Mokate, Norbi, Magnolia i inne KOTY (i nie tylko) WALCZĄCE

Dokładnie, ruru - paczy i ma tą swoją słodką minkę pt. "ale o co chodzi"? Ona zawsze taka była: pogodna i pełna życia - bez względu na wszystko.

Równo tydzień jak odeszła - nawet godzina się zgadza... brakuje mi Maleńkiej...
A Ona sobie pewnie gdzieś tak paczy:

i zbiera siły po chorobie myśląc jak i kiedy wrócić... wróci i mnie znajdzie - jak raz umiała mnie z tak daleka przywołać, to i drugi raz znajdzie sposób... ponoć są rzeczy silniejsze niż śmierć... przyjdzie, spojrzy mądrymi oczkami, wciśnie swoją główkę w moją dłoń i podrapie noskiem o nią tak jak zawsze... i od razu będzie znała domek - będzie pamiętała, gdzie co jest... i będzie tak specyficznie odwracać główkę... Ona zawsze gdy czegoś chciała, to próbowała tak długo aż się udało...

Moja kochana Maleńka :1luvu:

na pewno wróci, może w innym futerku, odmieniona, ale wróci
nasza Lukrecja była kotkiem specjalnej troski, była karzełkiem, miała nieco ponad 20 cm długości. Osteoporozę i niedoczynność tarczycy, była pogiętym, małym kotkiem, który dodatkowo nie siusiał do kuwety. Tak już miał ten kotek i już. Kiedy odeszła, wiedzieliśmy, że wróci. Po niecałym roku od jej śmierci los na naszej drodze postawił Bubę- sunie buldożkę z pseudohodowli. Małą, pokręconą, jak się okazuje z niedoczynnością tarczycy. Śliczną na swój sposób z jedna poważną wadą - nie do zaakceptowania przez chętne na jej adopcje domy - sunia nie potrafiła sie załatwiać na dworze - do tej pory po tylu latach siusia w nocy w domu. Wiemy, że to Lukrecji sprawka, że Buba do nas trafiła. Ona wiedziała, że my się nią zajmiemy... wciąż czekamy aż Lukra sama do nas wróci, ale też wiemy, że tam gdzie jest wciaż o nas pamięta.

Będę czekać... Ona na pewno zadziała tak, żeby było dobrze, bo to mądry kotek, który zawsze o mnie dbał i pewnie tym razem też zrobi swoje kocie czary, żeby było jak należy. W nocy mnie wyrwała ze snu o tej godzinie, co z Nią tydzień temu jechałam i usłyszałam wyrok - obudziłam się, przypomniało mi się to jak na mnie patrzyła po powrocie jakby chciała zapamiętać każdy szczegół i usnęłam - tak jakby chciała powiedzieć, że jest i że pamięta... Ona gdzieś tam jest i pilnuje, żeby było dobrze... może musiała po prostu na jakiś czas udać się załatwić jakąś bardzo ważną sprawę, o której wie tylko Ona?

gpolomska pisze:

Cudne, mądre, kochane pysio :1luvu:

gpolomska pisze:Będę czekać... Ona na pewno zadziała tak, żeby było dobrze, bo to mądry kotek, który zawsze o mnie dbał i pewnie tym razem też zrobi swoje kocie czary, żeby było jak należy. W nocy mnie wyrwała ze snu o tej godzinie, co z Nią tydzień temu jechałam i usłyszałam wyrok - obudziłam się, przypomniało mi się to jak na mnie patrzyła po powrocie jakby chciała zapamiętać każdy szczegół i usnęłam - tak jakby chciała powiedzieć, że jest i że pamięta... Ona gdzieś tam jest i pilnuje, żeby było dobrze... może musiała po prostu na jakiś czas udać się załatwić jakąś bardzo ważną sprawę, o której wie tylko Ona?

myślę że już znalazłaś w sobie odpowiedź na to pytanie
:*

gpołomska, przepraszam, dopiero teraz się zorientowałam

chciała napisać, że bardzo mi przykro z powodu Twojej kici... wiem, że to na pewno nie ukoi Twojego bólu, ale jestem przekonana, że za Tęczowym Mostem jest jej dobrze :cry:

Ku pokrzepieniu... chcę jeszcze powiedzieć, że ja w to wierzę :kotek:

On wróci

O kocie, który odszedł na zawsze

Zapłacz
kiedy odejdzie,
jeśli Cię serce zaboli,
że to o wiele za wcześnie
choć może i z Bożej woli.

