Kototerapia, czyli kuracja antystresowa;-)

[selene00]

Silence ma walor skromności lub przywarę pychy.
Uważa się za damę, a damy niezwykłe są przypominać o tego rodzaju faktach.
S "Otoczenie samo powinno pamiętać!"
Oczywiście "otoczenie" w osobie mnie pamiętało.
Reszcie domowników musiałam niecałkiem dyskretnie przypomnieć.

Silencia bardzo dziękuje Cioteczkom za życzenia.
S "Oby się sprawdziły! Szczególnie te dotyczące Noisa. Miewam go szczerze dosyć!
Tylko wrodzony takt hamuje mnie przed tym, by powiedzieć jak mi dziś dokuczał"

A dokuczał! Przeganiał ją po chałupie, zciągnął za tyłek z lodówki, zdecydowanie był dla niej niemiły.
Został ukarany w tradycyjny sposób. Teraz jeszcze pamięta i jest grzeczny. Chwilowe odosobnienie służy kontemplacji. /Szkoda, że też chwilowej!/

N "To niby o mnie?"

[selene00]

Astuś jest najspokojniejszym i najgrzeczniejszym z chłopaków.
Z każdym ze współlokatorów żyje w przykładnej zgodzie.

Na zdjęciach to ucieleśnienie łagodności wychodzi jak ostatni koci zamber!
Hm... cóż "jaki pan, taki kram". Ja na każdej fotce wychodzę jak pierwszy wiejski głupek.

Oto dowody jak pozory bywają mylne.




A poza tym, to dla odmiany i równowagi w przyrodzie Mała ma gila!
Jutro rano wet!

[atla]

oj! siem załapałam na imprezkę!
no sto lat dla panienki!

[magdaradek]

stooooo lat stooooo lat

[selene00]

Stoookroootne dzięki Cioteczkom składam w imieniu Jubilatki.

[gosiaa]

Spóźnione sto tak dla Damy

A co to za gil, jak najszybciej się go pozbywać

[cynamon i wanilia]

sto lat dla małej i za jej zdrówko!
edit: sto lat dla damy i za zdrówko małej

[selene00]

Mamy szczerą nadzieję się go pozbyć.
Mała wytrzymała tydzień bez antybiotyku i miałyśmy się szczepić w tym tygodniu.
Akurat!
Wiem, że to dziadostwo lubi wracać.
Silence leczyłam od października do stycznia, Miodzia od grudnia do marca, to pewnie Epicę będę szczepić we wrześniu.
A już było tak ładnie. Ehhh...
Za to resztka ogonka coraz lepsza, choć ciągle jeszcze ostrupiała. Zdecydowanie nie boli, bo Mała pozwala kotom wylizywać kikutek.
Dziś mniej jadła bidulka. Nosek zapchany przeszkadza cieszyć się jedzonkiem.
A zjeść to ona potrafi i lubi.

[selene00]

sto lat dla małej i za jej zdrówko!

Oj potrzebne nam, potrzebne!!
Zaczynam mieć lęki, że zaczną bawić się ze mną w sztafetę.
Noisik, Epica, kto następny?
Obstawiam Miodka.
Daję im L- lysine, ale tylko paprzę im jedzonko, a efektów nie ma.
Niby zapach nęci, ale jedzą ten specyfik bardzo niechętnie.

[selene00]

Episia dziś rano zaliczyła wizytę u lekarza.
Dostała antybiotyk większy i paskudniejszy od poprzedniego, ale połknęła dzielnie.
Zaliczyła kłujkę i szczepienie przeciw grzybom, co też zniosła bez sprzeciwu.
Potem było zdejmowanie strupa z ogonka i tu darłyśmy się obie.
Strup ładnie się odmoczył i całkiem łatwo dał się usunąć, ale krew się polała.
No słabo mi jak o tym myślę.
Pani doktor orzekła, że Mała rewelacyjnie rośnie.
Ja tego nie widzę. Dla mnie jest zdecydowanie maleńka, tyle że okrąglutka.
Bidulka moja kochana! Tyle już wycierpiała, a ja ciągle sprawiam jej ból.

[gosiaa]

Iwonko, co ty gadasz, przecież Mała miała WIELKIE szczęście że się w niej zakochałaś i zabrałaś do siebie, odchuchałaś jeszcze troszkę i będzie całkiem zdrowiutka, pomyśl sobie, co by było z tym ogonkiem jak by Mała siedziała w schronisku

[selene00]

No właśnie jeszcze nie odchuchałam.
Póki co to tylko podpasałam, bo to mi wychodzi najlepiej.
No cóż, czasu trzeba.
Nie ma co być niecierpliwym.

[szybenka]

Nie ma co być niecierpliwym.

Łatwo powiedzieć Zatem za cierpliwość
Mała naprawdę miała szczęście, Gosiaa ma rację, co by było, gdyby Epica nadal siedziała w schronisku... aż strach myśleć. Mam te same odczucia przerażenia, gdy myślę o swojej małej. Teraz ma swój dom, a przede wszystkim miłość, opiekę i troskę czułego ludzkiego serca A wszystkiego nie da się przeskoczyć. Robisz bardzo dużo - tak trzymać!!!

Bidulka moja kochana! Tyle już wycierpiała, a ja ciągle sprawiam jej ból.

Jakbym słyszała czasami siebie Nie smuć się, przecież nie robisz bólu dla bólu, po prostu chcesz, aby mała była zdrowa. Liczy się cel Za zdrówko kolejne
Ale się wymądrzam, a mam dopiero pierwszego w życiu kota i też jestem b. niecierpliwa

[selene00]

Dzięki za słowa otuchy!
Są mi potrzebne.
Wczorajsza akcja u weta trochę mnie zdołowała.
Dziś rano widziałam, że Mała czuje się lepiej.
Wpitoliła dwa śniadanka od 6 do 8, bawiła się z Miodkiem, ma jej się na życie.
Jak jej chce się żyć, to mnie się udziela.
Żeby jeszcze ta doopka się goiła szybciej.

[szybenka]

I niech się chęć do życia i działania udziela Zobaczysz, Iwonko, że Epica jeszcze nieraz zaskoczy Ciebie swoją wdzięcznością i czułością - mruczankami, łaszeniem, kolankowaniem, brzusiem, barankami, ugniataniem, etc. Sama jestem takim kocim zachowaniem zaskoczona, a moja Niki też ma ode mnie stale moc "nieprzyjemności".
Będzie dobrze