3 koty z budowy kościoła w Mińsku Maz. szukają DS

nic mnie nie zdziwi
dt pilnie!

obawiam się, ze jak kobieta załatwi to ze schroniskiem to nawet proboszcz nie będzie protestował, bo dla nich będzie lepiej jak koty znikną spod kościoła.

Wczoraj pojechałam dać im jeść i jak mnie zobaczyły to z daleka biegły przeraźliwie miaucząc. Były tak głodne że zamiast jeść powoli to łykały jakby nie jadły z tydzień. Nie wspomnę o tym że do ciepłego mleka też się dorwały i piły, piły i piły.

w którym to jest miejscu? dość krótko mieszkam w Mińsku więc nie bardzo jeszcze łapię wszystkie miejsca.

Przy jednostce wojskowej budowany jest nowy kosciół wojskowy. Ale ręce mi opadły dzisiaj jak pojechalam tam aby zostawić jedzenie. Jakiś moher chyba chcial udoskonalić budkę dla kotow i tam gdzie bylo wycięte okienko to juz po nim nie ma śladu, teraz są tam otwarte wierzeje tzn. cały przód budki jest wyrwany i zamiast polarów leży jakaś szmata. A budka była przywieziona nowiusieńka z Warszawy. CZłowiek się stara, jedzie specjalnie do Warszawy po budki dla kotów z nadzieją, ze będą mialy w czym spać i bedzie im ciepło to przyjdzie taki lub taka mądra i na dzień dobry zepsuje. Ja juz nie wiem jak do tych ludzi dotrzeć. Wypadałoby te kociaki stamtąd zabrać jak najszybciej. Pytanie tylko gdzie?

a to już wiem mniej więcej w którym miejscu, dumam cały czas ale tych kotów za dużo a dobrych ludzi wciąż za mało

Ciekawe, gdzie te koty śpią. Budkę mają zdewastowaną, raczej do niej nie zaglądają.
Ech, kiedyś łatwiej było zrobić pospolite ruszenie, teraz każdy ma "coś". My mamy trzy koty spod kościoła.
Boję się, że w końcu ktoś im coś zrobi, bo któryś moher nie wytrzyma takiej bliskości kot kościół.

Dzisiaj pojechałam do kotów i okazuje sie, że raczej nikt tam nie przychodzi ich karmić. Nie było żadnego jedzenia. Zaspy do połowy łydki, żadnych śladów że ktoś tamtędy przechodził. Pojawił się jeden z kociaków i to ten najbardziej łaskawy. Okazało sie, że to chłopiec. Zamiast zainteresować sie najpierw jedzeniem zaczął sie o mnie ocierać pomiaukując. Ważniejsze było to ciepło niż jedzenie. Pozwolił się wziąźć na ręce i poprzytulać. Jak siedział na kolanach to ugniatał mi je łapkami. Żal zostawiać je tam, za każdym razem jak stamtąd odjeżdżam serce mi pęka.

dobra to może można je gdzieś przenieść? W jakieś bezpieczniejsze miejsce? Żeby już nie kuły w oczy pobożnych ludzi, ktoś zna takie miejsce, moja mama strasznie się przejmuje biedakami a same na głowie już mamy zbyt dużo więc tylko taki pomysł wpadł nam do głowy.

Niestety nie mamy gdzie ich przewieźć. Gdybyśmy mialy to byśmy to od razu zrobiły. Bardzo na sercu leży nam ich los.

Niektóre kościelne babcie przygarniają koty. Miałam taką starszą panią na osiedlu. Może dałoby się porozmawiać z księdzem, żeby rozgłosił np. po mszy, że są biedne kotki do wzięcia. A nuż się jakaś dobra dusza znajdzie.

No i to jest najlepszy pomysł. Może właśnie znajdzie się ktoś życzliwy. Ja sama się wypisywałam dość złośliwie na temat tej sytuacji ale złośliwość złośliwością a może właśnie ktoś z parafian weźmie kociaka....
Ale...nie odpuszczę. Znacie kawał, jak kiedyś babcia przyszła do księdza kota ochrzcić???

Nie. Opowiedz!

Pewna starsza apni miała kota, strasznie mądrego. Któregoś dnia poszła do Faroża (Ksiądz, który rządzi parafią, tyle, że po Śląsku, to śląski kawał) i mówi: Księże, jak mam tak mądrego kota, jako on patrzy!!! on na pewno ma duszę i trzeba go ochrzcić!!!
Ksiądz zdziwił się bardzo i zgorszył, próbował kobiecinie wyperswadować pomysł, ale....ona była uparta no i najzamożniejsza spośród wszystkich parafian. Proponowała też niezłą kasę za chrzest kota. Ksiądz miał dylemat, ogrzewania w kościele ni było, dzwonnica w ruinie a okna - dziurawe. W dodatku sutanna była już przytarta i jakby za ciasna. Słowem - kupa wydatków, a kasy brak i takie żądanie!!!
Łamał się dwa tygodnie w końcu za obietnicę remontu dzwonnicy i nową sutannę ochrzcił kota - Stanisław.
Wszystko by pewnie było w porządku ale któregoś dnia przed plebanię zajechał mercedes biskupa. Ten wiedział, jak biedna jest to parafia i z niedowierzaniem przyglądał się nowej dzwonnicy a i faroż miał nową, elegancką sutannę.
Po obiedzie, przy koniaczku ksiądz wyjawił tajemnicę. Opowiedział, za jaką to sumę ochrzcił Kota Stanisława, chwaląc hojność jego opiekunki i mądrość kota, który był wyjątkowo spokojny podczas chrztu i nawet się nie wyrywał, tylko trochę drapał. Biskupie - spytał potem wystraszony ksiądz proboszcz - a nie wyrzucicie mnie z urzędu za to...to świętokradztwo???
Biskup pomyślał o nowej katedrze i nowym modelu mercedesa....i się zadumał. A potem się łaskawie uśmiechnął. Świętokradztwo??? a jakie świętokradztwo księże proboszczu, wszak święty Franciszek błogosławił braci mniejszych. Proszę zatem przygotować kota Stanisława do komunii i bierzmowania....

kurczę a w którym to mieście raz w roku jest msza ze zwierzętami i nawet je święcą. Muszę wygooglować przecież no są normalni księża w Polsce. Znam jednego takiego. Nie jest może aż takim wzorem jak my :ryk:

ale daje radę chłopak

.

o już googlnęłam była w Wawie w Łodzi z okazji światowego dnia zwierząt.

3 koty z budowy kościoła w Mińsku Maz. szukają DS

Kto przegląda forum