Kardamon i przyjaciele - hanelkowo zaprasza

[hanelka]

Pomiar co godzinę, co godzinę, co godzinę...
Czas rozpędza się i kurczy.
Najpierw godzina trwa 60 minut, a między jednym a drugim pomiarem coś siędzieje
Potem czas się kurczy
Aż w końcu mam wrażenie, że nieustannie klęczę nad kundlem, wbijając mu w ucho igłę za igłą
Kolejną, kolejną i znów...
Czas od ósmej rano do ósmej rano podzielony na godziny
Coraz krótsze

[zuzzik]

Soserek

[hanelka]

Dziś umarł Fiodorek naszej forumowej zuzzik. Najbardziej kochany kot na świecie
[']

[Beasia]

[*] Fiodorku

[Agneska]

[']

smutna ta jesień

[ASK@]

Przykro mi bardzo Zuziu
Fiodorku [*]

[hanelka]

Od najbliższego poniedziałku będę miała pracę. Umowa śmieciowa, ale cieszę się jak dziecko.
Jowito, jenny170 -

[zuzzik]

Od najbliższego poniedziałku będę miała pracę. Umowa śmieciowa, ale cieszę się jak dziecko.
Jowito, jenny170 -

cudowna wiadomość, Haniu!!!

[morelowa]

Yeeeees!!!
Niech sie rozkręci czasowo!

[Agneska]

Od najbliższego poniedziałku będę miała pracę. Umowa śmieciowa, ale cieszę się jak dziecko.
Jowito, jenny170 -

super!

[alab108]

[Beasia]

Aniu, baaaaaardzoooooo się cieszę

[piechniczka]

Niech się dobrze zadzieje! )

PS Aneczko, kiedy zaczniesz spisywać kocie historie? Ty tak pięknie i prosto je odbierasz... Bezceremonialnie poproszę pierwszą o Florku, dla Sz. i dla mnie

[hanelka]

A kto by tam chciał czytać takie dyrdymały, zwłaszcza że smuty straszne ciągnę ostatnio... dla najwytrwalszych

Niech się zadzieje i „Yeeeees!!!”, jak napisała morelowa

Nikt mi nigdy nie wmówi, że zwierzęta zapominają. Pamiętają skubańcy. Pamiętają. Piotrek najwyraźniej sprawdzał czy w starych kątach nic się nie zmieniło, gdy go nie było. Przywitał się ze wszystkimi. Pamiętali go. Obwąchał dokładnie wszystkie kąty. Do mnie z dystansem i strzelił lekkiego focha, nie reagował na imię. Ale długo nie wytrzymał i jak go rano zawołałam, pędził z końca mieszkania, aż uszy mu się kładły. Nawet do posiłku stanęli dokładnie w tych miejscach, w których zawsze jedli.
Franuś leczy jeszcze duszę. Jeszcze jest trochę smutny, ale też poznał wszystkie miejsca, wszystkie koty.
Maurycy odpuszcza pomału. Zupełnie przestał już syczeć. Franek patrzy na niego jeszcze niepewnie, ale Piotrek już stworzył z Maurycym „silną ekypę” i szaleją, że ściany drżą.
Troszkę są zbyt radośni, jak na możliwości chorutków. Kardamon bardzo się denerwuje, Maniek jakoś tak zdrobniał i zacichł w sobie...

Nie wiem jeszcze jak powinnam postąpić. Które zło będzie mniej złe. Szukać chłopakom domu? Kolejny raz? Narazić ich znowu na tak wielki stres dla spokoju i lepszego zdrowia starszaków?
Zostawić ich, żeby ich eksplodująca każdym porem radość życia udręczała chorowitków, skracała im życie? Minął tydzień dopiero. Wszyscy jakoś tam się trzymają. Zobaczę jak się będzie rozwijać sytuacja, ale żadna opcja nie jest dobra. Za każdym razem ktoś ucierpi. Jak mam ocenić, kto bardziej?

piechniczko, spojrzałam w Twój podpis. Jutro mija rok bez Uschki

[morelowa]

Dylemata masz
Dla P&F lepiej zostać u Ciebie - zdecydowanie.
Dla chorowitków nie wiem - jak się boją to dla nich gorzej, jak tylko marudzą 'dzieci są nieznośne' to nie powinno zaszkodzić . W jakim sensie się denerwują?Bo wg mnie to najgorszy jest lęk i poczucie odrzucenia.
Dla Ciebie w końcu.. cóż.. finansowo lepiej oddać.. ; uczuciowo - zatrzymać

A od wstępniaka nie uciekaj! Nie masz wyjścia - przekroczyłaś stówę, my lubimy czytać i jesteśmy wytrwali !