Kot w każdej szafie. Szkielecik poronił.

lamiglowka pisze:No to sobie ulżyłyśmy.

To prawda, jak się z kimś podzieli problemem, to lżej jakoś.

Myślę Agnieszko, że może potraktowałaś tę "swoją" babę zbyt delikatnie.
Jak Cię już doprowadzi do ostatecznej ostateczności to powiedz jej ostro, a nawet jeszcze ostrzej.
Choć mam pewne obawy czy byś potrafiła :1luvu:

Ja też miałam "mola". Pan pijaczek, co po śmierci żony (kilka lat temu) jak zaczął pić to nie może przestać. Ma jednego kota, wykastrowanego, starego bardzo i bardzo do niego przywiązanego. Najpierw pożyczał ode mnie po parę złotych i nigdy nie oddawał, potem przez kilka lat wypraszał od czasu do czasu coś dla kota, bo kot głodny, bo mu nie starcza itp. Dawałam suche (nigdy w oryginalnym opakowaniu, żeby nie sprzedał), czasem saszetki, czasem coś dla samego pana pijaczka (przestałam jak zobaczyłam moje faszerowane papryki ustawione dla kotów przy śmietniku).Dla kota dawałam długo, ale pan domagał się coraz częściej, w końcu powiedziałam, że nie mam. Powtórzyłam raz, drugi, trzeci i mam spokój. On ma jednego kota a ja osiem i do niedawna dokarmiałam regularnie kocią rodzinkę na podwórku (cała czwórka już złapana, pokastrowana i wyadoptowana). Spróbuj jej odmówić raz i drugi, może poskutkuje.Wiem, że Ci będzie ciężko, bo chodzi o koty, ale spróbuj, bo się psychicznie wykończysz.

Amica pisze:Ja też miałam "mola". Pan pijaczek, co po śmierci żony (kilka lat temu) jak zaczął pić to nie może przestać. Ma jednego kota, wykastrowanego, starego bardzo i bardzo do niego przywiązanego. Najpierw pożyczał ode mnie po parę złotych i nigdy nie oddawał, potem przez kilka lat wypraszał od czasu do czasu coś dla kota, bo kot głodny, bo mu nie starcza itp. Dawałam suche (nigdy w oryginalnym opakowaniu, żeby nie sprzedał), czasem saszetki, czasem coś dla samego pana pijaczka (przestałam jak zobaczyłam moje faszerowane papryki ustawione dla kotów przy śmietniku).Dla kota dawałam długo, ale pan domagał się coraz częściej, w końcu powiedziałam, że nie mam. Powtórzyłam raz, drugi, trzeci i mam spokój. On ma jednego kota a ja osiem i do niedawna dokarmiałam regularnie kocią rodzinkę na podwórku (cała czwórka już złapana, pokastrowana i wyadoptowana). Spróbuj jej odmówić raz i drugi, może poskutkuje.Wiem, że Ci będzie ciężko, bo chodzi o koty, ale spróbuj, bo się psychicznie wykończysz.

Amico, ona nie domaga się jedzenia ani pieniedzy.
Jej kotom to akurat mogę pomóc w razie czego (pieniężnie to nie, ale fizycznie, "lekarstwowo"), bo już wiele wysiłku w nie włożyłam, poza tym blisko i wet pomoże.
Ale ona jako niepracująca, jeżdzi po calym mieście, w odległe dzielnice (nie wiem po co) i zwozi mi rózne wieści. Ostatnio o psie błąkajacym się na cmentarzu na Wólce Węglowej, o małych kotach na Siekierkach, z gazet i słupów ogloszeniowych znosi ogłoszenia o zwierzętach do pilnego oddania, itp.
Większość tych przypadków to są jej urojenia dotyczące ich krzywdy. Kiedyś nabierałam się na to i jeżdziłam z nią. Okazywało się, że koty zaopiekowane, karmione. Pies ma własciciela, tyle, że puszcza go luzem, itp.
Teraz takie jej działania nasiliły się. A ja każdą taką informację przeżywam, bo tak do końca nie mam pewności, czy może jednak tym razem sytuacja jest wymagająca szybkiej reakcji.
To mnie wykańcza psychicznie.
Parę dni temu wrzuciłam jej dośc ostry list do skrzynki. Jakoś od 2 dni cisza. Oby jak najdłużej :roll:

Znowu wczoraj miałam farta do ekspresowej adopcji.
Pisałam, że jakaś nowa kotka "porodziła" w piwnicy, którą się opiekuję (znaczy kotami w niej, w nie piwnicą

