Koteczka Dzidziunia (Zara) - koniec historii

Czesio 6.04.2015 [*]

Też trzymam kciuki :ok:

Czesio 6.04.2015 [*]

Też trzymam kciuki :ok:

Dzidziunia jest już w domu.
Amputacja razem z łopatką.
W tej chwili jest jeszcze mocno pobudzona, źrenice jak spodki, próbuje wstać, ale robi tylko fikołki z boku na bok.
Zjadła łapczywie porcję sheby, popiła trilaciem.

Obrazek

Dziękuję bardzo za ciepłe myśli, dobrą energię i kciuczki

Wspaniale jest czuć takie wsparcie.

Obrazek

quexiada, jestem z Wami myślami cały czas ... :ok:

Teraz z każdym dniem, będzie tylko lepiej

Ucałuj ten biedny łepek :1luvu:

Czesio 6.04.2015 [*]

Mam nadzieję, że szybko wróci do zdrowia i niedługo będzie śmigać na trzech łapkach. Wiem, że amputacja łapki to poważna sprawa i nie lekceważę jej .
Mam nadzieję, że mała wreszcie będzie zdrowa. Poza tym, bez kołnierza będzie jej wygodniej Moja koteńka strasznie się męczyła w kołnierzu .
Kciuki za Was trzymam :ok:

Bardzo ją denerwuje ten opatrunek. Chce się go pozbyć. Burczy okrutnie, staje na tylnych łapach, robi fikołki, próbuje tylną łapą skopać.
Porusza się w miarę sprawnie, trochę jeszcze nie opanowała nowego środka ciężkości i ją lekko znosi na prawo.

Dzidzia w trakcie robienia fikołka - przewrót z prawego boku na lewy z wyrzutem nóg.

Obrazek

Pogadaj z wetem czy opatrunek jest konieczny - może sam kołnierz, zdejmowany na czas gdy kotka jest obserwowana i nie dotyka rany by wystarczył? Nie wiem czy rany by nie dotykał, czy nie wkurzałby jej też bardzo - ale myślę że warto spróbować jeśli opatrunek ją mocno stresuje. Choć możliwe że za chwilę się do niego przyzwyczai.
Kołnierz łatwo ściągać i zakładać (Skierka po amputacji tylnej łapy - o wiele większa rana i łatwiej dostępna dla jęzora - w ten sposób łagodnie przeszła okres po operacji i szybciutko nauczyła się chodzić na 3 łapach), a odkryta rana goi się o wiele lepiej i łatwo ją obserwować.

Koteńka jest śliczna i taka dzielna

Dzielna mała, może jednak przyzwyczai się do opatrunku. Żaden z moich koteczków nie miał amputacji, ale jedna miała usuwane całe listwy mleczne i musiała mieć opatrunek, pierwsze dwa - trzy dni to była tragedia( cały czas, dzień i noc praktyczne spędzał na naszych rękach), potem śmigała po domu. Należy też pamiętać o ból, na pewno go odczuwa, jest też na pewno szalenie wygubiona.

Po zdjęciu opatrunku będzie lepiej :ok:

Na trzech łapakach też nauczy się chodzić, potrzebuje czasu :wink:

Znam koty co za trzech ganiają szybciej i sprawniej jak niektóre z czterema.

Najważniejsze, że przeżyła operację, że ma cudowny dom który ją kocha niezależnie od tego czy jest pełnosprawną kocią czy tez nie :1luvu:

Wracaj szybciutko do zdrowia Zareczko :ok:

Ona już potrafi świetnie chodzić na trzech łapach

Teraz będzie się tylko musiała przyzwyczaić że nie ma tego czegoś bezwładnego co jej zwisało z przodu i przeszkadzało

Opatrunek najprawdopodobniej będzie zdjęty w poniedziałek rano. Teraz ma założony opatrunek uciskowy na 48h. Potem ma zostać sam kołnierz. Właśnie wróciłyśmy od weta naszego osiedlowego, który podał poranne leki, bo my nie umiemy robić zastrzyków. W lecznicy jest spokojna, a jak wraca do domu, to strasznie miauczy, tak żałośnie

Na pewno cierpi, przecież to była bardzo poważna operacja.
Z każdą godziną powinno być coraz lepiej.
Cały czas :ok:

Zaglądam do was

Teraz czas, czas, i tylko czas .... :ok:

Trzymajcie się :1luvu:

Koteczka Dzidziunia (Zara) - koniec historii

Kto przegląda forum