Nadbużańskie koty - do zamknięcia

Tutaj byl juz watek o podobnym przypadku viewtopic.php?f=1&t=122115 tylko inna lapka - skonczylo sie dobrze :ok:

za koteczke :ok:

Biedulka, oczka bardzo chore

ale kk się leczy, więc mocno wierzę, że malutka wyzdrowieje i będzie śliczna :ok:

Marto, jakieś imię musisz jej nadać

kwinta pisze:Marto, jakieś imię musisz jej nadać

Czekam na propozycje. Lubię takie ludzkie imiona, dlatego moje koty to: Lucjan, Marysia, Brygida, Roman, Klara, Klausik, Jasio, Boguś itd. Zastanawiałam się dziś nad imieniem, ale kompletna pustka w głowie.

Cindy pisze:Tutaj byl juz watek o podobnym przypadku viewtopic.php?f=1&t=122115 tylko inna lapka - skonczylo sie dobrze
za koteczke

Dzięki, poczytam

misia007 pisze:Śliczne ,kochane biedactwo.Trzymam mocno za jej zdrowie i oby z łapką było OK.

Jest bardzo dzielna i bardzo mądra. Już załapała kwestię kuwety.

No to może Ala ? Ta z elementarza, malutka znaleziona pod szkołą, więc " Ala ma kota ? "

Najważniejsze, żeby w łapce przykurcze się nie porobiły a robią się szybko.
Wzięłam kiedyś z naszego schronu Dudusia z wyrwana łapką.
Też kości były ok ale łapinkę ciągnął. Miał mieć ja amputowana ale udało się ją ocalić. Czucia w niej nie miał i wlókł ją za sobą. Teraz czucia dalej nie ma ale już potrafi łapka cos przygarnąć. potrafi zakopać w kuwecie czy umyć pychala.
Tylko niestety nie trzepnięto mnie w głowę, żeby pilnować przykurczu i się zrobił.
Dlatego teraz krzyczę na wstępie.

Duduś nosił taką opaskę, którą zrobiłam z kawałka polara. Ale niestety zbyt krótko:(
Najwygodniej jest na rzepy to zrobić. Usztywniałam patyczkami do lodów wkładanymi w tunele.
Po prostu kawałek polara złożyłam na mniej więcej pół i przeszyłam rzep tak, żeby można było średnice regulować. A poza tym te taśmy to dodatkowe usztywnienie. No a potem przeszyłam lekko te tunele i wkładałam w nie te patyczki.
Mironek u Kamakolo wykorzystywał jeszcze te opaski, bo podobny problem był.

Dziergałam to wszystko rękami, bo nie chciało mi się maszyny wyjmować ale to paskudnie się szyje.

Cudna malenka :love:

Za zdrowko :ok:

Lidka pisze:Najważniejsze, żeby w łapce przykurcze się nie porobiły a robią się szybko...

To wcale nie jest prosta sprawa zrobić stabilizację na tak małej łapce. Pierwszy kokonik szybko się zsunął. Chyba patyczki były za długie. Zmniejszyłam tak, że pazurki lekko wystają z kokonu, sprawdzę za jakiś czas czy się trzyma. Ściągnęłam Twój pomysł z patyczkami po lodach i polarem.
Musiałam też przesypać żwirek z kuwety na tacę, bo przez to usztywnienie ciężko byłoby jej do niej wejść. A na tacę od razu poszła i nasiusiała.
Boję się, że będzie kombinowała i ściągała sobie usztywnienie, a nie chciałam jej bardzo mocno ściskać, żeby nie utrudnić krążenia krwi. Zastanawiam się też czy po prostu co jakiś czas nie masować i nie gimnastykować delikatnie tej łapki. Gimnastykować w sensie prostować, żeby przykurczu nie było.

Na razie maleńtas nie interesuje się stabilizatorem. Na próbę złapałam zapięciem do bandaży. Przerobię na rzepy.

Ależ ona jest słodka :love:

Szacunek Martusiu dla Ciebie i dla Twojego taty - ktory znalazl malutka :ok:

Ona nawet nie wie, ile ma szczescia, ze do Ciebie trafila, trzymam :ok:

za slicznotke :ok:

Ja wiem, że to spada, dlatego miałam kilka takich.
No bo z drugiej strony trzeba to czasem prać, bo się brudzi.
Masować też trzeba. Łapkę paluszki i szczypać mocno mięśnie w łapce. Masować aż do kręgosłupa, bo tam też jest niefajne miejsce. Tak nasza rehabilitantka kazała przy Dudusiu.
Dudusiową łapke masuje do tej pory przez ten przykurcz. Czasem nie bardzo ma ochotę. I mam wrażenie jakby coś czuł.

Czy kociątko ma czucie w tej łapce?

I może dobrze byłoby zostawić paluszki wolne, żeby próbował na paluszkach się opierać.

Lidka pisze:Dudusiową łapke masuje do tej pory przez ten przykurcz. Czasem nie bardzo ma ochotę. I mam wrażenie jakby coś czuł.
Czy kociątko ma czucie w tej łapce?
I może dobrze byłoby zostawić paluszki wolne, żeby próbował na paluszkach się opierać.

Duduś ma nerw uszkodzony? Bo to czasem się regeneruje tylko, że może trwać latami. Może faktycznie coś czuje.
Malutka ma czucie, bo przy badaniu bardzo płakała i chciała weta gryźć. Staw nadgarstkowy ją bolał przy badaniu. Zostawiłam jej teraz więcej łapki wystającej z bandaża, bo drugą stabilizację ściągnęła niechcący. Zahaczyła o pręty klatki i zsunęło się jej usztywnienie. Na razie nie będę jej ruszała, jutro, albo jak wcześniej ściągnie to jeszcze bardziej jej przykrócę, ale teraz i tak już więcej opuszka wystaje. Za każdym razem wychodzi ten stabilizator coraz lepszy.

Erin pisze:Ależ ona jest słodka

Zauważalnie lepiej się czuje po zastrzykach. To jest bardzo rozbajdany kot. Tylko na kolankach by chciała leżeć. Na ostatnim zdjęciu bardzo się zainteresowała grzechoczącą zabawką. W końcu usiadła jak surykatka i zamachnęła się na nią prawą łapką

Cindy pisze:Szacunek Martusiu dla Ciebie i dla Twojego taty - ktory znalazl malutka

To nie pierwszy kot, którego przywiózł z pod tej szkoły. Przynajmniej podrzucenie kota pod szkołę daje mu więcej szans niż wyrzucenie do lasu.

Tak, to prawda. Paradoks, ale tak właśnie jest.
Chociaż ten, co podrzuca pod szkołę, wcale nie jest lepszy od oszołoma, który wywozi do lasu - chociaż w swoim własnym mniemaniu na pewno tak.

Koteczka jest cudowna

Widać, że wielka z niej przylepa.
To jak będzie miała na imię?

A może kicię nazwać Martusia?

zuzia96 pisze:A może kicię nazwać Martusia?

O yeah!

Marta

Nadbużańskie koty - do zamknięcia

Kto przegląda forum