)
Nie wiedziałam co robic, łapać kotkę i zabrac małe? Bałam się jednak, że w nowych warunkach może je odrzucić i będę miała małe na smoczku. Zdecydowałam poczekać aż małe zaczną jeść samodzielnie.
Ale stało się, ciepełko sprawiło, że matka zaczęła wynosić dzieci. Głuptasa, miała w piwnicy wszystko, żarcia po uszy, miekkie i czyste legowiska, bezpieczeństwo. A w tej sytuacji nie wiem, gdzie ulokuje dzieci. Podrosną, zdziczeją i zasilą rzesze bezdomniaków.
Właścicielka piwnicy, p. Marta powiadomiła mnie wczoraj , że są już tylko dwa małe i płaczą od rana. Nie wiadomo, czy kocica jeszcze ich nie przenisoła, czy porzuciła. Tak czy siak zdecydowałam je zabrać.

Wracając do domu wstąpiłam do swoich delikatesów. Miła, znana mi od dawna ekspedientka zobaczyła maluchy i zakochała się. Weżmie jednego jak go odkarmię ( nie oddaje niesamodzielnych osesków). Ufam jej, że to nie pod wpływem chwili. Ma już persicę w średnim wieku. Myślała o kocim towarzystwie dla niej, bo dlugo siedzi sama w domu. Często mi o niej opowiada.
Nad drugim myśli kasjerka. Zawsze chciała mieć kota, ale jakoś nie wychodziło. A teraz kot przyszdł do niej.
Śmialyśmy się, że okazja i promocja (a raczej gratis) w jednym. Może uda się drugiemu. :ok:

A na razie smoczuś i karmimy. Pani Marta mi pomoże. Maluchy odstawiłam do niej dziś rano w drodze do pracy. Nie muszę wieć ich nosić do biura.

Praksedo, to super, że masz pomoc. Fajne babki w tym sklepie!

Moja piwniczna przenosiła kociaki w inne miejsce, kiedy pojawiały się pchły. Ale to nie było na wiosnę.

mziel52 pisze:Moja piwniczna przenosiła kociaki w inne miejsce, kiedy pojawiały się pchły. Ale to nie było na wiosnę.

No przecież mamy wiosnę!
Pcheł nie ma raczej, pryskam tę piwnice co jakis czas, choć w tym roku jeszcze nie, bo najpierw dluga zima, a teraz maluszki.

A wracając do jeża, to puszczam go już w weekend. Nie ma co dlużej czekać, cała wiosna może być chłodna. Jego bracia i siostry z gatunku już ganią. Więc myślę, że się szybko odnajdzie w środowisku. Miejsce będzie miał piękne, królewskie - Park Łazienkowski.

mam nadzieje że tam będzie mu dobrze i szybko się odnajdzie,bo fundacje zalecają wypuszczenie w to samo miejsce ,ale to by wypadało na ulice

Henia pisze:mam nadzieje że tam będzie mu dobrze i szybko się odnajdzie,bo fundacje zalecają wypuszczenie w to samo miejsce ,ale to by wypadało na ulice

Oczywiscie, że pusciłabym go w jego rewiry, ale tam gdzie był znależiony, to nie warunki dla jeża.

Praksedo, wiadomość o tych dwóch paniach ze sklepu przywraca mi wiarę w ludzi. Jak dobrze, że tyle jeszcze LUDZI między ludźmi.
Dziękuję.

Prakseda, wiem że mojego "mola" nie mozna porownywac z Twoim, ale tez mnie dołował (np. opowiesciami o tym, ze kot umiera a on nie ma kasy, a za parę godzin widziałam jak kot z podniesionym do gory ogonem wedrował za nim po podwórku). Teraz mam spokój, może i Ty też odetchniesz.
:ok:

za oseski.

I my "kciukamy" za dzieciarnię :ok:

Też mam "nowe" kocie dzieci, ale dokooptowałam im matkę, więc odwala najgorszą robotę za mnie

. Dobrze, że Ty masz Panią Martę...

Praksedowa dzieciarnia

Monika, dzięki za wklejenie zdjęc.
Maluszki sa urocze, tak szybko kapują co się wokół nich dzieje. Natychmiast uznały mnie za mamę.
KIedy wtulam w nie nos, podszczypują mnie leciutko i obejmują twarz łapeczkami. W nocy spią przy mojej twarzy.

Kot w każdej szafie. Szkielecik poronił.

Kto przegląda forum