Bajka o białym Kayu. To już ROK:)))

Tak to się zaczeło, od tego wątku założonego przez iskrę666.

Obrazek

Trafiłam przypadkiem ale te przerażone oczy od razu mnie zaczarowały, bez wątpienia coś w nich było, nie umiałam myśleć o niczym innym. Chciałam, chciałam... nawet bardzo, ale pojawiły się też wątpliwości - czy podołam? a co będzie jak się nie oswoi? w końcu nie wytrzymałam i napisałam PW do Ani (iskra666) z decyzją że zabieram Kaya na DT. Co ma być to będzie

Kay trafił do schroniska rok temu. Tam zajeli się nim wolontariusze, iskra666, TWZ i Babett_B, dzięki którym Kay został wypatrzony i trafił do mnie. Jako przerażone biało cudo, starał się ukryć swoje istnienie. Zamarzał.

Kay przyjechał - przywiózł go piotr568 :1luvu:

pierwsze chwile były najgorsze, Kay syczał, prychał, gryzł, skakał po ścianach i bił łapą - jak prawdziwy dzikus:) najpierw siedział w klatce, potem chował się za łóżkiem, czy za meblami, z czasem zaczął wychodzić i pokazywać się ludziom, ale na każdy gwałtowniejszy ruch reagował ucieczką, a "postawiony pod ścianą" atakował. Był głaskany, z początku łyżką, łopatką do mięsa (i tu się proszę nie śmiać) a potem samą rękawicą. Na głaskanie rękami przyszedł czas, ale trochę później. Był karmiony z ręki, żeby się przyzwyczajał. Nie pozwalał się brać na ręce, nawet za kark...

http://www.youtube.com/watch?v=ErPfNqt1dXI
http://www.youtube.com/watch?v=6tRlcAewr5s
http://www.youtube.com/watch?v=yfiSbCzY-4c
http://www.youtube.com/watch?v=7LmgmO-qxxU

Obrazek

Kiedy Kay przesiedział kilka tygodni za łóżkiem, powiedziałam stop i wygoniłam go stamtąd. Następnie pozatykałam wszystkie możliwe dziury. Kot przeniósł się na fotel i tutaj można go było głaskać godzinami:) szybko się uczył, zaczynał rozumieć że człowiek i głaski są cool

pozwalał się głaskać na fotelu, ale tylko na jego zasadach, syczał, nie atakował. Zaczął przy nas wychodzić nawet w dzień, ale panicznie bał się naszych ruchów. Przychodził nawet do kuchni, ale siedział na progu i patrzył się na nas tymi swoimi wielkimi oczami, z czasem podchodził coraz bliżej, ale nigdy za blisko. Rzucałam mu mięso, żeby go zachęcać, to też pomogło, bo nawet odważył się podejść do mnie bardzo blisko, i dotykać, ale zaraz potem odskakiwał jak oparzony. Zaczełam brać go też na kolana, i chyba to polubił :mrgreen:

http://www.youtube.com/watch?v=f_2eWFIO33o
http://www.youtube.com/watch?v=GpygkshfBoE
http://www.youtube.com/watch?v=CcttLd32ZeQ
http://www.youtube.com/watch?v=V0Iq5_Ng868
http://www.youtube.com/watch?v=Kcluq80DMDs
http://www.youtube.com/watch?v=skT8hPdqs-o
http://www.youtube.com/watch?v=E13SkWP3WHA

Później było tak, a potem tak.

Teraz jest tak. Kochany miziak który nie boi się niczego, jest śmiały i odważny. Można naqet obok niego przejść. Kocha kolana, nie trzeba go nawet dotykać żeby włączyć opcję mruczenia. Grucha, rozdaje baranki i buziaczki, nawet obcym, ugniata tymi swoimi białymi łapeczkami... u weta jak aniołek. Pozwala zrobić ze sobą wszystko! Kocha jedzenie, potrafi się nawet ocierać o nogi żeby dostać coś smacznego, rzadko wystawia brzuchola, potrafi drapnąć w zabawie. Kay mieszka u Senioora, ale będziemy pisać co u niego słychać.

http://www.youtube.com/watch?v=UacpZElwAlc
http://www.youtube.com/watch?v=teOzZ-VE_I0
http://www.youtube.com/watch?v=2K7P14pUcb4

Obrazek

Zapisuję się :wink:

Dziki Pimpek vel Gucio pozdrawia równie dzikiego Kaya :wink:

Witamy, witamy :1luvu:

Bo Kayowi - zgodnie z historią - wpadł do oka okruch od złej Królowej Śniegu, co zamienia serca w lód i dzięki Cameo został odczarowany :1luvu:

Piękny piękny piękny, no nie mogę oczu oderwać :1luvu:

Ale ze mnie gapa!!!!!!!!!! dopiero teraz tutaj trafiłam :oops:

Gdzieś mi zniknął wątek Kaya, kiedy jeszcze był przerażonym, białym sopelkiem. Nie poznałabym go teraz - nie te oczy, nie ten kot.

Ooo nowy wątek Kaya :1luvu:

Śliczny kocurek.
Spokojnej nocy Kay.

Kayowi sypią się ząbki... dziąsła są w bardzo tragicznym stanie, mam wrażenie że te zęby zaraz wystrzelą z paszczy

chyba będziemy się umawiać na zabieg...

Od tygodnia czyścimy też uszy. Nie powiem żeby mu się to podobało, ale agresji niet. Tylko wczoraj, przed czyszczeniem wstąpiła w niego bestia, chyba przypomniał sobie stare czasy. Biegał po mieszkaniu, sycząc i nawet qpa się gdzieś znalazła :oops:

Dzisiaj jest już normalnym kotem

Nie martw się, Kamila. Major też miał problemy z zębami, i jeszcze przez jakiś czas po usunięciu zębów miał stan zapalny, który po jakimś czasie ustąpił zupełnie. Teraz jest wybrakowanym wampirem: ma już tylko trzy kły w tym jeden krzywy. I jest szczęśliwy. A wygląda tak: