu, śliczny jest i szczęśliwiec, że do Was trafił.
Jemu chyba też jakaś izolatka jest potrzebna? :roll:

no właśnie lepiej nie, musi ćwiczyć ale wykopał zabezpieczenie spod łóżka i wlazł, dziad.

Aga, to i Wam pokciukam :ok:

Jakiś smutny czas. W pracy problemy, w rodzinie problemy, czas ucieka, durne telefony tez nie poprawiają nastroju.
Niektóre futrzaki na leczeniu i jak zwykle strach, żeby nic złego się nie rozwinęło.

Mam nadzieję, że przejdzie ten smutas, bo deprechy do tego wszystkiego mi tylko brakuje. :evil:

**Adopcje: 11 >>**

Agneska pisze:Jakiś smutny czas. W pracy problemy, w rodzinie problemy, czas ucieka, durne telefony tez nie poprawiają nastroju.
Niektóre futrzaki na leczeniu i jak zwykle strach, żeby nic złego się nie rozwinęło.

Mam nadzieję, że przejdzie ten smutas, bo deprechy do tego wszystkiego mi tylko brakuje.

Trzymaj się Agnieszko.
Musi być lepiej.
Jak wiesz, jestem obok, zawsze moge wpaść i popłakać z tobą . Ulży i mi. :wink:

to ja tu siądę i wirtualnie pocieszę.

AnTosia potrzebuje dobrych myśli. Wczoraj wieczorem była mocno osowiała, jak obudziłam się nad ranem, to leżała na kołdrze, a przy buzi była krew. Pognałam na nocny jeszcze dyżur. Jest bardzo słaba, temperatura bardzo niska. Na RTG nie widać ciała obcego. Musiałam zostawić małą w szpitalu, czekam na dalsze informacje. Boję się.

Ojej, biedactwo

och

Trzymajcie się!

Śródborów czyli JOKOT w lesie

Kto przegląda forum