Moje koty -dom,tymczasy,przydomowe, szpitalne, Malutki[']

Właściwie nie wiem, jak Jola ją nazywa - chyba Ruda po prostu... Wiecie, przy tej ilości kotów imiona muszą być charakterystyczne.

Aha - wczoraj na karmieniu pod 21 zgłosiły się 2 biało-bure i na wszelki wypadek oba dostały proverę :twisted:

Dixi znowu w węźle cieplnym, Malutki pojawił się któregos dnia, ale na co dzień go nie widzę. Nie wiem, co z burą pod 21.
W pracy podobno Marcysia chora, Kubus tez niewyraźny. Bardzo im potrzeba domków, ale takich, które zaakceptują, że kot czasem wali łapą... :twisted:

A do nas zadzwoniła pani, chciała wychodzącą kotkę i bardzo się zdziwiła, że kot musi się najpierw przyzwyczaić do domu, żeby mógł wychodzić. "To zależy, jaki ma charakter", powiedziała, dziwiąc się, że kot musi się nauczyć nowości. Oddam kota nowicjuszowi (każdy kiedyś był nowicjuszem), ale tylko takiemu, który chętnie przyjmie moją pomoc, rady i będzie się starał dobrze opiekować zwierzęciem. A nie - otworzy kotu drzwi i tyle. uściski, Jolu

gorsi są "ja wszystko wiem, moja babcia na wsi miała wiele kotów" :evil:

MalgWroclaw pisze:A do nas zadzwoniła pani, chciała wychodzącą kotkę i bardzo się zdziwiła, że kot musi się najpierw przyzwyczaić do domu, żeby mógł wychodzić. "To zależy, jaki ma charakter", powiedziała, dziwiąc się, że kot musi się nauczyć nowości. Oddam kota nowicjuszowi (każdy kiedyś był nowicjuszem), ale tylko takiemu, który chętnie przyjmie moją pomoc, rady i będzie się starał dobrze opiekować zwierzęciem. A nie - otworzy kotu drzwi i tyle. uściski, Jolu

No, ja też bym babę pogoniła i na pewno nie dostałaby ode mnie kota! :evil:

Też cię sciskam, Małgosiu

I zgadzam się - tacy, co to wiedzą lepiej, są najczęściej nie do zaakceptowania jako domki!

Dziś była Dixi w węźle i Malutki w piwnicy. Dobrze. A w pracy ten nowy bury kot siedzi teraz w węźle, bo tam ciepło - ale ma spuchniętą tylną łapę. Trudno mu będzie pomóc, bo dziki. Może Dorcia zdoła mu jutro podac antybiotyk, na wypadek, gdyby był stan zapalny. Ja podejrzewam, że to jakiś mechaniczny uraz, zobaczymy.

Z podaniem antybiotyku to ciężko

Kiedyś moja (dziś osobista) Florka jadła antybiotyk podany w jedzonku na podwórku. Ale np. Żabotowi - jeszcze na podwórku - próbowałam podać w pysznym jedzeniu. W ogóle tego nie ruszała.
Żeby te koty dawały sobie pomóc, to byłoby i nam łatwiej żyć

A swoją drogą, jak jesienią miałam małe trikolorki, zabrane z sąsiedniego podwórka, to nie mogłam pani karmiącej je wytłumaczyć, że ciężko chore brzuszki to też wynik karmienia zupą. Widziałam nawet tę zupę. Oj, długo nie zapomnę. Pani nawet powiedziała: "zawsze weterynarz pyta, czy dostają domowe jedzenie. Zupa to domowe". Szczęka mi wtedy opadła razem z argumentami. To, jeśli chodzi o wszystkowiedzących.

MalgWroclaw pisze:A swoją drogą, jak jesienią miałam małe trikolorki, zabrane z sąsiedniego podwórka, to nie mogłam pani karmiącej je wytłumaczyć, że ciężko chore brzuszki to też wynik karmienia zupą. Widziałam nawet tę zupę. Oj, długo nie zapomnę. Pani nawet powiedziała: "zawsze weterynarz pyta, czy dostają domowe jedzenie. Zupa to domowe". Szczęka mi wtedy opadła razem z argumentami. To, jeśli chodzi o wszystkowiedzących.

ZUPĄ?!!! KOTY? O rany, ale ludzie mają pomysły...

Fraza z zupą i weterynarzem ma już swoją sławę.
A wczoraj zadzwoniła pani, która na pytanie, czy mieszka w bezpiecznej okolicy ("na wsi, bezpiecznie"), - a ja: ale mówiła pani, że poprzedni kot wpadł pod samochód, odłożyła słuchawkę.
Uch, mówię Ci

Odłozyła słuchawkę, może i lepiej, ze odłożyła! Bardzo nie lubię tłumaczyć takim domom, że kota ode mnie nie dostaną...

No pewnie, że lepiej!
:ok:

Mrusia pojechała do nowego domku... Cieszę się, ale mi smuuuuutno

Mail z nowego domku Mrusi:
Piszę by poinformować, że Mrusia w nocy postanowiła pospacerować i przyszła do nas na łóżko. Wystawiała nawet brzuszek do głaskania, dała się wziąć na ręce i przytulić. Jednakże później zniknęła pod kanapą w pokoju mamy. Tak, czy inaczej wydaje mi się, że maleństwo jakoś się przyzwyczai. Zdaję sobie sprawę, że ona teraz nie wie, co się dzieje i w jakiś sposób cierpi i tęskni za "domem", ale zaadoptuje się na pewno

Borys też jest ciężko zdziwiony, omija pokój mamy na razie, bo jest przestraszony i chyba lekko zazdrosny, ale pewnie z czasem się przekonają do siebie. Najważniejsze, że na siebie nie syczą i nie fukają. Są bardziej onieśmieleni

Ja też mam nadzieję, że Mruni będzie dobrze. Jej nowi Duzi to przesympatyczna para młodych ludzi, w domu jest też Mama i kot Borys, o taki: