Klub Strachulców i Boidoopców, lista s.1

[izaA]

Genowefo to nie tak...Sonia przyjechała do nas jak miała 7 miesięcy...była strasznie wystraszona, nie wychodziła spod łóżka przez miesiąc, jej ulubioną drugą kryjówką było miejsce między ścianą a lustrem w toaletce. Na dźwięk dzwonka biegła za lustro do mementu aż zwyczajnie się za nie nie zmieściła, wtedy uciekała pod łóżka w pokoju dziewczynek. Piotr nie mógł jej dotykać, jeszcze do niedawna kiedy on wchodził do pomieszczenia Sonia przemykała pod scianami, gdzieś w bezpieczne miejsce. Kiedy zaczęła się do nas przekonywać na tyle, że nie przerywała jedzenia, kiedy ktoś wchodził do kuchni - przybył Otis...wtedy wpadła w depresję to właśnie tragiczne dokocenie zmusiło mnie do myślenia jak jej pomóc...nosiłam ją na rękach do kuwety, całe dnie spędzała w koszyku śpiąc lub patrząc się w jedno miejsce. Po dwóch dawkach wyszła z koszyka...reszta socjalizacji z Otis trwała jakieś dwa miesiące...Reszta zmian biegła dalej mimo przerwania podawania kropli. Nota bene, ja zwyczajnie wkraplałam je do karmy na chrupki. Po pokonaniu najważniejszych przeszkód, reszta przychodzi powoli sama. Teraz oba koty śpią ze mną, każdej nocy wtulone w siebie, to najlepsza nagroda za ten mój upór i fachowość p. Wandy

[Batka]

Zgłaszam do Klubu moje tymczasy :
Kondi i ZIuka.
Później troszkę opiszę ich charaktery.
Ale obydwoje są płochliwi
i chyba mają to we krwi.
To pozwoliło im przeżyć.
Pomalutku łamiemy się.
Kondi potrafi w nocy, gdy myśli, że mocno śpię przyjść spać koło nóg

Co do punktacji genowefy
to jest wypisz wymaluj.


Komu boidoopkę? Komu?

[genowefa]

Batka - tymczasów nie zapisuję. Trzymam kciuki, że im się zmieniło i były nakolankowe, miziaste, ach i och

izaA, z tego co piszesz wynika, że Sonia była totalnie zestresowana dosłownie wszystkim. Nie wiem jaka była przeszłość Soni. Różyczka została złapana przez Myszę razem ze swoim rodzeństwem, które szybko zrobiło się nakolankowe, tylko ona pozostała małym dzikuskiem. Różyczka nie jest zestresowana, ani nieszczęśliwa, bawi się z Pelką, biega za muchami, widać, że czuje się tutaj u siebie w domu. Jedyne czego tak naprawdę się boi to Duzi, nie lubi dotyku ludzkiej ręki. Jak ją brałam to wiedziałam, że taka jest i dlatego nie sądzę, aby jakkolwiek terapia coś zmieniła. Feliwaya też ze dwa razy miałam w kontakcie w związku z tymczasami, ale stosunku Różyczki do nas nie zmienił.
Oczywiście nie chcę nikogo zniechęcać do kropli, feliwaya czy czegoś tam jeszcze innego. Przecież to jest tak naprawdę wątek pocieszający, że nie jesteśmy sami ze swoimi bojącymi głupolcami, że są inni, którzy mają takie same albo i gorsze boidoopce. Sądzę po prostu, że Różyczka ma jakiś gen, który pozwolił przetrwać jej przodkom, dzięki temu, że bali się ludzi Tak naprawdę to chciałbym, żeby moje koty były takie słodkie jak moje tymczasowe Mruczki, ale nie są. Pela też ma swój charakterek.

[izaA]

Tak, Sonia - choć niektórzy mówili, że taki jej charakter, była totalnie zestresowana. Ktoś przywiózł ją do obcego domu i jak po drodze uciekła mu w śnieg - to złapał ja za ogon Mam teorię, ze ona była z antury płochliwa, a takie "wyjęcie" jej ze stada, tylko to spotęgowało. Sonia jest z pseudohodowli raczej nigdy nie była zsocjalizowana w pełni z człowiekiem...aż do czasu przybycia do nas...
Nie zrozum mnie źle, jeśli uważasz, że nie powinnam uczestniczyć w tym wątku, nie ma sprawy, już znikam jako była właścicielka byłej strachliwej kotki wiem, co czują takie osoby...dlatego opisałam moją historię

[Mysza]

Ja zgłaszam moją Sasi. Trafiła do nas w listopadzie 2006 roku, miała wtedy 7 tygodni, była strasznie zabiedzona i chora. Oczka sklejone ropą, chudzieńka, przeziębiona i z mnóstwem pcheł.
Nas i Mizi się nie boi ale jak tylko usłyszy dzwonek domofonu albo do drzwi to biegusiem chowa się za szafą. Jeśli mamy gości (do 2 szt.) to z ukrycia wychodzi po długiej chwili. Obcy nie mogą nawet za długo na nią patrzeć bo zaraz ucieka do kryjówki. U weta tragedia, cała się trzęsie a ogon podkula całkowicie pod siebie. Kiedyś chciałam ją rozerwać i zabraliśmy nasze dwie kocice samochodem na wyprawę do lasu, Mizi pięknie chodzi w szelkach i jest ciekawa świata, Sasi mało nam na zawał nie zeszła. Wyprawa zakończyła się szybko, teraz tylko Mizi jeździ .
Sasi jest delikatna, nigdy nas nie zadrapała ani nie ugryzła, wszędzie za mną chodzi, nawet nie mogę iść sama do kibelka bo lamantuje pod drzwiami . Kochana jest

to bym powiedziałą, ze jest normą
tzn normą jak dla kota mało odważnego, ale nie jest jakooś strasznie inne, wiele kotów takich jest

