Po drugiej stronie siatki - schr. Łódź XV

nie, nie, to Feluś jest 305
źle napisałam- to ten z ostatniego boksu w szpitaliku,
ten co mi go trzymałaś :ok:

jeszcze raz:

Felek 205 i Figaro 207(czarny)

Jako przerywnik od tego smutnego dość przedstawiania nowych mieszkańców schronu - super fajne wieści od Pana Szufelki :ok:

Witam Panią serdecznie! Nowa rodzinka kocurka jest tak zaaferowana nowym lokatorem, że pewnie odezwą sie do Pani za czas jakiś.(...)Otóż kotek odnalazł się w nowej sytuacji doskonale! Dziś byłam go odwiedzic - nie poraz pierwszy zresztą - i głaskałyśmy go z siostrą na cztery ręce,wyglądał na zachwyconego, zaraz mruczy i rozciąga się jak długi - ja jestem w nim zakochana! pierwszej nocy nasiusiał Asi( to Ona go adoptowała) w pościel, w poniedziałek zrobił kupala na podłodze koło kwiatka i zasypał ziemią z doniczki i jeszcze pobujał się na firance. I jak narazie nic nowego nie zmalował. A przed chwilą dostałam widomość że Szufelka gania za kursorem po ekranie monitora - fajny zwierzak, pocieszny. myślę że podczas świąt będzie więcej czasu to prześlemy Pani jakieś zdjęcia.(..)

Diego - nr 311

Diego to duży, ok. 2-letni kocurek.
Ciemnobure pręgowane umaszczenie, białe skarpetki i kolorowy nosek czynią z niego nie lada przystojniaka.
Miły, nieśmiały, bardzo wystraszony.
Diego jest wysterylizowany, zaczipowany i zaszczepiony.
W domu szybciutko się ośmieli i będzie miłym przepięknym kocurkiem.

Daniel - nr 310

Daniel to roczny bury kocurek, którego spokojnie możnaby wziąć za półrocznego kociaka.
Jest drobniutki i szczupły, bardzo delikatny i nieśmiały.
Umaszczenie ma piękne i widać, że bardzo potrzebuje uwagi. Do tej pory niestety jej nie miał.
W troskiliwym domku - dojdzie do siebie, wypięknieje i będzie cieszył swoich opiekunów cudownym charakterem i ślicznym wyglądem.
Daniel jest wysterylizowany, zaczipowany i zaszczepiony.
Przebywa w jednym z boksów szpitalika, razem z Diego i pingwinkiem Dunajem

Lilka nr 58, czyli "tylko mnie miziaj".
Mieszka w "dwójce".
Drobniutka 6 m-czna kicia.
Mizia się na potęgę. Zabiega cały czas o uwagę.
Trochę zazdrosna o inne koty. Człowieka chce mieć na własność.
Strzela baranki, ładuje się na plecy nawet. Cudna kicia.
Jeszcze troche przybrudzona, ale nie odbiera jej to uroku.

Sylwia nr 62, srebrna piękność.
Ma ok 1,5 roku. Narazie jest przerażona, siedzi w klateczce wciśnęta w kącik.
Nie wie co się dzieje i dlaczego się tutaj znalazła.
Potrzebuje przede wszystkim spokoju. Tutaj się nie odnajdzie.

205 nazwałam Monika,
Mieszka w "jedynce".
Super miziasta kicia. Taka przytulanka.
Lekko podszczypuje zabiegając o uwagę.

Dunaj - nr 309

Dunaj jest młodziutkim, ok 10-miesięcznym kocurkiem.
To tak naprawdę jeszcze koci podrostek, który w domu pewnie szalałby i bawił się jak mały kociak.
W schronisku kompletnie sobie nie radzi. Jest bardzo zestresowany, boi sie dziwnych dźwięków i ludzi wokół. Pozwala sie głaskać i brać na ręce, ale widać, że bardzo się boi
To piękny pingwinek - z białym krawatem, skarpetkami i długaśnymi białymi wąsami.
Czeka na dom, w którym będzie mógł pokazać, jak cudownym jest kotem.
Dunaj jest zaczipowany, wysterylizowany i zaszczepiony.

