Loluś i tymczasy - Odeszła Pani Stasia :-(

Odwieczny problem przy więcej niż jednym kocie :wink:

za zdrówko całej ferajny i za oswojenie Aziego :ok:

Choć skoro dzielnie wcina, wkrótce wszytko powinno byc OK

Azik przypatruje mi się ciekawie i podchodzi coraz bliżej, ale wykonanie jakiegokolwiek gestu w jego stronę skutkuje natychmiastową ucieczką, nawet nie patrzy o co chodzi, tylko zmyka.
A teraz pojawił się kolejny problem :-(

viewtopic.php?f=1&t=122770

Lisabeth pisze:A teraz pojawił się kolejny problem
viewtopic.php?f=1&t=122770

Jak nie urok to sraczka

Jak nie choroba, to behawior atakuje

Alienor pisze:Jak nie urok to sraczka
Jak nie choroba, to behawior atakuje

Alienor, zgadzam się... Śledzę wątek Seji i mnie wku... bierze z bezradności :evil:

Szejbal pisze:
Lisabeth pisze:A teraz pojawił się kolejny problem
viewtopic.php?f=1&t=122770

Tak głupio zapytam: ale o co chodzi? :conf:

W wątku widzę tylko dwa posty Lisabeth :conf:

Znalazła się właścicielka i kotek wrócił do niej.

Lisabeth, co u Ciebie? Co u kotów?

Dzięki za zainteresowanie!
U mnie jako u mnie - szkoda gadać... Ale to forum o kotach, a nie o problemach ich opiekunów, więc daruję sobie kontynuowanie tematu :-(

Za to u kotów - wszystko gra! (tfu, tfu - nie wiem, na kogo urok, bo na psa bym nie chciała).
Dzięki kochanej Theodorze :1luvu:

jesteśmy wyposażeni w świetne jedzonko, a Szejbal załatwiła nam tani żwirek!
Dzięki dziewczyny!!!

Loluś - inwalida ostatnio o mało nie przyprawił mnie o nagły zgon. Od dawna miał chrapkę na miejscówkę Petunii - na szczycie wysokiej szafki bibliotecznej. Aby się tam dostać, trzeba wykonać tygrysi skok z szafy ubraniowej, na odległość ok 1,5 m. Petunia - długonoga i pełna wężowej gracji robi to luuuuuzikiem. Niestety, Loluś jest obecnie znacznie masywniejszy i budową taki jakby "brytkowaty", (a taka była z niego drobina, co ja zrobiłam z tym kotem...) poza tym w jego łapie nadal tkwi gwóźdź, nie wspomnę już o nie tak dawnej operacji przepony. Bo Loluś nie chce by o tym wspominano i aby udowodnić swą doskonałą - w jego mniemaniu formę - wykonał wczoraj skok Petunionaśladowczy...
Do szafki doskoczył, ale niestety - nie wyhamował. Przeleciał przez nią jak torpeda i już spadając po drugiej stronie, jakimś niepojętym cudem zdołał uchwycić się szczytu drzwi. Zawisł tam na parę sekund, rzuciłam się by go łapać - ale on zjechał po nich na dół i gruchnął o podłogę - na szczęście płaszczyzna drzwi nieco zamortyzowała impet uderzenia.
Zasłabłam. Zrobiło mi się ciemno przed oczami, nie wiedziałam co się dzieje. Mój wredny syn zanosił się od śmiechu, a ja doznałam upiornej wizji rozerwanej ponownie przepony i uszkodzonej łapy :-(

Na szczęście nic nie wskazuje na to, żeby ten potwór Lolek w jakikolwiek sposób ucierpiał. Szafę omija jednak szerokim łukiem. Weterynarz mówił mi, że po przejściu rekonwalescencji kot powinien w pełni odzyskać zdrowie i normalnie funkcjonować - ale nie jestem pewna, czy takie szaleńcze skoki mieszczą się w pojęciu "normalnego funkcjonowania".

Mały Azi chodzi już po całym mieszkaniu, kilka razy prawie dał się dotknąć. Staje się coraz śmielszy, bawi się na środku pokoju, z kotami (większością) jest już za pan brat. Niepokojące mnie ataki kaszlu ustąpiły, jednak cały czas ma on wyraźnie powiększony brzuszek - wygląda jakby połknął piłeczkę. Mam także wrażenie, że coś nie do końca normalnego jest z jego tylnymi łapkami. Jednak jego zachowanie nie wskazuje by cierpiał czy miał jakieś problemy: bryka, je, bawi się i interesuje się otoczeniem. Fizjologia też w porządku. Czekam więc cierpliwie aż oswoi się na tyle, by dał się zabrać do weta "po dobroci".

Tolusia, Jaśminka, Berta, Benio i Szejker oraz Malwinka - też zasługują na wspomnienie, ale o nich innym razem :-)

Cieszę się, że przynajmniej zwierzyniec zdrowy i radosny

Jeśli znajdziesz chwilę, proszę pociesz Broszkę - viewtopic.php?f=1&t=121826 - jej kicia jest niedawno po operacji takiej jak Lolek i Duża ciężko to przeżywa. Zwłaszcza, że przyplątały się robale :evil:

Trudno w takim momencie uwierzyć, że może być dobrze.

A jeśli potrzebujesz się wyżalić służę uprzejmie - na pw lub maila. I uwierz - jeszcze będzie dobrze :ok:

Ojej, zaraz wejdę na ten wątek! Czytałam o Broszce i cieszyłam się, że kicia wyszła z tego koszmaru, a tu coś niedobrego się dzieje?
Co do wyżalania - muszę sama się pozbierać, obawiam się, że akurat mnie nikt nie może pomóc, tak jak pisałam - szkoda gadać. Ale dzięki za propozycję :-)

przeczytałam historię Lolusia - jaki on piękny :1luvu:

za wszystkie futerka :ok:

W imieniu Lola dziękuję za miłe słowa :-)

Loluś ma wyjątkowo słodki wyraz pysia, gdy go poznałam był młodzieńkim kocurkiem, chudzinką i drobinką z wykręconą i zwisającą dziwacznie tylną łapcią. A teraz - kawał kocura. Nigdy bym się nie spodziewała, że tak urośnie!
Tego samego życzę ślicznej Broszce :-)

Zapomniałam jeszcze napisać, że minął już miesiąc odkąd tymczasuję Azazelka, jak ten czas leci...

Dawno nas nie było - ale wszystko w miarę w porządku i bez zmian.

A jak sie miewa Azazelek ? Sa postepy w oswajaniu ?

Loluś i tymczasy - Odeszła Pani Stasia :-(

Kto przegląda forum