[Mysza]

przeczytałam

kotów miziastych do własnych ludzi chyba nie powinno się zapisywać
bo wiadomo, że sa koty, które miziają się z kazdym jak mój Budrys i takie, które tylko swoich Dużych lubią.
Prawdziwe strachulce to takie, które płoszy nawet własny człowiek

No chyba, że będzie podział na lżejsze i cięższe przypadki

[Batka]

Batka - tymczasów nie zapisuję. Trzymam kciuki, że im się zmieniło i były nakolankowe, miziaste, ach i och

Kondi i ZIuk są już u mnie ponad rok.
Za kciuki nie dziękuję, może im sie odmieni.

[Wawe]

Chciałam powiedzieć, że Sonia jeszcze rok temu mogłaby zostać Prezesem tego Elitarnego Klubu...osoby śłedzące wątek Soni i Otisa wiedzą jednak, co mogą zrobić z kotem krople Bacha...

No właśnie, a propos wypowiedzi Izy, mam pytanie do opiekunów ciężkich przypadków strachulców:

czy próbowaliście stosować jakieś środki farmakologiczne? homeopatyczne? ziołowe? inne?

Ja przy Irysku 'przerabiałam' wspomniane krople Bacha, ale z efektem mizernym. Czy coś jeszcze można by wypróbować? Bo przyznam, że wprawdzie akceptuję i kocham Iryska taką, jaka jest, ale jej nadmierna płochliwość czasami mocno utrudnia życie.

[gattara]

U nas krople Bacha i Feliway były na tapecie, niestety skutek był mizerniutki.....
Radzimy sobie jakoś normalnie

[Wawe]

U nas krople Bacha i Feliway były na tapecie, niestety skutek był mizerniutki.....
Radzimy sobie jakoś normalnie

Aaaa, to znaczy, że Feliway (o zakupie którego myślałam) też mogę sobie darować.

[Nordstjerna]

Niekoniecznie, u nas Feliway miał całkiem dobre efekty: Gać zaczęła nawet strofować Kota Oswalda za próby zajmowania jej parapetu (zawsze uciekała przed nim w panice), niestety pora roku przerwała terapię (Gacek i Oswald to koty ogródkujące - czyli niewychodzące z ogrodu - to działa w dwie strony: w lecie przesiadują tam ile się da, a pod krzakiem Feliwaya nie podłączę ) ).
Zużyliśmy 1,5 opakowania i trzeba było przerwać.
W jesieni pewnie spróbuję jeszcze raz.

[Aleba]

Ja testowałam Feliwaya, ale bardziej pod kątem Blusi, która płochliwa nie jest - wręcz przeciwnie, mimo że przybyła do nas ostatnia, szybko podporządkowała sobie cała gromadę i trzęsie wszystkim
Blusik lubi sobie czasem na kogoś zapolować - zasadza się wtedy za jakąś osłoną i z błyskiem złośliwej uciechy w niebieskim oku robi desant na kark przechodzącego tam właśnie kota.
Jeżeli trafia na Malucciego, rudzielec robi pac, wywala brzuch do góry i patrzy na nią wzrokiem pt. o co ci chodzi?
Jeżeli trafia na Oneta, krówek dostaje nagłego przyspieszenia, ucieka w jakiś kąt, a Blusia z kwikiem pędzi za nim
Jeżeli trafia na Inkę kończy się to potwornym wrzaskiem Inki i jej paniczną ucieczką. Inka jest histeryczna i bardzo źle znosi takie zabawy. Więc w sumie z jej powodu zafundowaliśmy sobie Feliwaya.
Skutek pewien widzieliśmy, trochę się Blusia wyciszyła i te dzikie zabawy prawie się skończyły.
Chwilowo Feliwaya nie ma, ale za to są 4 tymczasy, więc Blusia dała spokój Ince i zajęła się maluchami Na szczęście maluchy mają to w nosie, więc nie widzę powodu do interwencji.

[Wawe]

Alebo, a czy w czasie stosowania Feliway'a widziałaś jakiekolwiek efekty na strachliwym Onecie? Bo ja bym kupowała go głównie z myślą o bojaźliwym Irysku - pozostałe dwie panienki zachowują się w ramach normy (oczywiście: kociej normy. )

[Aleba]

Prawdę mówiąc to trudno mi powiedzieć.
Tak się skupiłam na obserwowaniu Blusi i zmian w jej zachowaniu, że nie zwracałam uwagi na inne koty
Teraz sobie tak myślę, że może to, że Onet ostatnio wychodzi do obcych i zrobił się jakby śmielszy, to właśnie wpływ Feliwaya. Ale pewności nie mam, Feliwaya testowaliśmy od początku roku i trudno mi teraz sobie dokładnie przypomnieć jak to było z Onetem.

[amyszka]

To wszystko to nic w porównaniu do strachulca Filipa Filip dostaje zawału nawet jak się pojawi nowy wzorek na pościeli ,bada godzinę teren zanim wejdzie na łóżko .To samo jak pojawi się jakiś nowy przedmiot w domu ,boi się jakby ducha zobaczył .Jak spadła ściereczka ze sznurka w łazience koło kuwety ,to nie chciał wejść do łazienki
Raz go wzięłam na wypas na dwór to o mało nie straciłam kota ,tak się bał.Tą historię opisałam w swoim wątku .Chyba się nadaje mój Filip do klubu