Kacper[*]powrót,nasza największa klęska nie tak miało być :(

[mariolatro]

SMUTNO

[panikota]

bozzz, robiłam Kacperkowi banerek, miałam nadzieję, że jego historia znajdzie w końcu szczęśliwe zakończenie w postaci tym razem najwspanialszego na świecie domku ...

Smutno

[pisiokot]

Odpinam banerek, już nic Ci życia nie wróci ...
Ciągle smutno i żal

[Liwia]

Kacperka pokonała cukrzyca.

Wiemy, ze koty z cukrzycą mogą zyć dobrze, ale koty, które mają troskliwych opiekunów ustawiających swoje zycie "pod" opiekę nad cukrzykiem. Niestety my nie byłyśmy w stanie mu takiej opieki zaoferować I niestety nie wierzyłyśmy, że znajdzie się ktoś kto go przygarnie pod swój dach i zapewni mu godne życie.
Nawet gdyby udało się go ustabilizować, to resztę zycia spędziłby w klatce... Dodatkowo na stabilizcję Ania dawała niewielkie szanse... Kacper nie za bardzo reagował na insulinę, był bardzo wycieńczony... Żyły mu pękały.
Byłyśmy przy nim z Wiedźmą do końca, odszedł głaskany, przy ludziach, których znał. Nic więcej nie mogłyśmy dla niego zrobić.

W tym całym smutku jedno nas cieszy - że zabrałyśmy go z tej Wrześni, że nie umierał w cierpieniach "szczęśliwy w ciepłej i suchej piwnicy"

Kacperku [*] już nic Cię nie boli.

Co to znaczy "pokonała go cukrzyca"? Dlaczego miał niewielkie szanse na stabilizacje? Badania moczu wychodziły czyste?

Ja się ponownie przypomnę i autozacytuję, naprawdę bardzo zależy mi na odpowiedzi.

[delfinka]

Bardzo mi przykro, że Kacperek odszedł

Wygląda na to, że nasze wysiłki zalezienie go trafiały na mur obojętności opiekunów.
Do głowy nam wówczas nie przyszło, że oni olewają wszelkie informacje od nas o losie kotusia.
Kacperku, gdyby nie te nieszczęsne miesiące na mrozie i o głodzie ...

Śpij kochanie [*][*][*]