Nadbużańskie koty - do zamknięcia

[marta-po]

Wszystkie dzikie, ale najbardziej długowłosy, co widać na zdjęciu. Daleko siedzi i nie zbliża się. Zbliżył się tylko kiedyś, gdy jego mama była w pobliżu i pokazała mu, że można podejść.
Dziś Ci ludzie co karmią powiedzieli, że kiedyś przyjechał ktoś z sąsiedniej wsi, kto ma agroturystykę i chciał wyłapać te długowłose, bo było ich więcej. A ten jako jedyny, najdzikszy, nie dał się złapać. Podejrzewam, że ta próba łapania, do worka, wystraszyła go i teraz będzie trudniej.

Ewa, problemem jest tylko to, że podejmując decyzję o tymczasowaniu tri w Rzeszowie, a nie wypuszczaniu jej, muszę jeszcze znaleźć czas na zawiezienie jej do W-wy. Ja sama mam do W-wy 70 km, a za kilka dni wyjeźdzam na dwutygodniowe szkolenie. A w międzyczasie muszę jeszcze chodzić do pracy i zorganizować kilka spraw związanych z tak długa moją nieobecnością w domu. Nie wyrwę się teraz do W-wy, bo fizycznie nie podołam, tym bardziej, żeby przekazać komuś tri, musiałabym się dopasować do czasu pobytu w W-wie tej osoby.
No i to, że może tri pomogłaby mi złapać długowłosego.
Plusem jest okolica, gdzie mieszkają koty. Stodółka, gdzie śpią, dużo łąk i kobieta, która w miarę jakoś tam karmi.
Muszę to wszystko przemyśleć. Również w sprawie długowłosego. Też uważam, że taki kot nie nadaje się do życia na wolności, bo wymaga pielęgnacji sierści. Przecież takie dredy powodują bolesność i rany. Plus są siedliskiem pasożytów.
Muszę to wszystko sobie przemyśleć, a dopóki nie skończę tych szkoleń, to cierpię na permanentny brak czasu. Przez dwa tygodnie w miesiącu nie ma mnie w domu, a po powrocie załatwiam wszelkie zaległości. Trudno jest to wszystko zorganizować, robię co mogę.

[ewar]

Marta, rozumiem.W każdym razie jestem na forum, pisz pw, gdybym mogła się przydać.

[Erin]

Powodzenia ze wszystkim!

I WESOŁYCH ŚWIĄT!

[zuzia96]

Marta i co z kicią? zdecydowałaś już coś ?

[marta-po]

Tak, Zuziu, napisałam już do Ciebie pw. Bardzo Ci dziękuję Kochana kobieto za propozycję. Jednak jak to czasem w życiu bywa, sytuacje rozwiązują się same. Od jutra trikolorka będzie w swoim DS!
Koledze z pracy kilka dni temu zmarła kotka. Ratowali. operowali, ściągali krew dla niej. Jednak nie udało się. Zarówno, on, jego żona jaki i dzieciaki popłakali się. Wiedzą, że trikolorka wymaga czasu i cierpliwości, bo jest kotka zalęknioną, choć bardzo łagodną. Z poprzednią kotką też mieli trudne początki, bała się ręki człowieka. Dlatego mam nadzieję, że wiedząc co ich czeka, adopcja przejdzie pomyślnie.
A ja jestem spokojna. Kolega z pracy, więc adopcję będę miała pod kontrolą i w razie czego kicia wróci do mnie. Ale sam fakt, że wydali masę pieniędzy próbując ratować poprzednią kotkę świadczy o nich bardzo dobrze.
Ja oczywiście, mam dużo obaw, jak przy każdej adopcji. Oddawanie komuś kota wiąże się dla mnie z tak ogromna odpowiedzialnością, że nawet oddając osobie sobie znanej, mam pełno obaw, wiele mocno iracjonalnych.
Teraz kciuki za to, żeby się szybko dotarli i żeby kicia była szczęśliwa.

Jeszcze raz Zuziu bardzo dziękuję
Ewar, Tobie również za propozycję pomocy

https://youtu.be/a29XUaIZqdo kicia

[Erin]

Bardzo się cieszę
Powodzenia dla kici i Dużych

[zuzia96]

Bardzo, bardzo się cieszę czasami życie pisze nam takie scenariusze, których nie jesteśmy w stanie przewidzieć I dla tej kici napisało taki cudny scenariusz

Mnie zawsze najbardziej szkoda kotów po zmarłych, kotów które miały kiedyś dom. Fajnie że znalazł się DS dla kici, faktycznie wygląda na odpowiedzialny, do tego znasz ludzi. Super

Bądź szczęśliwa koteczko

[marta-po]

https://youtu.be/E4cZRPQBVP4 - kicia

[zuzia96]

widać że lubi głaskanie po główce cudna jest

[marta-po]

Wpadłam do domu na weekend, z mocnym zamiarem odpoczynku, bo jutro znów wyjeżdzam służbowo na tydzień. A tu rano telefon od pani z wydziału środowiska mojej gminy, że na osiedlowej drodze siedzi chory kot. Udało się go wsadzić w transporter i pojechałam do weta. Kot jest w złym stanie, bo nawet temperaturę ciała ma niską, 35 stopni, co wg weta wskazuje, że organizm już się nie broni. Ropna infekcja górnych dróg oddechowych,a w efekcie pozlepiane oczy, nos, wysokie odwodnienie. Gdy wet podawał mu podskórnie kroplówkę, trzymałam kota za skórę na karku. Skóra jak plastelina została w górze i nie opadła. Odwodniony strasznie. Dostał leki. Dzisiejsza doba będzie wg weta decydująca, czy wyjdzie z tego. Mam mu co 2-3 godziny podawać kroplówkę. Teraz siedzi przy gorącej ścianie kaflowej i na termoforze. Jest bardzo słaby. Zaraz przemyję mu ciepłą wodą oczy i nos. Oczy są zupełnie zalepione, a nos to też jedna zlepiona gruda utrudniająca oddychanie.

[kwinta]

Biedulek
Trzymam kciuki żeby mu się udało

[Cindy]

Zdrowiej biedaku

[marta-po]

Podałam mu kroplówkę, na jedzenie nie reaguje. Oczy wyczyszczone. Ma je ciągle zamknięte więc rozchyliłam powieki, żeby zobaczyć co tam się dzieje. Wewnątrz powieki ma wręcz bordowe. Zadzwoniłam do weta i po konsultacji zakropliłam dicortineff.
Jest bardzo chudy, żebra mu wystają. Łapy i ogon ma w skorupce z zaschniętego błota.

Po umyciu pychola:

[Alienor]

Biedny on i Tyś nim biedna, bo taka walka męczy fizycznie i psychicznie.
Za kocurka

[Erin]

Biedulek
Oby mu się udało