Charczenie w okolicach tchawicy- przyczyna nieznana :-(

Witam, jestem nowa na forum więc z góry przepraszam jeśli powtarzam wątek...
Jutro jadę po kotkę, którą mamy adoptować.
Jest ok półroczna, tak przynajmniej mówi pani, od której ja bierzemy. Chcieliśmy kotkę młodziutką ale zdecydowaliśmy się wziąć starszą ze względu na fakt,iż została już wysterylizowana. Mamy z mężem traumatyczne przeżycia związane ze sterylizacją, gdyż nasza kochana Luśka miała komplikacje po zabiegu i nieststy nie przeżyła... Pomyśleliśmy więc, że damy domek tej (była znaleziona na ulicy). Pani, która się nią teraz opiekuje mówiła, że jest kochana i przytulasta (czekamy na nią już 2 tyg- żeby doszła do siebie po zabiegu) ale dziś oznajmiła mi, że kota boi się mężzyzn, a u niej siedzi na kolanach i ugniata. Czy jest szansa, że to się zmieni?

Jest trochę za mało danych - nie wiadomo, czy wszystkich mężczyzn czy tego jednego który jest w domu, ew. który odwiedził tę panią; a może przestraszyła się weta?
Różne wnioski ludzie wyciągają z tych samych zdarzeń.

Trzeba pojechać i zobaczyć.
Tak czy inaczej, kotce w nowym domu będzie potrzebny czas na przyzwyczajenie się oraz ciepliwość opiekunów. To młoda kicia, jeszcze dzieciak.

właśnie nie wiem, czy to dotyczy wszystkich mężczyzn. Na pewno boi się męża tej pani. Trochę się obawiam bo naszą Lusię też wzięliśmy "z ulicy" jak miała ok 5-6 mies. Nigdy się nas nie bała ale też nigdy nie była przytulakiem :-(

chociaż i tak kochaliśmy ją baaadzo. Czyli skoro piszesz, że to jeszcze dzieciak to jest szansa, że przyzwyczai się do nas i zaakceptuje? Marzymy o kotku, który czasem się do nas przytuli... A tak w ogóle o kiedy kształtuje się charakter kota, tak że już wadomo jaki będzie?

Tak, o tym myślałam - że skoro to młoda koteczka, to się przyzwyczai. Po reakcji na jednego mężczyznę nie przesądzałabym, że "boi się mężczyzn".
A przede wszystkim - człowiek i zwierzę, długo ze sobą przebywając, uczą się siebie nawzajem i z czasem coraz lepiej się rozumieją, odczytując swoje sygnały. Zwierzak uczy się tonu głosu, mowy ciała i Ty także nauczysz się z czasem, co lubi, czego się boi.
Może Wasza koteczka była z Wami zbyt krótko, żeby się w pełni oswoić i zostać miziakiem?

Dziękuję za słowa otuchy :-)

Ja po prostu jestem baaardzo przejęta faktem przyjęcia nowego Domownika (zupełnie jakbym oczekiwała dziecka :wink:

) Lusia była z nami 5 miesięcy i przez pierwsze 2tyg. dawała się głaskać, nawet trochę mruczała a potem nagle przestala. Ale zapewniam, że NIGDY nie spotkało jej nic złego z naszej strony, ani ze strony nikogo kto nas odwiedzał bo zawsze pilnowaliśmy, żeby jej nie "urazic" :wink:

Ludzie, którzy się "znają" powiezieli nam, że to taki charakter kota i taka zostanie więc z czasem przywykliśmy do tej myśli i kochaliśmy taką jaka była. Teraz też ci, którzy "się znają" odradzają nam adoptowanie półrocznego kociaka ze względu na nabyte przyzwyczajenia i "urazy", których się nie zmieni. Ale my już decyzję podjęliśmy tylko bardzo bym chciała, żeby kici było z nami dobrze, a nam z nią

Stąd moja wizyta na forum.

Myślę, ze jeśli dacie jej czas i będziecie bardzo cierpliwi to się do was przekona. Najważniejsze żeby przez pierwsze dni (może nawet tygodnie) twój TZ uważał, że kota nie ma i tak się zachowywał - nie patrzył, nie podchodził, nie wyciągał ręki, nie zaglądał, nie mówił do kota.

Ojojoj, spróbuję go do tego przekonać ale pewnie truuudno będzie bo on już się kotki doczekać nie może :wink:

Ale może jeśli go przekonam, że to dla dobra sprawy to się powstrzyma...

Najważniejsze, żeby kotka nie czuła się zagrożona. Po prostu zobaczycie, jak się będzie kicia zachowywała już w Waszym domu.
No to czekam na relację i trzymam kciuki!

Dziękuję Gretta za pomoc, dziś postaram się JAKOŚ usnąć mimo emocji, a jutro zobaczymy... Mam nadzieję, że będzie dobrze i się dogadamy :wink:

Na pewno dam znać co i jak. Pozdrawiam

Kotka jest już u nas w domu. Jest prześliczna, wygląda faktycznie na młodą, ale jak tylko ją wypuścilśmy w domu to schowała się pod łóżko i siedzi tam już 3 godz

Jak długo możemy czekać aż wyjdzie? Zostawić ją aż zechce sama czy po jakimś czasie próbować wyjąć i przymknąć w małym pomieszczeniu z jedzeniem, piciem i kuweta, np. w łazeince? (tak nam doradzała Pani, od której ją wzięliśmy)

Zostawcie ją w spokoju. Postawcie jej na razie kuwetę też w tym pokoju i jedzenie. Ona sobie najprawdopodobniej wszystko zwiedzi jak uśniecie.

Dziękuję za odpowiedź :-)

Tak też myślałam, więc jej nie ruszamy i zobaczymy co się dalej będzie działo... Jutro jak pójdziemy do pracy to może się trochę oswoi z mieszkaniem bo będzie mogła spokojnie pozwiedzać :wink:

Mój Jagon ma prawie 6 lat i mężczyzn... toleruje :wink:

Był uratowany przez kobietę, zabrałam go ja, kobieta no i w domu mama była z nim częściej ze względu na moją pracę. A mój ojczym nie był przychylnie do niego nastawiony więc od niego dystans do mężczyzn się zaczął. Nie mniej jednak teraz Jagon mieszka ze mną i TŻetem i... akceptują swoją obecność :wink:

Także daj kotce czas.
:ok:

Nie nastawiaj się, że kicia boi się mężczyzn. Troczka adoptowaliśmy jako kilkuletniego kota po przejściach - m.in. po kopnięciu miał złamaną miednicę i krzywo mu się zrosła. Bał się stojącego człowieka, bał się wyciąganej w jego kierunku ręki, jak odwiedzają nas jacyś mężczyźni to chowa się pod łóżko w sypialni, ale jak jesteśmy sami w domu to łazi jak prezes, potrafi opierniczyć, że zabawa nie taka albo za krótka. Sam przychodzi na mizianki i śpi z moim TŻ każdego popołudnia.

Mam nadzieję, że koteczka szybko się zaklimatyzuje.

Charczenie w okolicach tchawicy- przyczyna nieznana :-(

Kto przegląda forum