Jeszcze kilka zdjęć Tosi 210 z "trójki"

I Jazz nr 73,

A to malutka tri, która poszła

Dziewczyny - ogromne, ogromne dzięki za ogarnięcie tematu i obecność.
Maleńka tri siedziała ze swoją mamusią - kotką najstarszą z interwencji. Biduleńka czarną bez wielu ząbków, ale taką kochaniutką. Zróbcie jej tez opis.
Najstarszy kocurek z tego co pamiętam jest czarny i też ma około 10 lat.
Ogromnie się cieszę, ze do domu poszła Marcheweczka, czyli ta kotunia, która siedziała z kocurkiem bez oczka.

Tośka nr 210 z trójki przyszła do schroniska razem z inną koteczką też starszą, taką burasią która jest też w trzecim boksie (chyba nr 89 ale mogę się mylić).

Kotka Michalina mieszkała całe życie na wsi. Dom sprzedano, kotkę Pani zabrała do mieszkania. Oddała, bo podobno wszędzie jej sikała. Dla niej najlepiej domek wychodzący.

Fredzio jest boski, ale nie jest najstarszym z kocurków. Duduś to już w ogóle odlot. W kuwecie robi takie fikołki, że szok!

Wszystkie te kociaki z interwencji są wspaniałe. Żyły w tragicznych warunkach, to było coś okropnego. Tak jak pisała Anetka, te maluchy są wręcz zdziwione głaskaniem, przytulaniem, obecnością kuwetek i czystością kocyków. Szybciutko się uczą i poznają "normalne" życie. Żaden z tych kotów nie jest agresywny. Serce pęka na ich cierpienie i charaktery nie znające dobra, zdziwione oczywistością ciepła, światła ( w domu nie było prądu). Konieczna jest wielka mobilizacja w ogłaszaniu tych dzieciaków. Jeśli ktoś może im pomóc biorąc na DT, to będzie to satysfakcja obustronna, bo kot będzie uratowany, a człowiek będzie miał możliwość zobaczenia jak zmienia się takie biedne zwierzę, jak reaguje na dobro, którego nie znało i jak nabiera zaufania. Ogromnie proszę o pomoc dla nich.

Schronisko wykonało ogromny wysiłek fizyczny, lokalowy i finansowy przyjmując je, ja ogrom pracy w doprowadzeniu ich do stanu używalności w ciągu dwóch dni. Teraz ich los w Waszych rękach.

Czarna mamusia 315 była dzisiaj po sterylce, to jej nie przeszkadzałyśmy,
mam tylko takie zdjęcie

Tutaj jeszcze Anetkowy ulubieniec:

Duduś

Dante też jest super kochany...
I Daniel...
i Feluś...
i jeszcze kilka innych...

Nieopisane i nieobfocone są kicie od nr 312,313 i chyba jeszcze któryś. No i czarna mamunia 315.
Gdyby jutro ktoś mógł...

Jest jeszcze taka nowa kicia -
Betka - nr 7.
Ok 3 letnia burania o pięknych, ogromnych wręcz oczach.
Bardzo lubi głaskanie i wylegiwanie się na kolankach, jest też dość ciekawska i chyba nie przepada za innymi kotami... A może po prostu nie spotkała jeszcze swojego kociego przyjaciela?
Czeka na swój nowy domek w klatce na kociarni.

I jeszcze pokażę dzikuske Hanulkę z boksu nr 2
Hanulka trafiła do schroniska dosc dawno.
Śliczna jest - niby bura ale z przebłyskami srebra.
Niestety - jest dzika

Nie oswoiła się ani troszkę, pozostała nieufna, nie pozwala do siebie podejść