Zapłacz
bo dla płaczących
Niebo bywa łaskawsze
lecz niech uwierzą wierzący,
że on nie odszedł na zawsze.

Zapłacz
kiedy odejdzie,
uroń łzę jedną i drugą,
i – przestań
nim słońce wzejdzie,
bo on nie odszedł na długo.

Potem
rozglądnij się wkoło
ale nie w górę;
patrz nisko
i – może wystarczy zawołać,
on może być już tu blisko...

A jeśli ktoś mi zarzuci,
że świat widzę w krzywym lusterku,
to ja powtórzę:
on w r ó c i...
Choć może w innym futerku.

Duszek686 pisze:I ja się melduję u Mokatki

Mokate jeszcze w schronisku

Kitulka ma piękne bursztynowe oczka, kochana

Dziękuję za wiersz - wiem, że wróci... tylko muszę poczekać, ale poznam Ją na pewno od razu... jak nie oczami, to sercem - po prostu będę wiedziała... trochę mi lepiej od tego wczorajszego obudzenia w nocy, gdy w półśnie przypomniało mi się jak patrzyła i zapamiętywała mnie... tylko jeszcze nie czas - przecież musi się najpierw odrodzić w jakimś ciałku... będę obserwować wszystkie schroniska i rozglądać się wokół siebie wypatrując Jej - jeśli przyjdzie, to się na pewno znajdziemy... tylko nie wiem kiedy Ona zechce przyjść - w końcu koty chodzą swoimi drogami i mają swoje plany.

Oczy miała różne: czasami całe bursztynowe, a czasami w połowie zielone, a w połowie bursztynowe (wokół źrenic był krąg zielony, a później bursztyn - równej szerokości; jeśli się dokładnie przyjrzeć tym zdjęciom powyżej albo z poprzednich stron, to można to zobaczyć). Jej oczu nie da się zapomnieć - miała specyficzne spojrzenie... nawet mój ojciec mówi, że lata u niego po placu w pracy dużo kotów (podkarmiają je tam), ale żaden nie patrzy jak Ona...

no to czekamy razem,
ja też czekam na mojego ruru,
już ponad rok...

Ruru, ale jakby Mokatek postanowił u Was się pojawić, to daj mi znać, żebym przypadkiem Jej nie przeoczyła, dobrze? Opiekowałaś się Nią, więc też na pewno od razu Ją poznasz... mam nadzieję, że już wkrótce się doczekasz i wróci do Ciebie Twój :kotek:

P.S. Quari... ta staruszka, o której pisałam, że chciałbym ją odwiedzić - zaczyna mieć objawy neurologiczne i nie chce, by ją nawet wyciągać z klatki (a wczoraj jeszcze chciała być głaskana), więc to raczej jej ostatnie chwile... w schronisku - bez własnego domku... biedactwo... Mokate choć miała w takiej chwili przy sobie swojego prywatnego i mocno Ją kochającego człowieka :cry:

oczywiście, poznam Mokatka na pewno :ok:

gpolomska pisze: ...

P.S. Quari... ta staruszka, o której pisałam, że chciałbym ją odwiedzić - zaczyna mieć objawy neurologiczne i nie chce, by ją nawet wyciągać z klatki (a wczoraj jeszcze chciała być głaskana), więc to raczej jej ostatnie chwile... w schronisku - bez własnego domku... biedactwo... Mokate choć miała w takiej chwili przy sobie swojego prywatnego i mocno Ją kochającego człowieka

dobry wieczór wszystkim,
pozdrawiam z zimowego B_B
do: gpolomska
na wątku: 'w białaczkowym domu" polecono mi kontakt - proszę o pomoc
od Świąt zawitał do nas białaczkowy 6 miesięczny czarodziej, masz doświadczenie, a ja..zielona
test pozytywny, wyniki bioch i morf w miarę dobre, za to mamy mały zonk... od pary dni ZERO jedzenia, pijemy malutko, dziś pierwszy raz zastrzykawkowałam convalescence w proszku ale wyglądało to jak istna masakra...
oprócz pasty witaminowej, dwóch 'lizów' wody i tego ostatniego wyczynu ze strzykawką nic dzisiaj, suchego nie tyka, saszetki ostatnio wylizywał sosik, ale dzis juz wcale nic.
Jakieś pomysły, dobre porady- pierwszy kot w moim życiu, wiec nie bardzo wiem co W OGOLE lubią, a mój nawet makrelki nie tyka...

viewtopic.php?f=1&t=116724

Mokate, Norbi, Magnolia i inne KOTY (i nie tylko) WALCZĄCE

Kto przegląda forum