Filemon

[rooberto]

To mój pierwszy post na forum, któe czytam od dawna, po prostu nie miałem potrzeby pisania. Dziś muszę się z kimś podzielić, tym że odszedł mój bury dachowiec Filemon, chorował kilka tygodni, dziś już bardzo cierpiał. Odszedł w lecznicy, w dodatku mam dziś urodziny-ech, życie. Będzie mi Go brakowało

[sigman]

Współczuję.
Filemon [*]
Moja Kocia M. choruje od kilku miesięcy, były ciężkie chwile. Nie jadła. Widziałam, ze cierpi. Teraz na szczęście jest lepiej, choć zdrowa nie jest. Ale myślałam o chwili, gdy będzie się trzeba rozstać. I to było okropnie smutne.
Wtedy się pocieszałam, że stworzyłam jej dobre, spokojne życie. A gdy zachorowała, była intensywnie badana i leczona.
Pomyśl o tym w ten sposób.

[anka13]

Dobrze, że miał kogoś kto go kochał i po nim łzę uronił

[rooberto]

Nie jedną łzę... nie mogę dojść do siebie

[anka13]

On wróci

O kocie, który odszedł na zawsze


Zapłacz
kiedy odejdzie,
jeśli Cię serce zaboli,
że to o wiele za wcześnie
choć może i z Bożej woli.

Zapłacz
bo dla płaczących
Niebo bywa łaskawsze
lecz niech uwierzą wierzący,
że on nie odszedł na zawsze.

Zapłacz
kiedy odejdzie,
uroń łzę jedną i drugą,
i – przestań
nim słońce wzejdzie,
bo on nie odszedł na długo.

Potem
rozglądnij się wkoło
ale nie w górę;
patrz nisko
i – może wystarczy zawołać,
on może być już tu blisko...

A jeśli ktoś mi zarzuci,
że świat widzę w krzywym lusterku,
to ja powtórzę:
on w r ó c i...
Choć może w innym futerku

[dorcia44]

rooberto współczuję
a wiersz ten zawsze mnie rozwala

[rooberto]

Dziękuję za wsparcie, miałem koszmarną noc i wcale nie lepszy dzień się toczy... Chciałbym, żeby wrócił nawet " w innym futerku" ale nie wiem jak zniósłbym kolejne pożegnanie. Chyba zbyt emocjonalnie to traktuje, nie wiem czy "stać" mnie na kolejnego Filemona...

[ametyst55]

To bardzo boli jak odchodzi ukochany kot lub pies
Serdecznie współczuję
To jeszcze wszystko zbyt świeże, ale kiedyś przyjdzie taki moment , że zatęsknisz za innym futerkiem.
Odchodzące zwierzaki sprowadzają na swoje miejsce następne.

[anka13]

To boli ale życie uczy pokory i godzenia się z tym, że każdy z nas robi miejsce następnemu Mój królik odszedł po siedmiu latach wtedy, gdy bylam na pogrzebie koleżanki, ktora po miesiącu choroby zniknęła z tego świata i zostawiła rodzinę. I cóż tu dodać
Życie jest piękne ale kruche

[rooberto]

Jeszcze raz dziękuję za wsparcie. Jest już lepiej ale poczucie pustki zostaje....